Οι ακατάλληλες ταινίες έπαιζαν σε κανονικές προβολές στους κινηματογράφους μετά από δήθεν λογοκρισία...
..............................
Από τη mixanitouxronou: Την περίοδο της χούντας ο κινηματογράφος παρουσιάζει καθοδική πορεία. Η τηλεόραση, αν και στα σπάργανα, κρατάει τους θεατές στο σπίτι και κάποιοι κινηματογραφικοί παραγωγοί ψάχνουν για νέες ιδέες. Η πρώτη που τους φάνηκε κερδοφόρα ήταν να γίνουν ερwτικές ταινίες με υπόθεση. Ψυχολογικά δράματα, αστυνομικές ιστορίες και γενικά ήθελαν τα σενάρια να είναι αξιοπρεπή, αλλά να δείχνουν τα κάλλη των ηθοποιών.
Δηλαδή στήθoς, οπίσθια και πολλά υπονοούμενα. Η τηλεόραση δεν μπορούσε να ανταγωνιστεί αυτή την πρακτική, καθώς δεν μπορούσε να δείξει ούτε φιλί μεταξύ ενός ανδρόγυνου. Οι ταινίες χαρακτηρίζονταν ακατάλληλες και έπρεπε να λογοκριθούν. Στο υπουργείο Τύπου υπήρχε μια επιτροπή η οποία λογόκρινε την ταινία, έδινε τις περικοπές και υπαγόρευε ποιες σκηνές έπρεπε να κοπούν.
Ο έλεγχος είχε τρεις βασικούς στόχους. Τη θρησκεία, την οικογένεια και το Έθνος. Αν δεν ενοχλούσε κάτι από αυτά, πέρναγε.
Οι κινηματογραφιστές προσπαθούσαν να ξεγελάσουν τους λογοκριτές με έναν πολύ απλό τρόπο. Μόνταραν τις ακατάλληλες σκηνές. Πέρναγαν από την επιτροπή και μετά έβαζαν ξανά τις σκηνές στη θέση τους. Αυτό γινόταν στις λάιτ ερwτικές ταινίες. Όταν ήταν κανονικό πoρνό, ποιος τολμούσε να το υποβάλλει στη χουντική επιτροπή λογοκρισίας; Έτσι απλά διέκοπταν τις κατάλληλες ταινίες και πρόβαλλαν πoρνό σύντομης διάρκειας.
Η χούντα επιτρέπει τις τσόντeς
Φυσικά το άγρυπνο καθεστώς των συνταγματαρχών γνώριζε τα πάντα, αλλά επέτρεψε τη δημιουργία του ερwτικού κινηματογράφου, ο οποίος σύντομα εξελίχτηκε και έκανε καθαρό πoρνό. Η ιδέα ήταν του Δημητρόπουλου ο οποίος ήταν κινηματογραφικός παραγωγός της εποχής. Μπορεί η χούντα να έλεγε για πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια, αλλά τελικά επέτρεψε στις ταινίες πoρνό, να προβάλλονται σε κανονικές προβολές στους κινηματόγραφους.
Ότι αποσπούσε την προσοχή και έδειχνε ως μέτρο εκδημοκρατισμού, τη βόλευε και το ανεχόταν. Άλλωστε, μάλλον τους άρεσε και το είδος. Παρά τον συντηρητισμό της εποχής, οι ταινίες γνωρίζουν μεγάλη επιτυχία και στα σινεμά δημιουργούνται ουρές. Η χούντα αδιαφορεί, αλλά όταν αποφασίζει να παρέμβει γελάει ο κόσμος.
Μια ταινία με τίτλο «Πέντε διψασμένες για ηδονή» λογοκρίθηκε και έγινε ως εξής: «Πέντε διψασμένες»!