Γράφει ποιήματα, διδάσκει υποκριτική και σκηνοθετεί.
Η Άννα Σωτρίνη, σκηνοθέτης του... "μπλοκ Ιχνογραφίας" του Κώστα Καρτελιά και της "Αυτοβιογραφίας" του Θ. Πελεγρίνη" Λίγες μέρες μετά την πρεμιέρα της "Αυτοβιογραφίας" , μιλάει στα Paraskinia και στον Στέφανο Καρυδάκη για τις νέες της σκηνοθετικές δουλειές. Νιώθει να την πλημμυρίζει ένα τσουνάμι πολιτιστικών δραστηριοτήτων αλλά δεν το φοβάται, και καταδιώκει τον χαμένο χρόνο.
Το θέατρο δηλώνει ότι είναι ένα παλίμψηστο που αποτελείτε από πολλές ψηφίδες. Σκηνοθετεί ως θεατής και δίνει μεγάλη σημασία στο ρυθμό μιας παράστασης. Αφοσιώνεται στις λεπτομέρειες και αν είναι ικανοποιημένη από το τελικό αποτέλεσμα δεν την ενδιαφέρει η γνώμη των άλλων.
Μιλώντας μαζί της νιώθεις ότι μιλάς με μια φίλη απο τα παλιά. Νιώθεις αμέσως το πάθος και την αγάπη που έχει για ότι κάνει.
Ερώτηση: Δεν αφήνετε καμία μέρα να πάει χαμένη Κα Σωτρίνη. Και αυτό φαίνεται μέσα σε όλα τα χρόνια πορείας σας στο καλλιτεχνικό χώρο. Φέτος ακόμη δεν μπήκε ο χρόνος, και συνεχίζονται οι παραστάσεις για το «Mπλοκ ιχνογραφίας» του Κώστα Καρτελιά, μετά το Ίδρυμα Κακογιάννη, στον πολυχώρο ΛΥΧΝΟΣ, στο Γκάζι, και αυτές τις μέρες είχατε πρεμιέρα στο νέο έργο του Κου Πελεγρίνη «Αυτοβιογραφία» στο Ίδρυμα Β και Μ Θεοχαράκη. Παράλληλα διδάσκεται υποκριτική και γράφετε ποίηση. Πως τα προλαβαίνετε όλα;
Απάντηση: Δυσκολεύομαι είναι η αλήθεια, γι αυτό και κατά καιρούς κάνω μεγάλες παύσεις. Σαν τις αρκούδες σε χειμερία νάρκη. Πριν το Μπλοκ Ιχνογραφίας είχα να κάνω παράσταση γύρω στα 5 χρόνια. Δεν δουλεύω αδιάκοπα. Νομίζω ότι δεν θα το άντεχα ή για να το πω κι αλλιώς δεν νομίζω ότι θα χαιρόταν ο οποιοσδήποτε άνθρωπος ιδιαίτερα με αυτούς τους τρελούς ρυθμούς. Μερικές φορές έρχονται όλα μαζί σαν το τσουνάμι έπειτα από πολύ καιρό νηνεμίας και τότε θέλεις να αποδείξεις πράγματα στον εαυτό σου καταδιώκοντας τον χαμένο χρόνο, για να παραφράσω και τον Προυστ.
Ερώτηση: Πως προέκυψε η συνεργασία με τον Κο Πελεγρίνη;
Απάντηση: Ήρθε να δει το «Μπλοκ Ιχνογραφίας» στο Ίδρυμα Κακογιάννη και προφανώς του άρεσε. Με προσέγγισε και μου ζήτησε αρχικά να διαβάσω το συγκεκριμένο έργο. Δεν γνωριζόμασταν με τον κ. Πελεγρίνη απλά κάποια φορά μας είχαν συστήσει και δεν τον είχα δει ποτέ στο θέατρο. Δεν σας κρύβω ότι ήμουν πολύ διστακτική στην αρχή, διότι και οι σκηνοθεσίες μου σπάνια αφορούν αμιγώς θεατρικά κείμενα αλλά και ο ίδιος, ως ηθοποιός μου ήταν «άγνωστο υλικό». Τελικά διαψεύστηκα για όλες μου τις επιφυλάξεις και αυτό ήταν μεγάλο κέρδος. Ανακάλυψα έναν χαρισματικό άνθρωπο και έναν άρτιο ηθοποιό.
