ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΕΤΑΙΡΙΚΩΝ ΘΙΑΣΩΝ του ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΛΛΗΝΩΝ ΗΘΟΠΟΙΩΝ
5ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΕΤΑΙΡΙΚΩΝ ΘΙΑΣΩΝ
ΔΕΥΤΕΡΑ 3 ΦΛΕΒΑΡΗ 19.00
ΕΝΑΡΞΗ ΦΕΣΤΙΒΑΛ - ΘΕΑΤΡΟ ΒΑΦΕΙΟ
Ακουστικό Live
Μια βραδιά με εμβληματικά τραγούδια με αέρα ευρωπαϊκό, σε ερμηνείες πορτογαλικών fados και άλλων μουσικών επιρροών. Μια κιθάρα και δύο φωνές σε ένα μελωδικό μουσικό ταξίδι..» Το ντουέτο μουσικό σχήμα αποτελείται από τους:
Κατερίνα Πάλλη: φωνή
Γιώργος Αστρίτης: κιθάρα, φωνή
ΤΡΙΤΗ 4 ΦΛΕΒΑΡΗ 21.00
ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟΝ ΜΠΑΓΚΕΙΟΝ
ΥΒΟΝΝΗ από τη θεατρική ομάδα Γέφυρα.
Μία προσέγγιση στο έργο του Βίτολντ Γκομπρόβιτς.
Κάπου μεταξύ τένις και μπριτζ, ο πρίγκηπας Φίλιππος καλείται να αντιμετωπίσει τον εαυτό του. Να δει βαθιά μέσα του και να επιλέξει: Αλήθεια ή ψέμα; Μία κωμικοτραγική ιστορία στο επίκεντρο της οποίας βρίσκεται η Υβόννη. Ένας χαρακτήρας που εισβάλλει στο παλάτι και μέσα από την αδράνεια και τη σιωπή της, προκαλεί και διεγείρει τα πρωτόγονα ένστικτα μίσους και οργής όσων την αντικρίζουν. Απλά και μόνο επειδή υπάρχει! O Πρίγκιπας, ένας νέος με αντισυμβατική συμπεριφορά, αποφασίζει από καπρίτσιο και αντιδραστική διάθεση να την παντρευτεί. Ο γάμος αυτός δημιουργεί έντονες αναταραχές στο παλάτι. Ο παραλογισμός και η βλακεία αυξάνονται συνεχώς. Πάνω της καθρεφτίζονται οι πιο ενδόμυχες πτυχές τους και βγαίνουν στην επιφάνεια τα πιο καλά κρυμμένα μυστικά τους. Τι δύναμη έχει η σιωπή; Μία αναγωγή ολόκληρου του κοινωνικού ιστού που αποβάλλει διακαώς ό,τι δεν είναι αναγνωρίσιμο κάτω από τα δικά του πρίσματα, χλευάζει και υποτιμά ό,τι δεν καταλαβαίνει και αρέσκεται να το αντιμετωπίζει ως διαφορετικό απλά για να δικαιολογεί τον φόβο του απέναντι στον ίδιο του τον εαυτό. Απέχουν τελικά τόσο από μας όσοι μας φαίνονται ξένοι; Τι ακριβώς μας ενοχλεί; Τίθεται εν τέλει, το σύγχρονο και πανανθρώπινο ερώτημα: Από το ένα μέχρι το δέκα, πόσο πιο γελοίοι μπορούμε να γίνουμε; Αυτό το ξέπλυμα θυμίζει κάτι από εσένα. Πρέπει να τη σκοτώσουμε.
ΠΕΜΠΤΗ 6 ΦΛΕΒΑΡΗ 21.00
ΘΕΑΤΡΟ ΒΑΦΕΙΟ
ΔΟΝ ΚΙΧΩΤΗΣ του Μιγκέλ ντε Θερβάντες από τη θεατρική ομάδα Θέση.
