Πλήθος κόσμου είχε μαζευτεί χτες από νωρίς το απόγευμα στο νεκροταφείο Χαλανδρίου για να αποχαιρετήσει τη Χρύσα Σπηλιώτη και τον σύζυγό της. ...
Φίλοι και συγγενείς είπαν το τελευταίο αντίο στην ηθοποιό και τον άνδρα της που έχασαν τη ζωή τους στη φονική πυρκαγιά στο Μάτι.
Η ατμόσφαιρα ήταν βαριά και τραγικές φιγούρες ήταν η κόρη τους Αλίκη και η αδελφική της φίλη και επί σειρά ετών συνεργάτιδά της Αννέτα Παπαθανασίου.
Στον επικήδειο, η Αννέτα εξήρε το εξαιρετικό ταλέντο της Χρύσας και αναφέρθηκε στη μακρά τους φιλία έως το τελευταίο της έργο. Συγκεκριμένα είπε:
Στον επικήδειο, η Αννέτα εξήρε το εξαιρετικό ταλέντο της Χρύσας και αναφέρθηκε στη μακρά τους φιλία έως το τελευταίο της έργο. Συγκεκριμένα είπε:
"Χρύσα μου και Δημήτρη έχει έρθει πολύς κόσμος στην τελευταία σας παράσταση...
Χρύσα μου έχω γράψει τόσα για σένα για να μιλήσω σήμερα και όλα τα έσβησα. Πού είσαι να μου τα διορθώσεις; Ήμασταν μαζί προχθές και μου διόρθωνες ένα κείμενο που έγραψα και τώρα, αυτό που γράφω για σένα, πού να στο στείλω να μου το διορθώσεις; Γραφεις πολύ προσωπικά, μου έλεγες, γράψε πιο ουδέτερα. Και τώρα μόνο προσωπικά μπορώ να γράψω: - Θέλω να σου θυμίσω ότι κανονίσαμε να πάμε βόλτα με τη βάρκα του Δημήτρη, ότι να μην ξεχάσεις, έχουμε να πληρώσουμε το ΦΠΑ. Θυμήθηκες να κάνεις την δήλωση; Θέλω να σου παραπονεθώ ότι πάλι ξέχασα που έβαλα τα κλειδιά μου. Ότι δεν τα βρίσκω και μήπως έχω αρχή αλτσχάιμερ και εσύ για πολλοστή φορά να με συμβουλέψεις να πάρω μια ατζέντα και να γράφω ότι έχω να κάνω και εγώ να σου απαντήσω ... το κάνω βρε Χρύσα αλλά μετά δεν βρίσκω την ατζέντα... και να γελάσουμε. Γελάγαμε πολύ. Αχ Χρύσα μου, πέρασες πολλά και δύσκολα, αλλά όταν με έπαιρνες τηλέφωνο για να τα πούμε, πάντα στο τέλος γελάγαμε με τα προβλήματά μας και λέγαμε ότι αφού είμαστε καλά αυτό έχει σημασία. Και τώρα γλυκειά μου δεν είμαστε καλά...
Γράψαμε μαζί και παίξαμε στο «Φώτα Παρακαλώ», είμασταν δυο κλόουν, αστείοι, θέλαμε να μάθουμε στα παιδιά τη διαδικασία του θεάτρου μέσα από το γέλιο. Στο σπίτι μου έγραψες το «Ποιός Ανακάλυψε την Αμερική». Κάθε σκηνή την διαβάζαμε την νύχτα και το πρωί την ξαναδιαβάζαμε. Μετά έγραψες το «Σκωτσέζικο ντους» και εκεί στο καμαρίνι στο θέατρο Ιλίσια Βολονάκης σου μίλησα για τον Δημήτρη.
Τον Δημήτρη τον γνώρισα στην Άνδρο, περιμέναμε στην ουρά για το πλοίο και ο Δημήτρης μέσα σε ένα Ντε Σε Βο με πολλά πράγματα, με τον σκύλο, την μικρή Αλίκη και με μία ... χελωνίτσα όπως μου φώναζε η Αλίκη, μου έδινε πληροφορίες. Γνωριστήκαμε και γίναμε φίλοι. Μας γνώρισε τα μονοπάτια της Ανδρου. Τα ρέματα ...Ήταν ήρεμος γλυκός. Μουσικός, ψαράς, αθλητής. Με το μυαλό μου τότε σκέφτηκα ότι μπορεί να ταιριαζε με την Χρύσα. Και πράγματι, ταίριαξαν, δεν υπήρχε πιο καλό και πιο δεμένο ζευγάρι. Υποστήριζαν ο ένας τον άλλον, αγαπιόντουσαν και τώρα θα είναι μαζί, εκεί.
Στο τελευταίο έργο της : «Εγώ ο Νικόλαος Μάντζαρος» η Χρύσα στην παράσταση ξεκινούσε ανάβοντας ένα σπίρτο. Το φύσηξε και μας μίλησε:"...Το σκασα από τον τάφο μου. Έπιασε φωτιά στο κοιμητήριο κι άρχισα να πυρώνομαι! Ε! Όχι είπα, δεν κάηκα ζωντανή, να καώ πεθαμένη; Ευχήθηκα μ’ ούλη μου την καρδιά να εξαφανιστώ… ε μιράκολο γίνηκε!..."
Τα κατάφερε το σκασε, viva la liberta. Το σκασαν μαζί με τον Δημήτρη και μας άφησαν..."
Ο Σπύρος Μπιμπίλας επίσης αποχαιρέτησε την Χρύσα με ένα ποίημα από το τραγούδι στην Θαυμαστή Μπαλωματου του Λόρκα από μια παράσταση που είχανε παίξει μαζί πριν 38 χρόνια….Πεταλούδα μικρή πεταλούδα χρυσή τι ψηλά που πετάς κι απο κει μ αγαπάς…. κι έτσι έγινε….πέταξες ψηλά…
Από το σωματείο Ελλήνων ηθοποιών (Σ.Ε.Η) ως εκπρόσωποι, παρευρέθησαν οι Χρήστος Κάλοου και Νικόλαος Τουρνάκης που επέλεξαν να μεταφέρουν τα συλλυπητήριά τους κατ΄ιδίαν στους συγγενείς των θυμάτων.
Το παρόν έδωσαν πολλοί φίλοι και συνάδελφοι της Χρύσας Σπηλιώτη, όπως η Υπουργός πολιτισμού Κα Λυδία Κονιόρδου, ο Δν/της φεστιβαλ Αθηνών, Βασ. θεοδωρόπουλος, η Κα Μέλπω Ζαρόκωστα, Ο Κος Αλβέρτος Εσκεναζυ, ο Κος Γιάννης Βούρος και πολλοί ακόμη από τον καλλιτεχνικό, αθλητικό και μουσικό κόσμο.
Η αυλαία έπεσε και θα μείνουμε να σε θυμόμαστε μέσα από τα έργα σου και απο τα γραπτά σου.
Καλό σου ταξίδι!
