10 Μαρτίου 1928, Λος Άντζελες. Ο 9χρονος Ουόλτερ Κόλλινς κατευθύνεται στον κινηματογράφο της περιοχής του. Δεν επέστρεψε ποτέ στο σπίτι του. ...
Η μητέρα του, Κριστίν Κόλλινς απευθύνθηκε τις αρχές. Πέντε μήνες αργότερα η αστυνομία την ενημέρωσε ότι ο γιος της βρέθηκε. Έκαναν λάθος.
Για να καλύψουν όμως την αστοχία τους, έκλεισαν στο ψυχιατρείο την Κόλλινς και προσπάθησαν να αποσιωπήσουν την υπόθεση.
Η εξαφάνιση του Ουόλτερ Κόλλινς
Η Κόλλινς ένα βράδυ του Μαρτίου έδωσε στον γιο της χρήματα να πάει σινεμά. Η ώρα περνούσε και το 9χρονο αγόρι δεν γύριζε στο σπίτι. Η Κόλλινς βγήκε στους δρόμους να τον ψάξει και όταν δεν μπόρεσε να τον βρει, πήγε στην αστυνομία.
Ο αρχές πίστεψαν αρχικά ότι ο Ουόλτερ απλά το είχε σκάσει, αλλά κατέληξαν στο γεγονός ότι το παιδί είχε πέσει θύμα απαγωγής. Έψαξαν εξονυχιστικά τους δρόμους και έκαναν ερωτήσεις τους γείτονες της Κόλλινς, οι οποίοι ανέφεραν ότι εκείνη την περίοδο συχνά στάθμευε ένα αυτοκίνητο απέναντι από το σπίτι του μικρού.
Η αστυνομία κινητοποιήθηκε και διεξήγαγε έρευνες σε ολόκληρο το βορειοανατολικό μέρος της πόλης. Έπειτα από ένα μήνα, κανένα ίχνος του Ουόλτερ δεν είχε βρεθεί. Το αστυνομικό τμήμα αποφάσισε να σταματήσει τις έρευνες για το εξαφανισμένο αγόρι.
Η εξαφάνιση του Κόλλινς απασχόλησε πολύ το Τύπο τς εποχής.
Το «χαμένο¨αγόρι
Η υπόθεση εξαφάνισης του 9χρονου Κόλλινς είχε πάρει μεγάλες διαστάσεις από τα μέσα της εποχής. Πέντε μήνες αργότερα, η Κριστίν πληροφορήθηκε ότι το παιδί της βρέθηκε πολλά χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι του, στο Ιλλινόις. Είχε καλέσει το ίδιο την αστυνομία και είπε ότι ήταν ο Ουόλτερ Κόλλινς.
Η Κριστίν, η οποία όλο αυτό το διάστημα δεν έπαψε να ελπίζει για τον Ούοτλερ, συγκινημένη και ενθουσιασμένη, περίμενε να δει τον γιο της μετά από τόσο καιρό. Μαζί της περίμεναν και πλήθος δημοσιογράφων, αλλά και ο αρχηγός του αστυνομικού τμήματος, Τζ. Τζ. Τζόουνς.
Όταν ο Ουόλτερ κατέβηκε από το τρένο που τον μετέφερε στο Λος Άντζελες, η Κριστίν σοκαρίστηκε. Το παιδί που υποστήριζε ότι ήταν ο Ουόλτερ Κόλλινς, δεν ήταν ο γιος της! Τα χαρακτηριστικά του αγοριού έμοιαζαν με αυτά του παιδιού, αλλά δεν ήταν αυτός.
Ο Τζόουνς προσπάθησε να της εξηγήσει ότι παιδί ήταν όντως ο γιος της και πως είχε «αλλάξει λίγο» από τις κακουχίες που πέρασε, ωστόσο η μητέρα ήταν ανένδοτη. Ο αρχηγός της αστυνομίας τότε, φοβούμενος μη ρεζιλευτεί ολόκληρο το τμήμα του μπροστά στον Τύπο, της πρότεινε να πάρει το παιδί στο σπίτι και να το «δοκιμάσει για 15 ημέρες»!
Η Κόλλινς, κάτω από την πίεση του ίδιου και των δημοσιογράφων, τελικά συμφώνησε να φύγει με το αγόρι που δεν ήταν ο γιος της.
Παράλληλα, οι αρχές εξέτασαν τον «Ουόλτερ», με σκοπό να καταλήξουν στον απαγωγέα του.
Οι καταθέσεις όμως του παιδιού δεν έβγαλαν πουθενά. Αστυνομικό και ιατρικό προσωπικό δεν μπόρεσαν να βγάλουν συμπεράσματα, καθώς το αγόρι δεν έλεγε τίποτα.