Οι περιπέτειες του θρυλικού ιδαλγού Δον Κιχώτη ντε λα Μάντσα και του πιστού συντρόφου του, Σάντσο Πάντσα, στις πεδιάδες της Ισπανίας. Ο Αλόνσο Κιχάνα, είναι ένας ξερακιανός, αδύναμος μεσήλικας, που έχει μια αγάπη, τα ιπποτικά βιβλία. Η συνεχής και ακατάπαυστη ανάγνωση ιπποτικών μυθιστορημάτων, γέννησε στο μυαλό του την ιδέα, να γίνει περιπλανώμενος ιππότης, για να διορθώσει την αδικία και να βοηθήσει τους αδυνάτους. Ένα ζεστό καλοκαιριάτικο βράδυ, καβαλάει τον Ροσινάντε, το γέρικο άλογό του και μαζί με τον φίλο του, Σάντσο Πάντσα, ξεκινάνε το μακρύ τους ταξίδι, γεμάτο περιπέτειες, μονομαχίες, νίκες, αποτυχίες και περιπλανήσεις. Όλα αφιερωμένα στη Δουλτσινέα, την εκλεκτή της καρδιάς του Δον Κιχώτη, μία γυναίκα που ερωτεύτηκε σφόδρα, χωρίς να την έχει δει ποτέ.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 7 ΦΛΕΒΑΡΗ 21.00
ΘΕΑΤΡΟ ΒΑΦΕΙΟ
ΑΝΤΙΓΟΝΗ του Σοφοκλή από τη θεατρική ομάδα Σημείο Μηδέν.
Σκηνοθετικό σημείωμα: Η παράσταση «Αντιγόνη» του Σοφοκλή από την Ομάδα Σημείο Μηδέν, είναι το αποτέλεσμα πολύμηνου εργαστηρίου πάνω στην αρχαία Τραγωδία, που ξεκίνησε τον Οκτώβρη του 2018 και ολοκληρώθηκε τον Μάιο του 2019, με την έναρξη των παραστάσεων. Για τις ανάγκες της ερευνητικής διαδικασίας και της παράστασης δημιουργήθηκε νέα μετάφραση από τον Δημήτρη Δημητριάδη.
Το σκεπτικό της παράστασης: Βλέπουμε την «Αντιγόνη» ως Τραγωδία για τη Διεκδίκηση της Ζωής. Η ακατάβλητη επιθυμία της Αντιγόνης να θάψει τον νεκρό αδερφό της παρά τις διαταγές του Κρέοντα, δεν τη συνδέει μονάχα με τον κόσμο των νεκρών της και της οικογένειάς της. Ξεκινώντας από τη διεκδίκηση της ταφής απέναντι στην κρατική εξουσία, οδηγείται στη διεκδίκηση νέων όρων για την επανεκκίνηση της Ζωής στην πόλη μετά τον πόλεμο. Η Αντιγόνη επιχειρεί να ενώσει Μνήμη και Πόλη, Ύπαρξη και Ιστορία, Εξέγερση και Κοινωνία. Ο Κρέων φέρει το τρίπτυχο δύναμης της ανδρικής - κρατικής εξουσίας ως απόλυτη αρχή: πατριαρχία – στρατοκρατία – φαλλοκρατία. Όποιος δεν είναι μαζί του είναι εναντίον του. Κατά τη γνώμη του όλοι και όλα τον απειλούν, όλοι χρηματίζονται για να υποσκάψουν την εξουσία του. Η Αντιγόνη αντιτίθεται, αντιστέκεται. Η στάση της δεν αφορά μονάχα την οικογενειακή διάσταση του ζητήματος. Στον οίκο των Λαβδακιδών κάθε πράξη είναι άμεσα πολιτική, γιατί επηρεάζει άμεσα την πόλη. Ο κατ’ επιλογή θάνατός της Αντιγόνης αποτελεί κραυγή Ζωής! Επιλέγει τον θάνατο γιατί θέλει να ζήσει ασυμβίβαστα.
