Έγκλειστη στην ψυχιατρική κλινική, στο Δαφνί, είναι οικειοθελώς και μυστηριωδώς από το ...
βράδυ του Δεκαπενταύγουστου η Τριανταφύλλη Μπουτεράκου,
βράδυ του Δεκαπενταύγουστου η Τριανταφύλλη Μπουτεράκου,
σύμφωνα με δημοσίευμα της Espresso και ρεπορτάζ του Νίκου Νικόλιζα. Πρόκειται για μια παράξενη ιστορία, στην οποία προσπαθούν μάταια να ρίξουν φως αυτές τις δύο εβδομάδες φίλοι και συνάδελφοι της ηθοποιού, μεταξύ των οποίων ο Σπύρος Μπιμπίλας, ο οποίος ανησυχεί πολύ για εκείνη, αλλά και ο Αλέξανδρος Πετρίδης, που τη φρόντισε όταν βρέθηκε στο σπίτι τραυματισμένη, λίγες ώρες πριν τον εγκλεισμό της.
Όπως ξεκαθαρίζει η ίδια η ηθοποιός στην Espresso νοσηλεύεται με τη θέλησή της έπειτα από κάποια περίεργα γεγονότα που, όπως καταγγέλει, συνέβησαν με την οικογένειά της ανήμερα της γιορτής της Παναγίας. Ο πατέρας της, από την άλλη μεριά, δηλώνει στην Espresso άγνοια για τον εγκλεισμό της στο Δαφνί και, όπως τόνισε σε επικοινωνία που είχε με τον Νίκο Νικόλιζα, θα μπορέσει να μιλήσει δημοσίως για το θέμα όταν λάβει γνώση για το τι ακριβώς συνέβη στην κόρη του.
«Βρισκόμουν σε πολύ άσχημη κατάσταση»
«Ναι, θέλω να σας μιλήσω για όσα μου συνέβησαν εκείνη τη μέρα», λέει η ηθοποιός στον Νίκο Νικόλιζα μέσα από το ψυχιατρείο. Σύμφωνα με όσα ισχυρίζεται, ήταν το πρωί της 15ης Αυγούστου στο πατρικό της σπίτι όταν άρχισαν όλα. «Ήθελα να γνωρίσω στους δικούς μου ανθρώπους το νέο μου σύντροφο, με σκοπό να επισημοποιήσουμε κάποια στιγμή τη σχέση μας. Εκεί, ανάμεσα σε μένα και στους γονείς μου, έγιναν πολλά που δεν θέλω να θυμάμαι. Φεύγοντας από το σπίτι μου βρισκόμουν σε πολύ άσχημη κατάσταση. Όταν είδα λοιπόν ένα περιπολικό απέναντι από το σπίτι, το πλησίασα και μετέφερα στους αστυνομικούς όλη την ιστορία που είχε συμβεί. Εκείνοι είδαν ότι ήμουν σε άθλια κατάσταση, αλλά δεν μπορούσαν, όπως μου είπαν, να κάνουν τίποτα, και με παρέπεμψαν να πάω να κάνω καταγγελία στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής.
Δεν το έκανα γιατί όπως τους εξήγησα, λόγω της αργίας του Δεκαπενταύγουστου δεν υπήρχε κανείς να με βοηθήσει. Όλα υπολειτουργούσαν. Από εκεί έφυγα πάλι περπατώντας και πήγα στην επιχείρηση του συντρόφου μου τρέχοντας. Πήγα να περάσω από μια σχισμή που υπήρχε στη μάντρα και γνώριζα, με σκοπό να του μεταφέρω ένα μήνυμα για να με βοηθήσει. Ήταν το συνθηματικό μας αυτό το μέρος. Εκεί ράγισα και το αριστερό μου χέρι με συντριπτικό κάταγμα. Οι securities που με είδαν να προσπαθώ να εισβάλλω στον φυλασσόμενο χώρο με συνέλαβαν φοβούμενοι ότι θα τους ληστέψω. Όμως μετά κατάλαβαν ότι δεν είμαι κλέφτρα και, όπως τους εξήγησα, απλά ήθελα να μεταφέρω στον σύντροφό μου το μήνυμα για να με βοηθήσει.
«Επεδίωξα να μπω σε ένα ίδρυμα για να είμαι ασφαλής»
Με λίγα λόγια, επεδίωξα να μπω σε ένα ίδρυμα και όχι στις φυλακές, για να είμαι ασφαλής. Ήθελα ένα καταφύγιο εκείνη τη στιγμή να κουρνιάσω. Τίποτα άλλο. Και με έβαλαν στο Δαφνί, στο 9ο τμήμα, 5ο θάλαμο, για να έχω ένα μέρος ασφαλές να μένω. Σας επαναλαμβάνω όμως, εγώ ζήτησα να με βάλουν στο Δαφνί για να έχω κάποια ασφάλεια. Και η αστυνομία έπραξε τα δέοντα και τους ευχαριστώ θερμά», εξηγεί η Τριανταφύλλη Μπουτεράκου.
Στη συνέχεια της συζήτησής μας η Τριανταφύλλη τονίζει ότι ο εγκλεισμός της αυτός είναι εντελώς διαφορετικός από τον προηγούμενο: «Στον προηγούμενο εγκλεισμό μου είχα στήριγμα τον πρώην σύντροφό μου, ο οποίος εργάζεται πλέον εκτός Αττικής και δεν έχω κάποιο στήριγμα για να μπορώ να μείνω κάπου. Ο νυν σύντροφός μου, μη θέλοντας να μπλέξει, αποτραβήχτηκε και ξαφνικά βρέθηκα ξεκρέμαστη, χωρίς να έχω να πάω πουθενά».
