«Στο “Δις Εξαμαρτείν” κοντέψαμε να… σκοτωθούμε»

«Στις “Τρεις Χάριτες” η Μίνα Αδαμάκη με την παρουσία της απαγόρευσε να…»

Για τις σειρές “Τρεις Χάριτες” και “Δις Εξαμαρτείν” μίλησαν μεταξύ άλλων οι Μιχάλης Ρέππας και Θανάσης Παπαθανασίου...
, σε συνέντευξη που έδωσαν στη Δήμητρα Αθανασοπούλου και το ένθετο “πρόσωπα και ιστορίες” της “Κυριακάτικης ελευθερίας”.

Πώς γίνεται να συμφωνείτε πάντα στον τρόπο που θα εξελίξετε μια ιστορία;

Μ.Ρ.: Είχαμε την τεράστια τύχη να ξεκινήσουμε με επιθεωρησιακά νούμερα. Δεν υπήρχε κάτι πιο εύκολο. Έχουν την δομή μιας έκθεσης ιδεών. Δεν υπάρχει τίποτα πιο φορμαλιστικό. Μετά προχωρήσαμε σε μονόπρακτες ημίωρες κωμωδιούλες, τις “Τρεις Χάριτες”. Κι αυτό έχει μια δική του φόρμα, κλειστή και δεσμευτική. Σε όλα αυτά δεν υπάρχουν πολλοί δρόμοι να ακολουθήσεις. Ένας είναι ο δρόμος, δεν μπορείς να διαφωνήσεις. Πήγαμε σιγά-σιγά, μέχρι να φτάσουμε να γράψουμε το θεατρικό “Ο Έβρος απέναντι”.

Θ.Π.: Οι “Τρεις Χάριτες” είχαν σε κάθε επεισόδιο ένα θέμα. Θα κάνει, για παράδειγμα, η Όλγα δίαιτα, δεν μπορείς να διαφωνήσεις. Δεν θα πεις ότι θα πάει να κάνει και γιόγκα. Αναλύαμε ένα θέμα, ήμασταν σύμφωνοι. Μετά τις “Τρεις Χάριτες” κάναμε το “Δις Εξαμαρτείν”, που είναι πιο ανοικτό ως δραματουργία.

Δεν υπήρξε κάποια διαφωνία που έθεσε σε κίνδυνο τη συνεργασία σας;

Μ.Ρ.: Ναι, στο “Δις Εξαμαρτείν”. Κοντέψαμε να… σκοτωθούμε.

Θ.Π.: Ναι, εκεί. Πηγαίναμε και στο πλατό κάθε μέρα.

Ήταν ένας από τους λόγους που πήρατε απόσταση από την τηλεόραση;

Μ.Ρ.: Είναι εξαντλητική η τηλεόραση.

Θ.Π.: Έτσι όπως είναι διαμορφωμένη η τηλεόραση, δεν σε αφήνουν να κάνεις ένα σίριαλ 15 επεισόδια.

Από το “Δις Εξαμαρτείν” και μετά έπαψαν οι επικίνδυνες εντάσεις μεταξύ σας;

Μ.Ρ.: Ναι, γιατί είχαμε την τύχη να στραφούμε στο θέατρο.

Πώς δημιουργείτε χαρακτήρες, δεδομένου πως συνεργάζεστε συχνά με τους ίδιους ηθοποιούς, κάτι το οποίος σας χρεώνουν κάποιοι θετικά και άλλοι αρνητικά.

Μ.Ρ.: Τίποτα δεν κάνουμε για να δημιουργήσουμε χαρακτήρες. Δημιουργούνται μόνοι. Ή παθαίνεις μετάλλαξη μετά και ο ήρωας αρχίζει να μιλά από μόνος του ή άσ’ το.

Θ.Π.: Εντάξει, δεν ακούμε και φωνές (από τους χαρακτήρες).

Μ.Ρ.: Εμείς βάζουμε στο μυαλό μας έναν ηθοποιό. Γι’ αυτό και αγαπάμε τους καλούς ηθοποιούς με προσωπικότητα. Η προσωπικότητά τους μας προσανατολίζει και μας προστατεύει και ποτέ δεν κάνουμε λάθη. Θα δώσω ένα παράδειγμα: Εγώ έχω εύκολη τη λέξη “μωρή” στη ζωή μου. Στις “Τρεις Χάριτες” η λέξη “μωρή” υπάρχει στον ρόλο “Όλγα” και στον ρόλο “Μαρία”. Στον ρόλο “Ειρήνη” και στον ρόλο “Μπεμπέκα” δεν έχει γραφτεί ούτε κατά λάθος. Ασυναίσθητα, όχι επίτηδες, δεν λογοκρίνουμε τον εαυτό μας. Απλά, το απαγόρευσε η Μίνα Αδαμάκη με την παρουσία της.