Η παράστασή μας παίζεται αμέσως μετά από έναν πόλεμο. Δεν βλέπουμε τον Μύθο στο βάθος του παρελθόντος, αλλά στο Μέλλον. Μπορεί η ζωή να επανεκκινήσει μετά τον πόλεμο; Μπορεί ο άνθρωπος να διεκδικήσει εκ νέου τους όρους της ζωή του; Ο πόλεμος αφορά την οικουμένη και δεν έχει χωρικό όριο. Το ίδιο και η τραγωδία. Μέσα από την οπτική του πολέμου συναντάμε την οντολογική και βιοπολιτική προσέγγιση του έργου ως αστερισμό τραγωδιών μέσα στην τραγωδία: - Η τραγωδία του εξεγερμένου Ανθρώπου: Αντιγόνη - Η τραγωδία της Εξουσίας: Κρέων - Η τραγωδία του Συγκρουσιακού ανθρώπου: Ισμήνη - Η τραγωδία του Λόγου: Αίμων - Η τραγωδία της Προφητείας: Τειρεσίας - Η τραγωδία του βραχυκυκλωμένου ανθρώπου: Ευρυδίκη - Η τραγωδία της Υποτακτικότητας: Φύλακας - Η τραγωδία της Δημοκρατίας: Χορός
Ο Χορός διαρκώς αναζητά το μέτρο. Θέτει ερωτήματα, αμφισβητεί και αυτό-αμφισβητείται, κρίνει και κρίνεται, αναιρεί και αυτό – αναιρείται. Προσπαθεί με μεγάλη αγωνία να ορίσει το δίκαιο και το άδικο, το σωστό και το λάθος, τον θύτη και το θύμα, χωρίς να υπάρχει καμία εξωκοσμική αρχή να δώσει σαφείς και οριστικές απαντήσεις. Ο Χορός είναι διαρκώς υπεύθυνος για ό,τι σκέφτεται, λέει και πράττει. Πρόκειται για την Τραγωδία της Δημοκρατίας. Δεν μπορεί κανείς να είναι ήσυχος, αναθέτοντας την ευθύνη πολιτών και πόλης σε κάποιον θεό ή σωτήρα: «Ή θα είμαστε ήσυχοι ή θα είμαστε ελεύθεροι», έγραφε ο Θουκυδίδης.
Η Αρχαία Ελληνική Τραγωδία: Η αρχαία Τραγωδία είναι τελετουργικό θέατρο προς τιμήν του θεού Διόνυσου, θεού της γονιμότητας και της βίας, της μεταμόρφωσης και των ενστίκτων. Βγαίνει μέσα από το συλλογικό
ασυνείδητο της κοινωνίας. Μελετάει τη Ζωή στα ακραία όρια της Φύσης, της Ύπαρξης και της Ιστορίας. Είναι ένα βιοπολιτικό θέατρο, που ασκεί δριμύτατη κριτική στο δημοκρατικό πολίτευμα που το γέννησε, με σκοπό το ίδιο αυτό πολίτευμα να βαθαίνει διαρκώς τα χειραφετητικά του χαρακτηριστικά. Η Τραγωδία, παιδί και μήτρα της Φιλοσοφίας και της Δημοκρατίας, είναι θέατρο καθολικής αμφισβήτησης. Μας προσκαλεί σε μια ριζική επαναξιολόγηση όλων των αξιών της ζωής, με το βλέμμα στραμμένο στον ενεργό και χειραφετημένο πολίτη σε διαρκή εγρήγορση.
Σάββας Στρούμπος
ΣΑΒΒΑΤΟ 8 ΦΛΕΒΑΡΗ 21.00
ΘΕΑΤΡΟ ΒΑΦΕΙΟ
Η ΕΚΔΡΟΜΗ ΤΩΝ ΚΟΡΙΤΣΙΩΝ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΑΝ από το ομώνυμο διήγημα της Anna Seghers
Μια τάξη κοριτσιών στην προπολεμική Γερμανία πάει εκδρομή με τις δασκάλες της... Η Άννα Ζέγκερς, εξόριστη στο Μεξικό στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, εξιστορεί την εκδρομή των κοριτσιών που χάθηκαν και επιστρέφει... επιστρέφει στις δροσερές εποχές της εφηβείας. Στη σχολική της εκδρομή. Στις σκηνές της ανεμελιάς με τις φιλενάδες, τα γέλια τους, τα μικρά τους μυστικά, τους έρωτες με τα αγόρια. Τη μνήμη διακόπτει η θύμηση από το μέλλον. Τα θλιβερά γεγονότα που στιγμάτισαν την εποχή του Β Παγκοσμίου Πολέμου, η συντριβή που προκάλεσε ο φασισμός. Η Ιωάννα Μπιλίρη διασκευάζει την τραγικά επίκαιρη ελεγεία και μεταφέρει σκηνικά την αγωνία της μνήμης, την ανάγκη για δικαιοσύνη, τη λαχτάρα για δικαίωση. Μια παράσταση για τα ιδανικά, τη φιλία, το νοιάξιμο, την ελευθερία. ΕΝΑΣ ΑΣΤΕΓΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ σε μια στάση προσμονής. Για τη ζωή, την ιστορία, τη δημιουργία. Για το τραύμα που μένει ανοιχτό, για τους ανθρώπους που δεν πρέπει να ξεχάσουν.
*Η Ιωάννα Μπιλίρη προσφέρει την παράστασή της σε μια κίνηση στήριξης και έμπρακτης αλληλεγγύης προς το Σωματείο Ελλήνων ηθοποιών, τους αγώνες του αλλά και τον ιστορικό θεσμό του Φεστιβάλ του Ο.Ε.Θ.
ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΦΛΕΒΑΡΗ 20.00
ΘΕΑΤΡΟ ΒΑΦΕΙΟ
ΠΡΟΒΟΛΗ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ 100 ΧΡΟΝΙΑ ΣΕΗ
“Η βασανισμένη και περιφρονημένη ζωή που περνούμε από πόλιν εις πόλιν ως νομάδες, μας ηνάγκασε να συνέλθουμεν και να συζητήσουμεν την αιτία του κακού. Ίδωμεν λοιπόν, οτι και ημείς, εργάται του πνεύματος, υποκείμεθα εις την ίδιαν εκμετάλλευσιν με τους εργάτας των χεριών υποχρεωμένοι να εργαζόμεθα προς πλουτισμόν ολίγων επιχειρηματιών, χωρίς καμίαν απολαβήν, ικανοποιητικήν, ούτε ηθικήν, ούτε υλικήν.” (από το πρώτο καταστατικό του “συνδικάτου ηθοποιών” 1914).
Το ΔΣ του ΣΕΗ τίμησε την επέτειο των 100 χρόνων του σωματείου με πολύμορφες εκδηλώσεις , συζητήσεις και εκθέσεις που απλώθηκαν σε όλη τη χώρα, αναδεικνύοντας την πολύτιμη ιστορία του σωματείου μας και την προσφορά του στους κοινωνικούς αγώνες και την τέχνη. Στο πλαίσιο αυτών των εκδηλώσεων γυρίστηκε το ντοκιμαντέρ “100 χρόνια ΣΕΗ” σε σκηνοθεσία Λεωνίδα Βαρδαρού και σε συνεργασία με την ΕΡΤ. Ένα ντοκιμαντέρ ιστορικής μνήμης και αξίας αλλά και με παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές και τον πολιτισμό της χώρας μας. Η ζωή του σωματείου χέρι χέρι με τη ζωή του κινήματος και την ιστορία του τόπου , από το 1917 έως και σήμερα, θα ξεδιπλωθεί ξανά μέσα από προσωπικές εμπειρίες ηθοποιών και μέσα από σπάνιο αρχειακό υλικό.
ΔΕΥΤΕΡΑ 10 ΦΛΕΒΑΡΗ 21.00
ΘΕΑΤΡΟ ΒΑΦΕΙΟ
ΠΙΣΤΗ-ΑΓΑΠΗ-ΕΛΠΙΔΑ του Έντεν φον Χόρβατ από τη θεατρική ομάδα Anima.
Το έργο γραμμένο πριν τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο περιγράφει με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες την οικονομική και κοινωνική κρίση λίγο πριν οι μάζες βρουν στο πρόσωπο του Χίτλερ, τον σωτήρα, που θα τους δώσει την υποτιθέμενη ελπίδα να επιβιώσουν. Αλίμονο. Την περίοδο αυτή στη Γερμανία καταγράφονται 6.000.000 άνεργοι και ένα σκηνικό θλιβερό: Εξαθλιωμένες φιγούρες που επαιτούν και εκπορνεύονται, πλήθος ανθρώπων που διαφθείρουν ή διαφθείρονται, χωρίς ιδεολογικό προσανατολισμό. Οι μικροαστοί γύρω από τους οποίους περιστρέφεται το έργο ταλαντεύονται ανάμεσα στο προλεταριάτο και τη μεσαία τάξη, χωρίς να ξέρουν που ανήκουν. Διαμορφώνουν μια νέα κοινωνική τάξη, που προσπαθεί να ορθοποδήσει και να αποκτήσει οντότητα, παρελθόν και μέλλον μέσα σε απρόσωπες πόλεις με κληρονομιά την ανεργία, τον πληθωρισμό, τον προηγούμενο πόλεμο. Ένα έργο τρομακτικά επίκαιρο μέσα σε ένα νέο περιβάλλον παγκοσμιοποίησης, σκληρού καπιταλισμού και μεγάλης οικονομικής κρίσης.
*Η ομάδα Anima στα πλαίσια του Φεστιβάλ του Ο.Ε.Θ. πραγματοποιεί ανοιχτή γενική δοκιμή προσφέροντάς στους θεατές την ευκαιρία να έρθουν σε άμεση επαφή με τη διαδικασία της προετοιμασίας μιας θεατρικής παράστασης λίγο πριν την πρεμιέρα.
