Με αφορμή την άρνηση του ΚΑΣ να μην επιτρέψει στην Ακρόπολη την επίδειξη μόδας του Gucci, θα ήθελα να σχολιάσω σχετικά αλλά και να... σας θέσω εις γνώση μερικά πράγματα που σίγουρα δεν ξέρετε και παρόλα αυτά εκφράζετε άποψη.
Γράφει ο Νίκος Φουσέκης (Σκηνοθέτης, Αρθρογράφος)
Και μιας και κυκλοφορεί σε μπλοκ και τοίχους μια vintage εικόνα με φωτογράφηση μόδας του Dior το 1950.
Την εποχή μιας Ελλάδας που έγλειφε τις πληγές της από την Κατοχή και τον Εμφύλιο που προσπαθούσε να φωνάξει «εδώ είμαι, δείτε με» και μιας Ακρόπολης που η τελευταία φορά που είδε ξένους ήταν Βρετανοί στρατιώτες στα Δεκεμβριανά…
Και μιας και δεν είμαστε πλέον στην εποχή του «Στάσου μύγδαλα»…
Ας μιλήσουμε λοιπόν μόνο οικονομικά όπως θέλετε μερικοί, μιας και η αξιοπρέπεια ο σεβασμός στο χώρο και η ιστορική μνήμη είναι …λαϊκισμός…
Τα 2.000.000 «Gucciκα» ευρώ δεν μας χαρίζονται διότι τόσο είναι πάνω κάτω το κόστος σύμφωνα με το Νόμο Γερουλάνου με τίτλο:
«Τέλη φωτογράφισης-κινηματογράφισης και χρήσης οπτικοακουστικών έργων και απεικονίσεων αρχαιολογικών χώρων, ιστορικών τόπων, μνημείων, μουσειακών εκθέσεων και συλλόγων. Τέλη πραγματοποίησης εκδηλόσεων σε αρχαιολογικούς χώρους, ιστορικούς τόπους και ακίνητα…».
ΦΕΚ Αρ Φύλλου 3046 της 30ης Δεκεμβρίου 2011
Κεφάλαιο πρώτο: Τέλη φωτογράφησης και κινηματογράφησης άρθρο 6 με τίτλο «Τέλη χρήσης για παραγωγή οπτικοακουστικών έργων», παράγραφος 2, εδάφιο δ):
«για οπτικοακουστικά έργα των οποίων το συνολικό κόστος παραγωγής υπερβαίνει τα 500.000 ευρώ, εκατό ευρώ ανά δευτερόλεπτο απεικόνισης».
Αυτό με έναν απλό υπολογισμό σημαίνει πως για μία ώρα προγράμματος έχουμε 3600 δευτερόλεπτα που θα στοιχίσουν 360.000 ευρώ.
Κεφάλαιο τρίτο: Τέλη για πραγματοποίηση εκδηλώσεων, άρθρο 8, παράγραφος 2:
«…Σε περίπτωση παραχώρησης αίθριων, αυλείων χώρων, μουσείων ή μνημείων καταβάλλεται ποσό 1.500 ευρώ για κάθε παράσταση και 300 ευρώ για κάθε μέρα δοκιμής. Για τους υπόλοιπους χώρους, μνημεία και μουσεία, δηλαδή όσους δεν αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 6, 2.000 ευρώ ανά παράσταση και 1.000 ευρώ ανά δοκιμή…».
Αυτό στην ουσία σημαίνει 2 –τουλάχιστον- παραστάσεις με τη μία να αποτελεί μεν την «κανονική» και τις άλλες «back up» 4.000-6.000 ευρώ.
Να υπολογίσουμε στήσιμο ξεστήσιμο 4 μέρες δηλ 4.000 ευρώ. Μιλάμε για 8.000-10.000 ευρώ χωρίς να υπολογίσουμε τις επιτόπου κατά καιρούς δοκιμαστικές λήψεις στα πλαίσια αυτού που οι άνθρωποι του θεάματος αποκαλούμε ρεπεράζ..
Το ποσό αν συμπεριλάβουμε αερολήψεις, ακόμα και τοπογραφικές μετρήσεις και μελέτες που θα χρειαστούν για να καθοριστεί το πώς και που θα στηθεί οτιδήποτε σε ότι αφορά την εκδήλωση, το κόστος άνετα ξεπερνάει τα 400.000 ευρώ. Και μιλάμε μόνο για μία ώρα τηλεοπτικό πρόγραμμα.
