Με Ελληνίδες και Έλληνες ηθοποιούς, που γεννήθηκαν από το 1925 ως το 1940 και έφυγαν νωρίς από κοντά μας...
θα ασχοληθούμε στο σημερινό μας άρθρο. Ανάλογα αφιερώματα, είχαμε κάνει και σε συναδέλφους τους γεννημένους μετά το 1940.
θα ασχοληθούμε στο σημερινό μας άρθρο. Ανάλογα αφιερώματα, είχαμε κάνει και σε συναδέλφους τους γεννημένους μετά το 1940.
Κι αν κάποιοι πουν ότι π.χ ο Χρόνης Εξαρχάκος, ο Κώστας Καραγιώργης κλπ. Δεν έφυγαν πολύ πρόωρα, καθώς είχαν συμπληρώσει τα 50 τους χρόνια, θα πούμε ότι, κι αν δεχτούμε ότι αυτό ισχύει, σίγουρα είχαν να προσφέρουν πολλά ακόμα…
Η Αλεξάνδρα Αρμάου, γεννήθηκε το 1928. Ήταν ηθοποιός και χορεύτρια, κυρίως του μουσικού θεάτρου. Εμφανίστηκε σε πολλές παραστάσεις με την αδελφή της Μαρίκα Αρμάου (γ.1925). Η Αλεξάνδρα και η Μαρίκα Αρμάου, σκοτώθηκαν σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα το 1961.
Ο ηθοποιός και τραγουδιστής Αλέξης Γεωργίου, γεννήθηκε το 1940. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του «Θεάτρου Τέχνης» του Κάρολου Κουν. Πήρε μέρος σε πολλές θεατρικές παραστάσεις, ενώ πρωταγωνίστησε και στην ταινία του Βασίλη Μαυρομάτη «Σκιές στην Άμμο» (1970). Έκανε σπουδαία καριέρα και ως τραγουδιστής του «νέου κύματος». Πέθανε το 1988.
Ο Τάσος Γιαννόπουλος, ήταν ένας σπουδαίος κωμικός ηθοποιός. Γεννήθηκε το 1931 στη Μεσσηνία. Αρχικά εργάστηκε ως κονφερανσιέ και από το 1959 εμφανίστηκε στο μουσικό θέατρο. Τη δεκαετία του ’60, πρωταγωνίστησε σε πολλά θεατρικά έργα. Στην επιθεώρηση, δημιούργησε τον ρόλο του τσέλιγκα Κίτσου, που τον έκανε ιδιαίτερα δημοφιλή. Πρωταγωνίστησε και σε πολλές κινηματογραφικές ταινίες. Το 1967 μάλιστα, ίδρυσε τη δική του εταιρεία παραγωγής ταινιών («Πράκτωρ Κίτσος Καλεί Γαστούνη», «Έμπαινε Κίτσο», «Ο Κίτσος και τ’ Αδέλφια του», «Γαμπρός απ’ τη Γαστούνη» κ.ά.). Ο Τάσος Γιαννόπουλος, ήταν και εκπληκτικός μίμος. Χαρακτηριστικό είναι το ότι μπορούσε να μιμηθεί τις φωνές όλων σχεδόν των «ιερών τεράτων» του ελληνικού σινεμά. Δυστυχώς, προσβλήθηκε από κίρρωση του ήπατος και έφυγε από κοντά μας στις 8 Νοεμβρίου 1977.
Ένας ακόμα σπουδαίος ηθοποιός, ήταν ο Χρόνης Εξαρχάκος. Το πραγματικό του ονοματεπώνυμο, ήταν Πολυχρόνης Έξαρχος. Γεννήθηκε το 1932 στην Ερμούπολη της Σύρου. Εργάστηκε αρχικά στο θέατρο ως «χειριστής ήχων». Σπούδασε στη Δραματική Σχολή Πέλου Κατσέλη. Το 1963 έκανε την πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο, στο έργο του Γεράσιμου Σταύρου «Η Βίλα των Οργίων». Η καριέρα του στο θέατρο, ήταν πολύ μεγάλη, καθώς πρωταγωνίστησε σε δεκάδες έργα ως το 1980. Αλλά και στον κινηματογράφο οι ερμηνείες του ήταν ξεχωριστές: «Διαζύγιο αλά Ελληνικά», «Η κόρη μου η Σοσιαλίστρια», «Γοργόνες και Μάγκες», «Μαριχουάνα Στοπ», «Το κοροϊδάκι της Πριγκηπέσας» κ.ά. Πρωταγωνίστησε επίσης στην τηλεοπτική σειρά «Ένας Απίθανος Ντετέκτιβ», ενώ στο θέατρο εργάστηκε και ως σκηνοθέτης.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 αρρώστησε σοβαρά. Υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση στο Λονδίνο, χωρίς επιτυχία. Πέθανε νικημένος από την επάρατη νόσο στις 27 Σεπτεμβρίου 1984. Ένα χρόνο αργότερα, πέθανε από κατάθλιψη και η μητέρα του, στην οποία είχε πολύ μεγάλη αδυναμία.
