Γράφει ο Γιώργος Νούσιας
Γιώργος Νούσιας: Πώς προετοιμάστηκες για να ενσαρκώσεις τον ρόλο του Χρόνου στο έργο "ΑΠΟΠΕΙΡΕΣ ΖΩΗΣ";
Αγγελική Δράκου: Διάβασα πολύ καλά το κείμενο, και προσπάθησα να κατανοήσω τα συναισθήματα των ηρώων και πως ο χρόνος επιδρά στην ζωή τους την κάθε δεδομένη στιγμή.
Γ.Ν: Ποιες πτυχές του ρόλου του Χρόνου είναι πιο προκλητικές ή πιο ενδιαφέρουσες για σένα;
Α.Δ: Το γεγονός πως ο χρόνος είναι κάτι που δεν μπορούμε να αποφύγουμε, είναι κάτι που υπάρχει στην ζωή μας αδιαμφισβήτητα και που άλλες φορές τον βιώνουμε σαν να περνάει πολύ αργά, κι άλλες σαν να περνάει πολύ γρήγορα. Έχει να κάνει τελείως με τα συναισθήματα μας και την ψυχοσύνθεση μας την δεδομένη στιγμή που βιώνουμε κάτι. Έτσι, πάντα υπάρχει με την ίδια μορφή αλλά ο κάθε άνθρωπος τον βιώνει διαφορετικά.
Γ.Ν: Πώς συνδέεται ο Χρόνος με τους υπόλοιπους χαρακτήρες του έργου;
Α.Δ: Συνδέεται άρρηκτα, γιατί είναι μέρος της ζωής τους, όπως είναι και στις ζωές όλων μας.
Γ.Ν: Πώς χειρίζεσαι την ιδέα του Χρόνου ως αφηρημένη έννοια στην απόδοσή σου;
Α.Δ: Είναι κάτι που κυλάει, όπως και το σώμα μας, το σώμα μας με την ανάσα μας δεν σταματάει ποτέ, έτσι και ο χρόνος μόνο και μόνο που αναπνέουμε, παίρνει πνοή.
Γ.Ν: Ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση του να ενσαρκώσεις έναν ρόλο που είναι περισσότερο σύμβολο παρά παραδοσιακός χαρακτήρας;
Α.Δ: Είναι ναι μεν σύμβολο, αλλά ο κάθε χαρακτήρας ανάλογα με τα βιώματα του, τον εκλαμβάνει και τον ενσαρκώνει διαφορετικά, οπότε είναι ένας ρόλος που μεταλλάσσεται.
Γ.Ν: Πώς ενσωματώνεις τη σωματική κίνηση για να αποδώσεις την ροή και την αίσθηση του χρόνου στη σκηνή;
Α.Δ: Ο χρόνος είναι ροή, ο χορός είναι ροή, οπότε ο καλύτερος τρόπος για να ενσαρκωθεί είναι μέσω της σωματικής κίνησης.
Γ.Ν: Υπήρξε κάποιο συγκεκριμένο κομμάτι του κειμένου που σε βοήθησε να κατανοήσεις τον ρόλο σε μεγαλύτερο βάθος;
Α.Δ: Δεν θα μπορούσα να ξεχωρίσω κάποιο, όλα, όλα τα κομμάτια κάτι έχουν να πουν για τον ρόλο, αλλά και για τον χρόνο, πως τον βιώνει αλλά και πως περνάει την κάθε δεδομένη στιγμή.
Γ.Ν: Πώς η αλληλεπίδρασή σου με τους άλλους ηθοποιούς επηρεάζει τον τρόπο που αποδίδεις τον Χρόνο;
Α.Δ: Μέσω της αλληλεπίδρασης με τους άλλους ηθοποιούς κατανοώ περισσότερο τα συναισθήματα τους και τα συναισθήματα που βιώνουν μέσα από αυτόν τον ρόλο. Έτσι αποδίδεται και καλύτερα αλλά και με περισσότερη ακρίβεια πως είναι ο χρόνος την δεδομένη στιγμή.
Γ.Ν: Ποιες ήταν οι οδηγίες που έλαβες από τον σκηνοθέτη για να διαχειριστείς τον ρόλο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο;
Α.Δ: Η βασικότερη οδηγία που με βοήθησε είναι πως ο χρόνος δεν μπορεί να είναι ποτέ ίδιος σημασιολογικά, ανάλογα με το πότε και πως βιώνεις κάτι, έχει διαφορετική σημασία, αξία αλλά και υπόσταση.
Γ.Ν: Πώς πιστεύεις ότι θα αντιδράσει το κοινό στην ερμηνεία σου ως Χρόνος, δεδομένου ότι είναι ένας μοναδικός και αφηρημένος ρόλος;
Α.Δ: Πιστεύω πως θα προσδώσει ένα ακόμη μικρό λιθαράκι στις ήδη δυνατές ερμηνείες των συναδέλφων αλλά και στον ρόλο.
Η Αγγελική Δράκου, η ερμηνεύτρια του Χρόνου μας υπενθυμίζει πως ο χρόνος, παρότι αφηρημένος και ασύλληπτος, γίνεται αισθητός μέσα από τα βιώματά μας και τις στιγμές που μοιραζόμαστε. Μέσα από την προσέγγισή της, φωτίζει τη διαχρονική επίδραση του χρόνου στις ζωές μας, προσκαλώντας το κοινό να τον βιώσει ως μια ζωντανή παρουσία στη σκηνή. Η ερμηνεία της, όπως και το ίδιο το έργο, υπόσχεται να αφήσει το αποτύπωμά της στην ψυχή του θεατή.
«ΑΠΟΠΕΙΡΕΣ ΖΩΗΣ» του Στέφανου Καρυδάκη από 29 Νοεμβρίου στο Θέατρο Αλκμήνη και κάθε Παρασκευή στις 6:30 μ.μ
Κλείστε την θέση σας πατώντας ΕΔΩ
