Γράφει ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Η βιομηχανία των ταινιών για ενηλίκους, έχει εξελιχθεί, έχει αλλάξει, συνεχίζει και βγάζει ...
δις δολάρια, αλλά για το ελληνικό κοινό οι δεκαετίες του '70 και του '80 παραμένουν αξεπέραστες.
δις δολάρια, αλλά για το ελληνικό κοινό οι δεκαετίες του '70 και του '80 παραμένουν αξεπέραστες.
Κάθε ανδροπαρέα που σέβεται τους εαυτούς τους έχουν δει σίγουρα μια ερωtική ταινία, αυτής της εποχής. Άγρια ομορφιά, πλάνα σχεδόν ερασιτεχνικά, κάμερα που κουνιέται, απολαυστικές ατάκες.
Ο μεγαλύτερος σταρ της εποχής, ήταν αναμφισβήτητα ο Κώστας Γκουσγκούνης. Σχεδόν 50 χρόνια μετά, και οι ατάκες του έχουν διασωθεί από γενιά σε γενιά, ενώ οι ταινίες του έχουν περάσει στη σφαίρα του διαχρονικού πλέον.
Γέννημα θρέμμα της Λάρισας, ο Κώστας Γκουσγκούνης μυήθηκε στα μυστικά της φωτογραφίας από τον πατέρα του Μίμη, μαθητή του διάσημου φωτογράφου Βαλσάμη, και άσκησε για κάποιο διάστημα το επάγγελμα στο θεσσαλικό κάμπο. Με τα πρώτα λεφτά που έβγαλε, αποφάσισε να φύγει για την Αθήνα. Σε αναζήτηση του μεροκάματου, βρήκε μερικές δουλειές του ποδαριού, σε κινηματογραφικά στούντιο, ενώ το ιδιαίτερο παρουσιαστικό του, ήταν αρκετό για να παίξει μπροστά από τις κάμερες, κάποιους ρόλους, κυριώς σε αστυνομικές περιπέτειες.
Ο κινηματογράφος το 1970, αργοπεθαίνει. Για να μη κλείσουν όμως οι κινηματογράφοι, οι ιδιοκτήτες ανάμεσα στις ταινίες έβαζαν τσόντα, εξού και οι ερωτικές ταινίες πήραν αυτή την ονομασία, ερωtικές ταινίες. Τότε ήταν, που αυτό το είδος ταινιών γνώρισε άνθηση στη χώρα μας. Οι νέοι έχουν την ανάγκη να χλευάσουν το συντηρητικό, και πηγαίνουν μαζικά στις αίθουσες ταινιών. Ο Κώστας Γκουσγκούνης γίνεται ο απόλυτος σταρ της εποχής.
Λόγω της ιδιαίτερης εμφάνισής του, αλλά και του φοβερού χιούμορ του, ο Κώστας γίνεται ο απόλυτος πρωταγωνιστής. Οι σεναριογράφοι τον αφήνουν ελεύθερο να αυτοσχεδιάσει, και το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό. Οι ατάκες του γίνονται σλόγκαν.
Όσοι έζησαν αυτές τις εποχές, έχουν να διηγηθούν ιστορίες. Σε κάθε προβολή ταινίας του, τα εισιτήρια εξαντλούνταν ώρες πριν την έναρξη. Στη Θεσσαλόνικη, προβάλλονταν στο κινηματογράφο Ελλήσποντο, οι νέοι μαζεύονταν και σαν τον Επιτάφιο, πήγαιναν ομαδικά σε πορεία, μέχρι τον κινηματογράφο, με λαμπάδες στα χέρια, απαγγέλοντας ατάκες του Γκουσγκούνη.
Η ιαχή «άξιος, άξιος», ήταν το απόλυτο σλόγκαν. Για σχεδόν δέκα χρόνια, ο Κώστας Γκουσγκούνης ήταν στη κορυφή, χωρίς ποτέ να καβαλήσει το ''καλάμι''. Και μετά την πτώση των ερωτικών ταινιών, έδειξε το σπουδαίο του χαρακτήρα και έμεινε μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, αρνούμενος δουλειές που θα τον έβλαπταν.