Βασικά χαρακτηριστικά του Χρόνη Εξαρχάκου στις ερμηνείες του, ήταν η μοντέρνα τεχνοτροπία και η εκφραστική του αμεσότητα.
Ο Θεόδωρος Ζηζίκος, γεννήθηκε το 1938. Έγινε μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών το 1965. Συμμετείχε στις ταινίες: «Διπλοπενιές» (1966), «Κάτι Κουρασμένα Παλικάρια» (1967), «Η Αρχόντισσα κι ο Αλήτης» (1968) και «Αυτοί που Μίλησαν με τον Θάνατο» (1970). Τον θυμόμαστε, μικρά παιδιά τότε, σε περιγραφές ποδοσφαιρικών αγώνων στο (κρατικό) ραδιόφωνο τη δεκαετία ’70, μαζί με τους θρυλικούς: Βασίλη Γεωργίου, Αντώνη Πυλιαρό, Στάθη Γαβάκη, τον Θεσσαλονικιό Γιάννη Λογοθέτη κ.ά., όπως επίσης και ως εκφωνητή δελτίων ειδήσεων στο ΕΙΡΤ. Έφυγε νέος από κοντά μας, αλλά δυστυχώς δεν μπορέσαμε να βρούμε πότε ακριβώς…
Ο Στέλιος Καππάτος, γεννήθηκε το 1938 στην Αθήνα. Το 1964, έκανε την πρώτη επαγγελματική του εμφάνιση στο θέατρο με τον θίασο της Έλλης Λαμπέτη. Από το 1972 ως τον θάνατό του (1987), ήταν βασικό στέλεχος του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Πρωταγωνίστησε στο θρυλικό σίριαλ «Μεθοριακός Σταθμός», ενώ συμμετείχε και σε κινηματογραφικές ταινίες: «Αρτίστα», «Πικρή Ζωή», «Σύντομο Διάλειμμα», «Δι’ Ασήμαντον Αφορμήν» κ.ά.
Ο Κώστας Καραγιώργης, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, ενώ έκανε και μουσικές σπουδές (πιάνο). Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του «Εθνικού Ωδείου». Από το 1960 ως τον θάνατό του, πρωταγωνίστησε σε δεκάδες θεατρικά έργα. Στον κινηματογράφο πρωταγωνίστησε, μεταξύ άλλων, στις ταινίες «Ουρανός», «Εκδρομή», «Τα χρόνια της Οργής», «Χωρίς Φόβο και Πάθος», στην ξένη παραγωγή «Μάσκα του Διαβόλου» κ.ά. Λαμπρή ήταν και η τηλεοπτική του καριέρα. Ποιος δεν θυμάται τον λοχαγό Έκτορα Ψάχο που ενσάρκωσε μοναδικά στον «Άγνωστο Πόλεμο»; Πρωταγωνίστησε επίσης στις σειρές: «Εν Τούτω Νίκα», «Κοκορόμυαλη», «Το Κανάλι των Παρανόμων», «Δέκατο Τρίτο Ανακριτικό Γραφείο» κ.ά.
Πέθανε στο Τορόντο του Καναδά, στις 13 Μαΐου 1989, από ανακοπή καρδιάς ενώ βρισκόταν σε θεατρική περιοδεία. Και ο γιος του Νίκος Καραγιώργης, είναι εξαίρετος ηθοποιός.
Η Τούλα Κωτσιράκη (ή Μαραγιάννη), γεννήθηκε το 1926 και ήταν ηθοποιός του μουσικού θεάτρου. Ήδη από τη δεκαετία του 1940, ξεκίνησε τις εμφανίσεις της με τον περιοδεύοντα θίασο του Γ. Ξύδη. Συνεργάστηκε για πολλά χρόνια με τους θιάσους του ηθοποιού Κώστα Σαντοριναίου, κυρίως σε επιθεωρήσεις. Πέθανε το 1971.