Και δε μιλήσαμε ακόμα για τις φωτογραφίες…
Κεφάλαιο πρώτο, άρθρο 4, παράγραφος 8
«Για τη χρήση απεικονήσεων για εμπορικούς και διαφημιστικούς σκοπούς (όπως λ.χ. σε ετικέτες, στάμπες, διαφημίσεις, φυλλάδια, υλικό συσκευασίας, ηλεκτρονικές κάρτες, λογότυπα κ.α. καταβάλλεται τέλος 1.500 ευρώ ανά απεικόνιση…».
Δε θα πω πολλές. Για όσους ξέρουν από διαφήμιση μάρκετινγκ κλπ έχουμε να κάνουμε ίσως και με 1.000 απεικονίσεις σε διάφορά μέσα. Με άλλα λόγια 1.500.000 ευρώ.
Κι επειδή ο Νόμος δε φαίνεται να έχει προβλέψει ρητά περιπτώσεις που αφορούν τις προηγούμενες παραγράφους που αφορούν περισσότερο βιβλία, οδηγούς, λευκώματα, γίνεται λόγος π.χ.
Παράγραφος 3 «… για κάθε επιπλέον γλώσσα καταβάλλεται τέλος το οποίο ανέρχεται στο 25% των τελών που ισχύουν για την πρώτη γλώσσα έκδοσης».
Παράγραφος 5 «… Τα τέλη αυτά καλύπτουν διάρκεια χρήσης δύο (2) ετών».
Άρθρο 5 Τέλη χρήσης απεικονίσεων στο διαδίκτυο
Παράγραφος 2 εδάφιο 3
« για περισσότερες από 50 φωτογραφίες, καταβάλλονται 40 ευρώ ανά 10 φωτογραφίες για ένα έτος και 100 για περισσότερα από ένα και έως πέντε έτη.
Βάλτε μόνοι σας τα ποσά…
ΥΓ1 Κι επειδή γίνεται λόγος για το πώς θα πληρωθεί οικονομικά αυτό το πράγμα…
Κεφάλαιο πέμπτο: Διαδικασία καταβολής τελών
Άρθρο 12
Παράγραφος 1
«Τα τέλη που προβλέπονται στην παρούσα απόφαση προσαυξημένα με το ποσό του φόρου προστιθέμενης αξίας που αναλογεί και την εφαρμογή του κανονικού συντελεστή ΦΠΑ προκαταβάλλονται στο όνομα του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων στην Τράπεζα της Ελλάδος πριν από την έναρξη οποιασδήποτε δραστηριότητας για την οποία έχει χορηγηθεί η απαιτούμενη άδεια…»
ΥΓ2 Και δεν υπολογίσαμε το τζίρο της Ακρόπολης με 20 ευρώ είσοδο αν ζητηθεί και για πόσες μέρες να είναι κλειστή (πολύ πιθανό αυτό). Σε αυτό να υπολογίσετε και τα ταξιδιωτικά γραφεία και ξενοδοχεία τι ζημιά θα έχουν.
ΥΓ3 – Αντιγράφω από τη σελίδα The Three Mooges στο Facebook:
Δωρεάν, όπως όλα δείχνουν, ήθελε να κάνει το ντεφιλέ η Gucci στην Ακρόπολη, αφού στην επίσημη πρότασή της αναφέρεται σε χορηγία 2 εκατομμυρίων σε βάθος 5ετίας – καμία σχέση με μίσθωμα του χώρου και ντούκου.
Δηλαδή κάπως, κάπου, κάποτε ο οίκος Gucci θα μας έδινε 2 εκατομμύρια, αν και, σύμφωνα με τους φιλελέδες, κανονικά θα έπρεπε να τον παρακαλάμε κιόλας, αφού δεν πατάει ψυχή στην Ακρόπολη τελευταία, με αποτέλεσμα οι Καρυάτιδες να είναι τίγκα στα ψυχολογικά και να κάνουν σαν υστερικές.
Με λίγα λόγια, ο Gucci είπε πάρτε χαριστικά ένα κομμάτι ψωμί σε 5 χρόνια, φτωχαδάκια, που θα πληρώσουμε κιόλας, ενώ οι μπογδανογράφοι παρουσίασαν το τζαμπατζιλίκι σαν τη μεγαλύτερη χαμένη ευκαιρία της Ελλάδας μετά το μέηλ Χαρδούβελη.
Ή αλλιώς: μάθανε ότι γαμιόμαστε, πλακώσανε και οι γύφτοι.
