Ο Σωτήρης Τσαφούλιας, ο σκηνοθέτης του «Έτερος Εγώ» μίλησε στο Πρωινό για τις τελευταίες εξελίξεις, που αφορούν... τις καταγγελίες σεξουαλικής κακοποίησης ή παρενόχλησης στον χώρο του θεάτρου. Ακόμα, απάντησε στον Σταμάτη Φασουλή για την επίμαχη δήλωση «καθίστε φρόνιμα», αλλά και τη Χρυσούλα Διαβάτη που πρόσφατα δήλωσε ότι δεν γνωρίζει τη Ζέτα Δούκα.
«Είμαι της λογικής ότι αλλάζει η κοινωνία και δικαίως πρέπει να αλλάξει. Δεν ήθελα να σταθώ σε ονόματα και καταστάσεις.
Δεν θα έπρεπε να βγαίνω να μιλάω, αλλά ο λόγος που το κάνω είναι για να προστατέψω τις φωνές όλων αυτών που βρίσκουν το θάρρος να το κάνουν απέναντι σε φωνές παλαιότερων που δεν αρθρώνουν τον λόγο που πρέπει στην παρούσα κατάσταση.
Δεν έχω ακούσει κάποιο από τα θύματα να βγαίνει εκτός ορίων, ούτε τους ανθρώπους που μιλούν γι’ αυτούς, βλέπω μια απίστευτη ηρεμία κι αγάπη. Θα σταθούμε με ηρεμία απέναντι και στους θύτες, γιατί κι εκείνοι έχουν παράπλευρες απώλειες. Μη ξεχνάμε ότι στα θύματα πρέπει να υπολογίζουμε τα παιδιά και τις γυναίκες αυτών των ανθρώπων που έκαναν αυτές τις κακότροπες πράξεις. Δεν είναι η ώρα να ασχοληθούμε με αυτούς. Ήρθε η ώρα να ασχοληθούμε με τους πληγωμένους.
Δε μπορώ να συνέλθω στην κυριολεξία από τη στιγμή που είδα τη συνέντευξη του κυρίου Μοθωναίου. Δε ξέρω αν αυτή η συνέντευξη πρέπει να ξαναπαίξει κι αντί να βλέπουμε τον κύριο Μοθωναίο, θα πρέπει να βλέπουμε μια φωτογραφία του όταν ήταν έξι ετών. Για να μπορέσουν να καταλάβουν κι αυτοί που δεν καταλαβαίνουν και λένε το «κάτσε φρόνιμα», «ποια είναι η κυρία», «στηρίζω μεν τα θύματα αλλά…» κ.ο.κ.
Το να αυτοϊκανοποιείσαι μπροστά σε μία έντρομη γυναίκα που κλάματα στα μάτια προσπαθεί να βγει από πόρτες που έχεις κλειδώσει κι εσύ σε αυτό το θέαμα όχι μόνο να διατηρείς τις αισθήσεις σου, αλλά να φτάνεις και σε κορύφωση, αυτό πώς ονομάζεται; Όταν βλέπεις ένα παιδί 6 ετών και γυρνάμε και λέμε ότι παραγράφηκε το αδίκημα αλλά δεν έχει παραγραφεί το δικαίωμα του δράστη να μηνύσει για συκοφαντική δυσφήμιση, το τραύμα στη ψυχή του Μοθωναίου στα πόσα χρόνια παραγράφεται;
Το «κάτσε φρόνιμα» πρέπει να πάει σε όσους αδυνατούν να διαχωρίσουν το φλερτ από την παρενόχληση, σε αυτούς που απέναντι σε βιασμένες ψυχές και κορμιά αναζητούν ευκαιρίες να ξεθάψουν την καριέρα τους ή να συνεργαστούν με ανθρώπους που δε συνεργάστηκαν, πρέπει να πάει σε αυτόν που δε μπορεί να παραδεχτεί το λάθος του και να ζητήσει μια συγγνώμη.
Άκουσα σε εσάς ότι ένας άνθρωπος θα αποταθεί σε κλινική απεξάρτησης για το σεξ. Εδώ κολλάει το «γιατί τώρα;», γιατί δεν αποτάθηκε σε αυτήν τη κλινική όταν ένιωσε την πρώτη ορμή; Μετά τον πρώτο βιασμό, μετά τον δεύτερο, γιατί τώρα; Γιατί αυτή τη στιγμή αυτό που κάνετε, δεν είναι τηλεδίκη, δεν είναι ανθρωποφαγία.
Ο σκηνοθέτης που τραυματίζει τον ηθοποιό του ψυχικά και σωματικά, δεν είναι σκηνοθέτης, είναι οπερατέρ».
