Η στιγμή όπου ο Γιώργος Λιάγκας και οι συνεργάτες του, μεταξύ αυτών και η Κατερίνα Γκαγκάκη, γελοιοποίησαν την ...
υπόθεση παρενόχλησης φοιτήτριας εντός της βιβλιοθήκης του ΑΠΘ, στην εκπομπή «Μεσημέρι» του ΣΚΑΙ έμελε να αποτελέσει ντόμινο εξελίξεων.
υπόθεση παρενόχλησης φοιτήτριας εντός της βιβλιοθήκης του ΑΠΘ, στην εκπομπή «Μεσημέρι» του ΣΚΑΙ έμελε να αποτελέσει ντόμινο εξελίξεων.
Μετά την παρέμβαση του ΕΣΡ, τη δημόσια «συγγνώμη» παρουσιαστή και συνεργατών που όμως δεν έπεισε το κοινό, τη σκυτάλη πήρε η Κατερίνα Γκαγκάκη, η οποία την Τετάρτη παραιτήθηκε από τη θέση της προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου της Τεχνόπολης αλλά και από τη θέση της υπευθύνου του τομέα Πολιτισμού του Δήμου Αθηναίων.
Στον απόηχο των τελευταίων εξελίξεων, ξημερώματα Πέμπτης, η παρουσιάστρια δημοσίευσε μια φωτογραφία στον προσωπικό της λογαριασμό στο instagram, στην οποία απεικονίζεται μια φουρτουνιασμένη θάλασσα, συνοδεύοντάς την με το εξής μήνυμα:
«Advice to my younger self #60: Κοίτα να δεις λοιπόν πώς θα χουν τα πράγματα. Θα ‘ρθουν κάποιες μέρες που θα ξημερώνουν σκοτάδι.
Βαριές, αφόρητες, τσιμεντένιες. Μέρες, περίοδοι, στιγμές χωρίς κρατήματα, χειρολαβές και ασφάλεια. Κινούμενη άμμος οι σταθερές, κατακάθια καταιγίδας οι πεπατημένες. Θα τις ξέρεις, θα τις περιμένεις, θα καιροφυλαχτείς.
Θα έχεις μάθει άλλωστε μέσα στα χρόνια να ερμηνεύεις τα σημάδια, να διαβάζεις τους οιωνούς, να ανασκουμπώνεσαι, να συγκεντρώνεσαι, να παραμονεύεις. Θα έχεις μάθει. Ότι μόνο μόνη σου θα αποφασίζεις, μόνο πάνω σου θα ακουμπάς. Μόνο όταν το αξιολογείς η ίδια θα οπισθοχωρείς. Θα έχεις συνηθίσει.
Να μετράς και να μετριέσαι. Να ξεχωρίζεις τους άξιους, τους διάφανους, τους δοτικούς, τους παρόντες. Στα έργα. Στο εδώ, όχι το όταν και το αν. Με τον καιρό θα καταλάβεις. Θα αναγνωρίσεις , θα παραδεχτείς. Ότι θα σαι από αυτές. Που πεισμώνουν. Που επιταχύνουν λαβωμένες.
Και θέλουν και διεκδικούν. Χωρίς πλάτες. Δεν ξεχνάνε, περιμένουν. Που όταν τις πληγώνουν, δίκαια ή άδικα, φωνάζουν από μέσα τους. Πολύ, σπαραχτικά, άγρια. Βουβά. Και αντεπιτίθενται στο χρόνο τους. Μόνες. Με δύναμη, ορμή και πάγο. Με απόσταση και συνέπεια. Με στοιχεία, αλλά χωρίς απωθημένο. Με συναίσθημα προσώπου αλλά καμία έκφραση ψυχής. Το κατέκτησαν, το τελειοποίησαν. Κι εσύ».