Ερώτηση: Μέσα στην αυτοβιογραφία του Πελεγρίνη, βλέπουμε και τον εαυτό μας;
Απάντηση: Φυσικά, εάν ο εαυτός μας, μας έχει απασχολήσει με ειλικρίνεια. Αν κοιταζόμαστε στον εσωτερικό καθρέπτη μας χωρίς πέπλα. Το έργο θέτει πολλά θεμελιώδη ερωτήματα και πολλά «Αν». Αν ζούσαμε ξανά θα θέλαμε την ίδια ζωή; Αν γράφαμε για τη ζωή μας θα αφηγούμασταν την πραγματικότητα, ή τις επιθυμίες μας; Και ποια πραγματικότητα; Τη δική μας ή αυτήν που υποθέτουν οι άλλοι για εμάς; Πόσο αντικειμενική είναι η «δική» μας πραγματικότητα; Πρόκειται για ένα φιλοσοφικό κείμενο σε πολλαπλά επίπεδα. Και είναι φιλοσοφικό, διότι στη φιλοσοφία την μεγαλύτερη αξία την έχουν οι ερωτήσεις. Οι σκέψεις, οι λέξεις , ο χρόνος , η μνήμη…. Συμπτωματικά, είναι και οι δικές μου «εμμονές». Δεν είναι τυχαίο ότι και το «Μπλοκ» έχει την ίδια θεματολογία. Εμμονές έχουν οι καλλιτέχνες και οι ψυχικά ασθενείς, δεν ξέρω τι από τα δύο είμαι.
Ερώτηση: Η μνήμη είναι κάτι που απασχολεί τον Κο Πελεγρίνη και σε άλλα του κείμενα. Πως διαπραγματεύεστε το θέμα της μνήμης στην Αυτοβιογραφία ;
Απάντηση: Όπως προανέφερα τα ερωτήματα είναι φιλοσοφικά. Στόχος τους είναι η ουσία του εαυτού. Εκεί, ευθεία βολή στο κέντρο. H λειτουργία της μνήμης είναι επιλεκτική; Είναι αποσπασματική; Είναι υποκειμενική; Είναι προσχεδιασμένη; Είναι εξαρτημένη από άλλους παράγοντες; Είναι ανεξάρτητη; Είναι ανύπαρκτη; Ποια είναι η σχέση της μνήμης με την ύπαρξη και ποια η συνεξάρτησή της με τη Ζωή; Και όλα αυτά διατυπωμένα με έναν Πιντερικό τρόπο θα έλεγα, όπου ο δημιουργός αλλά και ο θεατής, πρέπει να ανασκάψουν τις λέξεις κάτω από τις λέξεις.
 |
| Άννα Σωτρίνη - Θεοδόσης Πελεγρίνης |
Ερώτηση: Ποιοι δημιουργοί σας έχουν επηρεάσει στη μέχρι τώρα πορεία σας;
Απάντηση: Χμ… Τι να πρωτοθυμηθώ… Με έχουν επηρεάσει δημιουργοί από όλους τους χώρους της τέχνης. Εικαστικοί, συνθέτες, συγγραφείς, ποιητές κινηματογραφιστές, αρχιτέκτονες, χορογράφοι…. Και κάθε φορά κάποιος μιαν συγκεκριμένη χρονική στιγμή μου αποκάλυπτε ή εξακολουθεί να μου αποκαλύπτει και μιαν αλήθεια. Υποκειμενική, εφήμερη ή διαχρονική, δεν έχει σημασία. Ευτυχώς το θέατρο είναι ένα παλίμψηστο που αποτελείτε από πολλές ψηφίδες έτσι μπορείς να «κτίσεις» τον δημιουργό εαυτό σου με ότι σε έχει συγκινήσει από πολλούς άλλους.
