Του έδωσαν την ευκαιρία να κάνει...
ένα νούμερο με την Κούλα Γκιουζέπε στο θέατρο «Έντεν» του Θησείου, αλλά είχε αποτυχία.
ένα νούμερο με την Κούλα Γκιουζέπε στο θέατρο «Έντεν» του Θησείου, αλλά είχε αποτυχία.
Απελπίστηκε και έγινε υπερβολικός. Απογοητευμένος, πήρε ένα μπουκάλι ούζο και ανέβηκε στην Ακρόπολη, για να αυτοκτονήσει. Μεθυσμένος όπως ήταν όμως, ξέχασε για ποιο λόγο πήγε στον Ιερό Βράχο και έτσι η αυτοκτονία αναβλήθηκε επ’ αόριστον. Ο Νίκος Σταυρίδης γεννήθηκε στο Βαθύ της Σάμου, το 1910.
Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε δουλεύοντας στο μπακάλικο του πατέρα του, ενώ αργότερα έγινε βοηθός καραγκιοζοπαίχτη και βοηθός μηχανικού προβολής....
Το 1928 ήρθε στην Αθήνα. Δούλεψε σε μια αποθήκη υλικού πολέμου στον Πειραιά, όπου έβαζε αρβύλες κατά μέγεθος. Το μεροκάματό του έφτανε ίσα για ένα πιάτο φαΐ.
τον Πειραιά πήγαινε καθημερινά με τα πόδια. Μία παράσταση που έτυχε να παρακολουθήσει στο θέατρο «Έντεν», με τον Β. Αυλωνίτη, ήταν αρκετή για να τον πείσει να ασχοληθεί με το μουσικό θέατρο.
Την επόμενη χρονιά, πείθοντας με το ταλέντο του, έκανε την πρώτη του εμφάνιση στη σκηνή, μαζί με τον Αυλωνίτη στο έργο «Λοβιτούρα».
Συνέχισε τις εμφανίσεις του στην οπερέτα, το βαριετέ και την επιθεώρηση. Γρήγορα αγαπήθηκε από το κοινό και καθιερώθηκε ως ένας από τους καλύτερους κωμικούς της μουσικής σκηνής....
Τη δεκαετία του 1940, άρχισε να συγκροτεί δικούς του θιάσους και να συνεργάζεται με σπουδαίους συναδέλφους του. Μεσολάβησε το διάστημα 1954-55, κατά το οποίο ίδρυσε μαζί με τον Τάκη Μηλιάδη και τη Νανά Σκιαδά τον θίασο «Ελληνική Μουσική Κωμωδία». Παράλληλα, έπαιξε για πρώτη φορά στη μεγάλη οθόνη το 1950, στην ταινία του Νίκου Τσιφόρου, «Έλα στον θείο» και συνέχισε να εμφανίζεται σε ταινίες του ίδιου, όπως «Η ωραία των Αθηνών», «Η φτώχεια θέλει καλοπέραση», «Φτωχαδάκια και Λεφτάδες»....
Πηγή: Μηχανή του χρόνου
