«Θέλω αντί για ίχνη, να αφήσω μια σημαία. Του ασήμαντου ανθρώπου, του κυριακάτικο τραπεζιού, της αρχαίας χαράς.» . ...
Μετά από απαίτηση του κοινού, ο θεατρικός μονόλογος του συγγραφέα Γιάννη Σκαραγκά επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στο Θέατρο Αυλαία για δύο μόνο παραστάσεις την Παρασκευή 18 και το Σάββατο 19 Μαΐου στις 21.00.
Η Κατερίνα Μπερδέκα σκηνοθετεί τη Φωτεινή Μπαξεβάνη σε ένα συγκινητικό και βαθιά ανθρώπινο κείμενο που εμπνέεται από την ηρωική φιγούρα της Κυράς της Ρω για να μεταφέρει επί σκηνής την Δέσποινα, τον ιδιαίτερο κόσμο μιας γυναίκας που κουβαλάει ένα κομμάτι από τις καρδιές και τον χαρακτήρα όλων των Ελλήνων, ένα ταξίδι από την μοναξιά στην ελπίδα και την πίστη στο καλό που κρύβει ο άνθρωπος.
Ο μονόλογος εμπνέεται από τη ζωή της Δέσποινας Αχλαδιώτη, της επονομαζόμενης «Κυρά της Ρω».Γεννημένη στο Καστελλόριζο, η Δέσποινα τόλμησε να παντρευτεί τον άντρα που έβοσκε τα ζωντανά του πατέρα της κόντρα στη θέληση της οικογένειά της, δεν δίστασε να μετακομίσει μόνη μαζί του στο ακατοίκητο νησί της Ρω μένοντας μόνη της για πολλά χρόνια μετά το θάνατό του αλλά και να εναντιωθεί στους εχθρούς, υψώνοντας καθημερινά την ελληνική σημαία απέναντι από τα τουρκικά παράλια…
Μέσα από ένα τρυφερό και ποιητικό κείμενο, ο Γιάννης Σκαραγκάς εξυφαίνει το πορτρέτο μιας ελεύθερης γυναίκας με φόντο την πολύπαθη ιστορία του Καστελλόριζου του προηγούμενου αιώνα, το βαρύ σκηνικό των διαδοχικών πολέμων, τις αγωνίες και τις μύχιες σκέψεις της, τη μοναξιά αντιμέτωπη με τα στοιχεία της φύσης αλλά και την ελπίδα ότι μπορεί να κάνει τον κόσμο, καλύτερο. Με το δικό της τρόπο..
Ο Γιάννης Σκαραγκάς εστιάζει στον απομονωμένο άνθρωπο και την ανεξάρτητη γυναίκα που επενδύει στη ζωή ακόμα κι όταν εκείνη της επιφυλάσσει το πιο σκληρό της πρόσωπο. Συνθέτει την ανθρώπινη διάσταση μιας απλής, ευάλωτης γυναίκας και την αντιπαραβάλλει με το σύμβολο και την ηρωική φιγούρα. Πρόκειται για έναν απολογισμό χαράς, διάψευσης και πίστης, για την προσπάθεια του «ασήμαντου» ανθρώπου να δώσει νόημα στη σχέση του με τον κόσμο: Το γεγονός ότι η κυρά της Ρω νιώθει καθημερινά καθήκον της να ανεβοκατεβάζει την ελληνική σημαία, μπορεί να μην αλλάζει τον κόσμο, του δίνει όμως ένα ιδιαίτερο νόημα. Αποκαθιστά τη έννοια της λογικής στο μυαλό ενός ανθρώπου που βρίσκεται πάντα σε απόσταση και από εχθρούς και από φίλους.
Η Κατερίνα Μπερδέκα στήνει μια παράσταση επίκαιρη όπου η Κυρά της Ρω συμβολίζει αυτό το κομμάτι της ελληνικής ψυχής που αντλεί δύναμη από τα ελάχιστα και ανανεώνει τις αντοχές του, μέσα από την αλήθεια και το θάρρος να την αντιμετωπίσει. Απομονωμένη και αντιμέτωπη με αντίξοες συνθήκες, η Κυρά της Ρω γίνεται το πιο επίκαιρο και ουσιαστικό σύμβολο μιας χώρας που επανέρχεται στις βασικές της αρχές, τοποθετώντας ξανά τον άνθρωπο και τις ανάγκες του στο επίκεντρο της ιστορίας της. Ενσαρκώνει τη δύναμη του ανθρώπου και κυρίως την ελπίδα ότι, σε δύσκολες περιόδους, η ακεραιότητα και οι λύσεις δεν είναι υπόθεση των πολλών αλλά του καθένα μας ξεχωριστά.
Η παράσταση είναι βασισμένη στην ομώνυμη νουβέλα που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κριτική.
Ταυτότητα Παράστασης
Ερμηνεύει η Φωτεινή Μπαξεβάνη
Σκηνοθεσία: Κατερίνα Μπερδέκα
Σκηνικά-Κοστούμια: Γιώργος Γαβαλάς
Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος
Τσέλο: Γιώργος Ταμιωλάκης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Μαριάνθη Μπαϊρακτάρη
Bοηθός σκηνογράφου: Μιχάλης Σαπλαούρας
Σχεδιασμός οπτικής ταυτότητας: Σάκης Στριτσίδης
Κατασκευή κοστουμιού: Χάρης Σουλιώτης
Παραγωγή: «Λυκόφως», Γιώργος Λυκιαρδόπουλος
Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή
Παραστάσεις: Παρασκευή 18 και Σάββατο 19 Μαίου στις 21.00
Εισιτήρια: Προπώληση έως και την Τρίτη 15 Μαιου 10€
Από 16 Μαϊου 15€ κανονικά 12€ (φοιτητικό, ανέργων, άνω των 65)
ΠΟΙΑ ΗΤΑΝ Η ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΑΧΛΑΔΙΩΤΗ- ΚΥΡΑ ΤΗΣ ΡΩ
Η Δέσποινα Αχλαδιώτη γεννήθηκε το 1890 στο Καστελλόριζο.
Από το 1927 με τον άντρα της τον Κώστα, εγκαταστάθηκαν μόνιμα στην ακριτική νησίδα Ρω, δυτικά του Καστελλόριζου, εντελώς μόνοι τους, για να ασχοληθούν με την κτηνοτροφία. Μετά το θάνατο του συζύγου της το 1940, έζησε στη Ρω με την τυφλή μητέρα της και κατόπιν εντελώς μόνη της.
Πρώτη φορά ύψωσε την ελληνική σημαία το 1929 αλλά από την περίοδο της Κατοχής, όπου υπήρξε και μέλος της Αντίστασης, ύψωνε την ελληνική σημαία κάθε πρωί και την κατέβαζε με τη δύση του ήλιου μέχρι και τον θάνατό της.
Απεβίωσε σε ηλικία 92 ετών, σε νοσοκομείο της Ρόδου, στις 13 Μαΐου του 1982.
