Συνέντευξη στον Στέφανο Καρυδάκη
Ο πολυτάλαντος και πολύπλευρος (Ακαδημαϊκός, Ηθοποιός, συγγραφέας και πολιτικός) Θεοδόσης Πελεγρίνης μία ημέρα πριν την πρεμιέρα του νέου του έργου...
μιλάει στα Paraskinia για την "Αυτοβιογραφία", το νέο του έργο που οι περισσότεροι νομίζουν ότι πρόκειται για την δική του αυτοβιογραφία αλλά ο ίδιος δηλώνει κατηγορηματικά ότι δεν είναι.
μιλάει στα Paraskinia για την "Αυτοβιογραφία", το νέο του έργο που οι περισσότεροι νομίζουν ότι πρόκειται για την δική του αυτοβιογραφία αλλά ο ίδιος δηλώνει κατηγορηματικά ότι δεν είναι.
Πιστεύει ότι πολιτικοί και πολίτες ευθύνονται εξ' ίσου για την κατάσταση που έχει σήμερα φτάσει η Ελλάδα και μας θυμίζει το ποίημα του Καβάφη για τα τείχη.
Σας καλωσορίζω στα Παρασκήνια Κε Πελεγρίνη, θα ήθελα να ξεκινήσω αυτήν την συνέντευξη με αφορμή την «Αυτοβιογραφία σας» που θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε στη θεατρική σκηνή του ιδρύματος Β και Μ Θεοχαράκη από αύριο 21-1 και για δύο συνεχόμενα Σαββατοκύριακα.
Από την ακαδημαϊκή εκπαίδευση στο θεατρικό σανίδι, μετά στον κινηματογράφο και τώρα πάλι στο θέατρο, αλλά όχι μόνο ως ηθοποιός αλλά και πάλι ως συγγραφέας.
Μετά το «Ένα τριήμερο στην Εξοχή μαζί». Επανέρχεστε με την Αυτοβιογραφία.
Απάντηση: Να σας εξηγήσω ότι δεν πρόκειται για την ιστορία της δικής μου ζωής. Ο τίτλος του έργου απλώς είναι «Αυτοβιογραφία», καθόσον ένας ηλικιωμένος καθηγητής αυτοβιογραφείται με την βοήθεια της νεαράς γραμματέως του. Ασφαλώς και στο έργο υπάρχουν και στοιχεία (σκέψεις, γεγονότα, συναισθήματα και άλλα τέτοια) από την ζωή μου, αλλά δεν είναι η ζωή μου. Κι άλλοι συνάδελφοί σας, οφείλω να επισημάνω, ξεκινούν αναφερόμενοι στο έργο μου με την προκατάληψη ότι πρόκειται για την ζωή μου. Σαν να θέλουν να μάθουν ποιος είμαι.
Ερώτηση: Προσωπικά απολογούμαι και δηλώνω ότι παρασύρθηκα από το θέμα του νέου σας έργου και του τίτλου για να το συνδέσω με εσάς.
Πείτε μου όμως, η σύγκρουση μεταξύ του ήρωα (στην προκειμένη περίπτωση εσείς) με τον περίγυρο που έχει άλλες μνήμες, για τα ίδια γεγονότα είναι κάτι που σας απασχολούσε και πριν σκεφτείτε να γράψετε το έργο, η είναι μια ιδέα που βοήθησε στην πλοκή και την εξέλιξη του έργου;
Απάντηση: Η μνήμη είναι ένα ζητούμενο που με απασχολεί χρόνια τώρα. Έχω αφιερώσει πολλές-πολλές σελίδες στην μνήμη. Αλλά και το έργο μου ‘Ένα τριήμερο στην εξοχή μαζί» αναφέρεται στην μνήμη και στα παιχνίδια της και στα παράδοξά της. Χωρίς την μνήμη δεν θα ήμασταν παρά πυγολαμπίδες, όντα της μιας και μοναδικής στιγμής.