Η Χάρις Λουκέα, γεννήθηκε το 1936 και έκανε την πρώτη της εμφάνιση στο θέατρο το 1962. Έκανε σπουδαία θεατρική καριέρα, ενώ συμμετείχε και σε κινηματογραφικές ταινίες: «Ο Αγαπητικός της Βοσκοπούλας» (1955), «Ο Άρχοντας του Κάμπου», «Δέσπω», «Μιράντα Αγάπη μου», «Η Φωνή Μιας Αθώας» κ.ά.
Σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα στη διάρκεια θεατρικής της περιοδείας το 1978.
Ο Πέτρος Λοχαΐτης, γεννήθηκε το 1933 στην Αθήνα. Πρωτοεμφανίστηκε το 1954, με το «Εθνικό Θέατρο» στο έργο του Σπύρου Μελά «Ο Μπαμπάς Εκπαιδεύεται». Για 20 περίπου χρόνια, έκανε σπουδαία θεατρική καριέρα. Στενός φίλος και συνεργάτης της μεγάλης Αλίκης Βουγιουκλάκη, πρωταγωνίστησε, κυρίως, σε ταινίες του Αλέκου Σακελλάριου. Μερικές από αυτές: «Περάστε την Πρώτη του Μηνός», «Η κόρη μου η Σοσιαλίστρια», «Ο Εξυπνάκιας», «Η Αρχόντισσα και ο Αλήτης», «Ένα Αστείο Κορίτσι» κ.ά.
Σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα, στον Θεολόγο της Φθιώτιδας, όπου διατηρούσε εξοχικό σπίτι, στις 29 Μαΐου 1976. Το αυτοκίνητο που οδηγούσε, καρφώθηκε σε βράχο. Μετά τον θάνατό του, ακούστηκαν διάφορα, για προσωπικά προβλήματα, για οδήγηση υπό επήρεια αλκοόλ κλπ.
Ο Δημήτρης Μαλαβέτας, γεννήθηκε το 1939. Σπούδασε κοντά στον Δημήτρη Ροντήρη και, αργότερα, στο Λονδίνο. Έκανε μεγάλη καριέρα στο θέατρο, ως ηθοποιός αλλά και ως σκηνοθέτης. Εμφανίστηκε επίσης στον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Τιμήθηκε με το αγγλικό βραβείο «Λαίδης Φλόρας Ρόμπσον». Ο σπουδαίος αυτός ηθοποιός, αυτοκτόνησε την 1η Απριλίου 1988. «Ρομαντικός κι ανικανοποίητος, έδωσε πρόωρα τέρμα στη ζωή του», έγραψε χαρακτηριστικά ο Αλέξης Σολομός.
Ο Δημήτρης Μπισλάνης, γεννήθηκε το 1933 (κατά τον Θόδωρο Έξαρχο το 1930), στη Θεσσαλονίκη. Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1961, με τον θίασο του Δημήτρη Μυράτ. Εκτός από τη σπουδαία θεατρική του καριέρα, εμφανίστηκε σε πολλές κινηματογραφικές ταινίες, κυρίως σε ρόλο «κακού»: «Αμόκ», «Το Δόλωμα», «Λόλα», «Κοινωνία Ώρα Μηδέν», «Το Χώμα Βάφτηκε Κόκκινο», «Στεφανία» κ.ά. Στην τηλεόραση, εμφανίστηκε στις σειρές: «Η Γειτονιά μας», «Αστυνομικές Ιστορίες», «Αληθινές Ιστορίες», «Βασίλισσα Αμαλία» κ.ά. Πέθανε το 1977 στη Γερμανία.
Ο Θανάσης Μυλωνάς, γεννήθηκε στο Μπογιάτι (Άγιο Στέφανο) Αττικής, το 1937. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή «Θεάτρου Τέχνης» του Κάρολου Κουν. Σπουδαία ήταν η θεατρική αλλά και η κινηματογραφική καριέρα του. Εμφανίστηκε σε περίπου 70 ταινίες: «Το Ραντεβού της Κυριακής», «Έγκλημα στα Παρασκήνια», «Συνοικία το Όνειρο», «Οι Γενναίοι του Βορρά», «Εφιάλτης» κ.ά. Έλαβε μέρος επίσης, σε πολλές τηλεοπτικές σειρές και ραδιοφωνικές εκπομπές. Υπήρξε συνθιασάρχης με τη σύζυγό του, ηθοποιό Κατερίνα Βασιλάκου. Πέθανε το 1990.
