Ο διάσημος τηλεοπτικός σεφ και γευσιγνώστης Anthony Bourdain πήρε την τραγική απόφαση να φύγει από τη ζωή χθες (8/6/18) σε ηλικία 61 ετών. Ξαναδιαβάζοντας μια από τις τελευταίες του συνεντεύξεις που είχε παραχωρήσει στην εφημερίδα Guardian, προσέξαμε μερικά πράγματα που δεν γνωρίζαμε γι αυτόν.
Ως νεαρός που είχε μεγαλώσει στο Νιου Τζέρσεϊ, έτρωγε το συνηθισμένο αμερικανικό φαγητό, δηλαδή κεφτέδες και χάμπουργκερ, παρόλο που υπήρχε ένα αντίγραφο του βιβλίου της Julia Child «Mastering the Art of French Cooking» πάνω στο ψυγείο. Ο ίδιος θυμόταν πως κάποιες βραδιές που στο σπίτι έκαναν τραπέζι οι "μεγάλοι", η δυνατή μυρωδιά από τα χτένια με μανιτάρια σε σάλτσα λευκού κρασιού έφτανε μέχρι το υπνοδωμάτιό του.
Στην ηλικία των 9 οι γονείς του πήγαν στο La Pyramide στη Βιέννη κι ενώ οι ίδιοι απόλαυσαν το δείπνο τους, άφησαν τα παιδιά τους στο αυτοκίνητο. Από αντίδραση, ο Anthony ζήτησε να φάει στρείδια.
Έγινε πραγματικά ευτυχισμένος όταν έπιασε δουλειά ως λαντζέρης σε ένα εστιατόριο στην Provincetown στο Cape Cod. Αυτή ήταν η πρώτη του δουλειά. Ήταν ένας ντροπαλός, πανούργος, αδέξιος έφηβος. Αλλά σε αυτό το περιβάλλον που έμοιαζε με γραμμή εργοστασίου, δεν υπήρχε γκρίζα ζώνη, καμία θολή γραμμή, ούτε κανένα φιλοσοφικό ζήτημα που να σε τσακίζει. Τα πιάτα έπρεπε να μπουν και να βγουν από το πλυντήριο και το να κάνει αυτή τη δουλειά, αναγνωριζόταν από τους συναδέλφους του. Την ημέρα δε που τον «προήγαγαν» στο να καθαρίζει πατάτες, ήταν πραγματικά πολύ χαρούμενος.
Αποφάσισε να γίνει σεφ, όταν είδε τον σεφ Μπόμπι να κάνει σεξ με μία νύφη πάνω σε ένα βαρέλι δίπλα στα σκουπίδια, ενώ λίγο πιο δίπλα γινόταν ο γάμος της. Ήταν η πρώτη φορά που είδε κάποιον να κάνει σεξ και τότε δεν μπόρεσε να καταλάβει το κίνητρο της νύφης. Αν και μετά από χρόνια μπορούσε πλέον να το κατανοήσει.
Τα τελευταία χρόνια ήταν περήφανος ως επαγγελματίας σεφ, επειδή όσο εκνευρισμένος κι αν ήταν με το προσωπικό, μπορούσε να απολαύσει μαζί του μια μπίρα στο τέλος της βραδιάς, χωρίς να κρατά κακία. Είχε βάλει στην άκρη την... οργή του (psychotic rage), μετά από πολλά χρόνια που υπήρξε κακός με τους μαγείρους, επιθετικός με τους σερβιτόρους και έκανε bullying στους λαντζέρηδες. Όπως είχε πει σε αυτή τη συνέντευξή είναι τρομερό και αντιπαραγωγικό να κάνεις τους ανθρώπους που δουλεύουν σκληρά για σένα, να νιώθουν ηλίθιοι. Μέχρι το τέλος της ζωής του, εξακολουθούσε να είναι σαρκαστικός και δυσάρεστος, αν και δεν έβαζε σε κανένας τις φωνές.
Ήταν μια δυστυχισμένη ψυχή, που είχε περάσει μια περίοδο εθισμού στην ηρωίνη και το κρακ. Πλήγωσε, όπως είπε, απογοήτευσε και προσέβαλε πολλούς, πάρα πολλούς ανθρώπους και λυπάται πολύ γι’ αυτό. Είναι ένα κρίμα με το οποίο θα πρέπει να συνεχίσει να ζει.
Του άρεσε να ακούει μουσική την ώρα που μαγείρευε αλλά όχι κάτι πολύ «σκληρό». Άκουγε Curtis Mayfield, Marvin Gaye, pre-disco funk, Isaac Hayes και Brothers Johnson.
Σύμφωνα με τον ίδιο, αν εξέταζε το σώμα του, γυμνό μπροστά στον καθρέφτη, δεν θα έβλεπε κάποια μεγάλη ζημιά. Τα εγκαύματα και τα σημάδια από τα μαχαίρια έχουν σβηστεί μετά από τόσα χρόνια. Η βλάβη που προκλήθηκε από το πιάσιμο και τον χειρισμό των γαρίδων και των αστακών – οι φλεγμονές και τα εξανθήματα – είχαν βελτιωθεί με τον χρόνο. Το δεξί του χέρι είχε πρόβλημα με την αρθρίτιδα, από το χτύπημα τόσα χρόνια με τον αναδευτήρα, προκαλώντας μεγάλους κάλους στα χέρια του. Αλλά τον τελευταίο καιρό ήταν στην καλύτερη του κατάσταση. Ήταν αδύνατος και έκανε καθημερινά βραζιλιάνικο ζίου – ζίτσου.
Κλείνοντας τη συνέντευξή του στην Guardian είχε πει: «Όταν ο μεγάλος Warren Zevon ρωτήθηκε, την ώρα που πλησίασε το τέλος του, αν είχε κάποια σημαντικά λόγια σοφίας να περάσει, είπε: ‘Απολαύστε κάθε σάντουιτς’. Σίγουρα απολαμβάνω τα σάντουιτς μου, δεδομένου πόσο χαμηλά έπεσα και πόσο πιθανό ήταν να είχα ένα τελείως διαφορετικό και τραγικό αποτέλεσμα. Είμαι πολύ τυχερός. Απολαμβάνω το φαγητό και την παρουσίαση του Parts Unknown. Έχω την καλύτερη δουλειά στον κόσμο».