Ερώτηση: Η συνταγή μιας επιτυχημένης θεατρικής παράστασης ποια είναι;
Απάντηση: Χωρίς να το θεωρώ συνταγή, για μένα, είναι ο ρυθμός. Όπως ένα καλό μοντάζ σε μία ταινία που δεν σου επιτρέπει να κοιτάξεις το ρολόι σου. Σκηνοθετώ ως θεατής. Δηλαδή βλέπω την παράσταση σαν να είμαι μέρος της αίθουσας. Αν δεν βαρεθώ, έχω κερδίσει τον πρώτο γύρο. Στο μυαλό μου τα πάντα οργανώνονται σαν παρτιτούρα γι αυτό και αφοσιώνομαι ιδιαίτερα στις λεπτομέρειες. Αν το καταφέρνω μαζί με τους συνεργάτες μου το ξέρουν οι θεατές ή οι αναγνώστες που έχουν πάντα και δικαίως την τελευταία λέξη. Όταν όμως αισθανθώ ικανοποιημένη από το αποτέλεσμα δεν με ενδιαφέρει η γνώμη των άλλων. Έτσι κι αλλιώς όλοι μπορούμε να γευτούμε το ίδιο φαγητό αλλά δεν μπορεί να αρέσει σε όλους μας. Με αυτή τη λογική λοιπόν, δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές.
Ερώτηση: Η τέχνη κινδυνεύει από την κρίση;
Απάντηση: Η Κρίση απειλείται από την Τέχνη. Όπως η εξαίρεση απειλεί τον κανόνα , δεν τον επιβεβαιώνει. Στην ιστορία της ανθρωπότητας η τέχνη επιβίωσε και μεγαλούργησε κάτω από πολύ χειρότερες συνθήκες. Το θέμα είναι να καταφέρεις να συναντηθείς μαζί της. Αυτό είναι το πρόβλημα. Αν η κρίση βάλει την παιδεία περισσότερο από άλλες εποχές (που δεν το νομίζω) τότε ναι υπάρχει κίνδυνος.
Ερώτηση: Τι πρέπει να αλλάξει στο θέατρο του 21ου αιώνα;
Απάντηση: Δεν ξέρω. Μου κάνετε μιαν ερώτηση που δεν την έχω σκεφτεί ποτέ. Σε παγκόσμιο επίπεδο; Στον ελλαδικό χώρο;
Ερώτηση:Στην Ελλάδα ας πούμε
Απάντηση: Στην χώρα μας για παράδειγμα ότι έχει σχέση με την τέχνη, τον πολιτισμό ή την πολιτισμική μας κληρονομιά το πετάμε στα σκουπίδια. Ας ξεκινήσουμε από εκεί. Αυτό θα έπρεπε να θέλουμε να αλλάξει.
Ερώτηση: Τα επόμενα σχέδιά σας ποια είναι;
Απάντηση: Δεν κάνω σχέδια. Δεν θέλω να απογοητεύομαι. Ακολουθώ την ροή των πραγμάτων. Μου φαίνεται πιο ανακουφιστικό στην σχέση με τον εαυτό μου. Θα δείξει….
Σας ευχαριστώ για την συνέντευξη και σας ευχόμαστε κάθε επιτυχία !
Οι φωτογραφίες είναι απο την "Αυτοβιογραφία" του Θ Πελεγρίνη
Φωτογράφος: Βαγγέλης Ρασσιάς
Σημ:
- Πληροφορίες για το έργο "Αυτοβιογραφία" του Θ. Πελεγρίνη, τις ημέρες και ώρες παραστάσεων μπορείτε να δείτε ΕΔΩ
- Για το έργο «Μπλοκ Ιχνογραφίας» του Κώστα Καρτελιά μπορείτε να δείτε ΕΔΩ