Ένας ακόμα σπουδαίος ηθοποιός, ήταν ο Χρήστος Νέγκας. Γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1936. Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο στο έργο του Αλέξη Γαλανού «Κόκκινα Φανάρια», συμμετέχοντας στον θίασο του Αλέξη Δαμιανού. Εκτός από το θέατρο, έκανε μεγάλη καριέρα στον κινηματογράφο: «Το Αγρίμι», «Χίλιες Παρά Μία Νύχτες», «Κάτι να Καίει», «Αντίζηλοι», «Τόσα Όνειρα στους Δρόμους», «Αέρα! Αέρα! Αέρα!». Πρωταγωνίστησε επίσης στην ξένη παραγωγή «Ο Μεγκρέ στην πιο Μεγάλη του Υπόθεση» κ.ά. Πρωταγωνίστησε στις τηλεοπτικές σειρές: «Ξενοδοχείον ο Έβδομος Ουρανός», «Κρουαζιερόπλοιο», «Φάκελος 38» κ.ά.
Πέθανε στις 26 Ιουνίου 1981, ενώ κολυμπούσε στην Ανάβυσσο, σε ηλικία μόλις 45 ετών. Κόρη του είναι η δημοσιογράφος, συγγραφέας και ραδιοφωνική παραγωγός Αθηναΐς Νέγκα.
Ο Πάνος Νικολακόπουλος, γεννήθηκε το 1933 στους Χράνους Αρκαδίας. Εκτός από το θέατρο, συμμετείχε σε πολλές ταινίες: «Τέρμα τα Δίφραγκα», «Τα Δίδυμα», «Παιδί μου, Αγάπη μου», «Ο Αρχιψεύταρος», «Το πιο Γρήγορο Μπουζούκι» κ.ά. Σύμφωνα με πληροφορία που υπάρχει στο παλιό Μητρώο του Σ. Ε. Η., σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα, τη δεκαετία του 1970.
Ένας από τους πιο αδικοχαμένους και άγνωστους, ηθοποιούς, ήταν ο Γιάννης Πελεκούδας. Γεννήθηκε το 1928. Το 1953, έκανε την πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο. Το 1955, συμμετείχε στο έργο του Ζαν Ανούιγ «Πρόσκληση στον Πύργο», με τον θίασο Κ. Μουσούρη, υποδυόμενος τον Ρομενβίλ. Στη διάρκεια μιας παράστασης, υπέφερε από ισχυρούς πόνους, λόγω τροφικής δηλητηρίασης. Λίγο μετά το τέλος της παράστασης πέθανε. Υπήρξε θύμα μιας κακώς εννοούμενης επαγγελματικής ευσυνειδησίας…Ήταν μόλις 27 ετών και σίγουρα η καριέρα του διαγραφόταν λαμπρή!
Ο Αλέξης Σμόνος, γεννήθηκε στη Γουριά Μεσολογγίου το 1931. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή Κωστή Μιχαηλίδη. Επίσης, ήταν απόφοιτος του Πανεπιστημίου Αθηνών (φιλόλογος). Πολύ σημαντική ήταν η θεατρική του καριέρα, ως τα μέσα της δεκαετίας του 1980. Πέθανε το 1988.
Η Άννα Τζάνετ (Τζανετάκου), γεννήθηκε στην Αθήνα το 1935. Πρωτοεμφανίστηκε το 1949 ως εξαιρετικό ταλέντο, στο θέατρο «Αλκαζάρ», με τον θίασο βαριετέ του Ορέστη Λάσκου. Συνέχισε να εμφανίζεται για δέκα περίπου χρόνια, με την αδερφή της Νινή (Δέσποινα) Τζάνετ, ως ντουέτο «Τζάνετ Σίστερς». Έπειτα, ακολούθησε σόλο καριέρα τραγουδίστριας στο εξωτερικό. Αδελφοί της, ήταν επίσης, ο Αλέκος Τζανετάκος και η Κάσση Τζάνετ. Πέθανε το 1981.
Κάπου εδώ ολοκληρώνεται μια σειρά από αφιερώματα σε ηθοποιούς που γεννήθηκαν μεταξύ 1925 και 1950 και έφυγαν νωρίς (σχετικά είναι όλα…) απ’ τη ζωή. Δυστυχώς και οι επόμενες γενιές ηθοποιών, θρήνησαν τον θάνατο νέων καλλιτεχνών.
Ζητούμε συγγνώμη αν ξεχάσαμε κάποιον ή κάποια. Βασική πηγή μας για τις δεκάδες αυτές βιογραφίες, ήταν το μνημειώδες έργο του αξέχαστου Θεόδωρου Έξαρχου «Έλληνες Ηθοποιοί», που έχει βραβευτεί από την Ακαδημία Αθηνών.
