Στη δική του βερσιόν της Οπερας του Μπιζέ, Κάρμεν, ο σκηνοθέτης Λέο Μουσκάτο αποφάσισε να αλλάξει την ιστορία...
: η Κάρμεν στο τέλος σκοτώνει, δεν σκοτώνεται.
: η Κάρμεν στο τέλος σκοτώνει, δεν σκοτώνεται.
Αυτή η επιλογή δεν έπεισε όμως το κοινό στο Teatro del Maggio, της Φλωρεντίας, όπου ανέβηκε, ούτε τα ΜΜΕ της Ιταλίας.
Η πρώτη παράσταση έγινε στις 7 Ιανουαρίου αλλά υπήρξε ταραχώδης. Η Κάρμεν του Μουσκάτο, για την οποία ολόκληρη η Ευρώπη μιλούσε τις τελευταίες ημέρες, αντί για χειροκροτήματα εισέπραξε σφυρίγματα και φωνές, ειδικά τη στιγμή που ανέβηκε στη σκηνή, στο τέλος της παράστασης, ο ίδιος ο σκηνοθέτης.
«Η ιδέα ήταν έμπνευση του διευθυντή του θεάτρου ο οποίος ήθελε να βρω έναν τρόπο να μην σκοτωθεί η Κάρμεν. Εκτιμά ότι στην εποχή μας, η οποία έχει σημαδευτεί από το κύμα βίας εναντίον των γυναικών, είναι απαράδεκτο να χειροκροτήσουμε την δολοφονία μιας γυναίκας., δήλωσε ο Μουσκάτο, λίγες ημέρες πριν την πρεμιέρα.
Η Κάρμεν, που ανήκει στο είδος της όπερα κομίκ, διηγείται την ιστορία της καταστροφής του Δον Χοσέ, ενός απλοϊκού στρατιώτη που σαγηνεύεται από τα παραπλανητικά νάζια της φλογερής τσιγγάνας Κάρμεν. Ο Χοσέ εγκαταλείπει τον παιδικό του έρωτα και τα στρατιωτικά του καθήκοντα, αλλά παρ'όλα αυτά χάνει τον έρωτα της Κάρμεν από τον φημισμένο ταυρομάχο Εσκαμίγιο, οπότε ο Χοσέ τη σκοτώνει σε μια κρίση ζηλοτυπίας. Η παρουσίαση της ζωής των εξαθλιωμένων, της ανηθικότητας και της ανομίας, καθώς και το τραγικό τέλος, στο οποίο το ομώνυμο πρόσωπο πεθαίνει επί σκηνής, υπήρξαν πρωτοποριακά στοιχεία για τη γαλλική όπερα και προκάλεσαν πολλές συζητήσεις.
«Και στο τέλος, ο Χοσέ πέθανε από έμφραγμα», έγραψε η La Stampa , σχολιάζοντας ότι ο αστυνομικός έπεσε απότομα στο έδαφος και πέθανε κεραυνοβόλα, χωρίς εμφανή λόγο.
«Στο τέλος, ας το ομολογήσουμε, μας κατέβαλε ένα αίσθημα απογοήτευσης, του στιλ: Αυτό είναι όλο; Γιατί τελικά, αυτή η επαναστατημένη Κάρμεν δεν έχει τίποτα το επαναστατικό», πρόσθεσε ο κριτικός της εφημερίδας.
«Δεν καταλαβαίνουμε τίποτα από όσα συμβαίνουν στο τέλος. Η Κάρμεν σκοτώνει πραγματικά τον Χοσέ; Πρέπει να το ορκιστούμε για να το πιστέψουμε», έγραψε ο Gregorio Moppi στην La Repubblica .
Από την πλευρά του, ο διευθυντής του θεάτρου Dario Nardella επέμεινε να υπερασπίζεται την αλλαγή που έγινε στην ιστορική όπερα, στο τέλος του έργου:
«Πρόκειται για ένα πολιτισμικό μήνυμα, κοινωνικό και ηθικό, το οποίο καταγγέλλει την βία εναντίον των γυναικών, φαινόμενο ιδιαίτερα ανεπτυγμένο στην Ιταλία», δήλωσε.
Ωστόσο, το σκάνδαλο που ξέσπασε με την δολοφόνο Κάρμεν, είχε κι ένα καλό, αφού τα εισιτήρια έχουν εξαντληθεί.