Τα οδοντικά στοιχεία, η αποκάλυψη και το ψυχιατρείο
Μετά από τρεις εβδομάδες, η Κριστίν δεν άντεξε άλλο. Αποφάσισε να αποδείξει με απτά στοιχεία ότι ο γιος παρέμενε εξαφανισμένος. Χρησιμοποιώντας τα οδοντικά αρχεία του γιου της και του ξένου αγοριού που έμενε στο σπίτι της, ανακάλυψε μεγάλες διαφορές. Πήγε τα στοιχεία στον Τζόουνς.
Ο Τζόουνς όχι μόνο δεν την άκουσε, αλλά αποφάσισε να την κλείσει σε ψυχιατρική κλινική, βάσει του «Κώδικα 12», σύμφωνα με το οποίο, όποιος είναι «δύσκολος στην επικοινωνία ή ενοχλητικός» παραπέμπεται σε κλινική για φρενοβλαβείς.
Η Κριστίν είχε ήδη περάσει 10 ημέρες στην κλινική κάτω από άθλιες συνθήκες, όταν ο «Ουόλτερ» αποκάλυψε την αλήθεια. Το πραγματικό του όνομα ήταν Άρθουρ Χάτσινς Τζ., ένα 12χρονο αγόρι από την Αϊόβα, που το είχε σκάσει από το σπίτι.
Έμαθε για τον εξαφανισμένο Κόλλινς και εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία για να ξεφύγει από τους βίαιους γονείς του, αλλά και για να δει το Χόλιγουντ από κοντά.
Η Κόλλινς επέστρεψε στο σπίτι της και κατέθεσε αγωγή για εξαναγκαστικό εγκλεισμό εναντίον της πόλης του Λος Άντζελες. Κέρδισε τη δίκη και ο Τζόουνς υποχρεώθηκε να την αποζημιώσει με το ποσό των 10.800 δολαρίων. Ο αρχηγός της αστυνομίας, βέβαια, ποτέ δεν έδωσε αυτά τα χρήματα.
Τι απέγινε ο Ουόλτερ Κόλλινς
Η Κριστίν επισκέφτηκε τον κατά συρροή δολοφόνο
Την ίδια εποχή, στην περιοχή Γουάινβιλ της Καλιφόρνιας, εκτυλίσσονταν τραγικά πράγματα. Υπήρχαν φήμες ότι ένας 19χρονος νεαρός, με το όνομα Γκόρντον Νόρθκοτ, κακοποιούσε τα ανίψια του. Μία συγγενής των παιδιών αποφάσισε να επισκεφτεί τον Νόρθκοτ για να δει αν οι φήμες που κυκλοφορούσαν ήταν αληθινές. Οι φόβοι της επιβεβαιώθηκαν. Η γυναίκα απευθύνθηκε αμέσως στις αρχές.
Ο Νόρθκοτ αποδείχτηκε ότι ήταν κατά συρροή δολοφόνος, ο οποίος απήγαγε παιδιά και τα κλείδωνε στο κοτέτσι της φάρμας του.
Καταδικάστηκε σε θάνατο για τη δολοφονία τριών αγοριών. Υπολογίζεται όμως ότι σκότωσε περισσότερα από 20 παιδιά και ανάμεσα σε αυτά ήταν και ο Ουόλτερ Κόλλινς. Η αστυνομία βρήκε στον τόπο του εγκλήματος ανθρώπινα μέλη και ρουχισμό που παρέπεμπαν στο άτυχο αγόρι.
Ο Νόρθκοτ δεν ομολόγησε ποτέ, ούτε είπε τίποτα στην Κριστίν για το γιο της, όταν εκείνη τον επισκέφτηκε στο κελί του.
Η ίδια θεώρησε ότι ήταν τρελός και πίστευε ότι ο γιος της ήταν ζωντανός.
Ο Νόρθκοτ κρεμάστηκε στις 3 Οκτωβρίου 1930.
Η Κριστίν Κόλλινς μέχρι το τέλος της ζωής της δεν σταμάτησε να ψάχνει τον γιο της. Το γεγονός ότι δεν βρέθηκε ποτέ το σώμα του Κόλλινς, την έκανε να συνεχίσει.
Το 2008 προβλήθηκε στους κινηματογράφους η ταινία του Κλιντ Ίστγουντ» Ανταλλαγή«, βασισμένη στη ιστορία της Κριστίν Κόλλινς. Το έργο με πρωταγωνίστρια την Αντζελίνα Τζολί απέσπασε τρεις υποψηφιότητες για Όσκαρ.