Ερώτηση: Ποια είναι η αγαπημένη σας ατάκα στο έργο;
Απάντηση: Η φράση: «έχω συνηθίσει να ζω πια».
Ερώτηση: Το `μικρόβιο` τις υποκριτικής από πότε κατοικούσε μέσα σας;
Απάντηση: Ξέρω μόνο ποτέ εκδηλώθηκε το μικρόβιο, όπως το είπατε, της υποκριτικής: από το 2006, όταν άρχισα να παρουσιάζω στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών τα έργα μου υπό τον γενικό τίτλο «Η Φιλοσοφία στην Σκηνή», τα οποία και εκδόθηκαν πρόσφατα από τον εκδοτικό οίκο ‘Απαρσις σε αριθμημένο αριθμό αντιτύπων.
Ερώτηση: Ποιο είναι το πιο έντονο πράγμα που έχει να θυμάται ο ήρωας Πελεγρίνης κοιτώντας πίσω στη ζωή του;
Απάντηση: Πολλά και τίποτα, γιατί στην εξέλιξη της ζωής του, όπως λέει ο ήρωας του έργου όλο και κάτι προκύπτει κάθε μέρα που τον υποχρεώνει να αλλάζει το βιβλίο του, την αυτοβιογραφία του, για να την φέρει πιο κοντά στην πραγματικότητα.
Ερώτηση: Παρακολουθείτε την σημερινή πολιτική επικαιρότητα; Τι έχετε να πείτε στους νέους που νιώθουν ότι δεν υπάρχει μέλλον;
Απάντηση: Τι έχω να απολογηθώ ενώπιόν τους, εννοείτε. Αν η χώρα μας έφθασε σε αυτό το χάλι, δεν ευθύνονται βέβαια μόνο οι έχοντες την εξουσία, οι οποίοι με τις επιλογές τους μας οδήγησαν στην κατάσταση που βρισκόμαστε τώρα, αλλά ευθυνόμαστε κι εμείς. Θυμόσαστε το ποίημα του Καβάφη για τα τείχη όπου μέμφεται τον εαυτό του, γιατί, όσο χτίζονταν αυτά και τον έκλειναν ολόγυρα έξω από τον κόσμο, αυτός δεν πήρε είδηση. Εμείς όταν βουλιάζαμε στην μακαριότητα στην οποία μας βύθιζαν οι ταγοί μας τι κάναμε; Γιατί δεν αντιδρούσαμε; Γιατί δεν ρωτούσαμε το πώς και το γιατί, που πάμε ή, μάλλον, που μας οδηγούσαν; Τέλος πάντων, ο γεγονε, γέγονε. Από δω και πέρα χρειάζεται πάλη κι αγώνας, κι αυτά έλαχε στους νέους μας να τα αναλάβουν. Είναι ωραίο, όσο οδυνηρό κι άδικο ενίοτε είναι, να μάχεσαι.
Ερώτηση: Τέλος, ποια ταυτότητα σας ταιριάζει περισσότερο; Αυτή του Ακαδημαϊκού, του ηθοποιού, η του συγγραφέα;
Απάντηση: Παραλείψατε μια ακόμη ιδιότητα: του πολιτικού. Όλα –και του ακαδημαϊκού, και του ηθοποιού και του συγγραφέα και του πολιτικού– συγκροτούν την ταυτότητά μου. Να ξέρετε πως ό,τι έπραξα και συνεχίζω να πράττω, το κάνω μετά πάθους και με πλήρη συνείδηση. Δεν το κάνω για να περνάω τον καιρό μου. Αναλίσκω τον ίδιο τον εαυτό μου, για να ασχοληθώ με ό, τι καταπιάνομαι. Τώρα, το αν πετυχαίνω εκείνο που αναλαμβάνω να το φέρω εις πέρας, αυτό είναι άλλης τάξεως ζήτημα
Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας και εύχομαι κάθε επιτυχία!
____________________
Σημ: Πληροφορίες για το έργο, τις ημέρες και ώρες παραστάσεων μπορείτε να δείτε ΕΔΩ
