να πιστεύουν στον Άγιο Βασίλη και το πνεύμα των Χριστουγέννων. Μία αληθινή χριστουγεννιάτικη ιστορία, που δίνει ένα μάθημα αγάπης και αλληλεγγύης.
Όλα ξεκίνησαν όταν μία χρονιά η Nancy Gavin αποφάσισε να μην πάρει ένα συνηθισμένο δώρο στον άνδρα της, Mike, που σιχαινόταν την εμπορευματοποίηση των Χριστουγέννων. Η ιδέα της ήρθε ξαφνικά, εκεί που δεν το περίμενε. Ο γιος τους, Kevin, τότε ήταν 12 χρονών και συμμετείχε στην ομάδα πάλης του σχολείου του.
Λίγο πριν τα Χριστούγεννα, διοργανώθηκε ένας αγώνας μεταξύ του σχολείου του Kevin και μίας άλλης ομάδας, που χρηματοδοτούταν από την κεντρική εκκλησία της πόλης. Τα παιδιά της άλλης ομάδας φορούσαν αθλητικά παπούτσια και απλά ρούχα, ενώ η ομάδα του Kevin είχε κανονικές στολές και καινούρια αστραφτερά παπούτσια.
Όταν ξεκίνησε ο αγώνας, καταλάβαμε ότι τα παιδιά δεν είχαν ούτε προστατευτικά για το κεφάλι. Προφανώς, αποτελούσαν πολυτέλεια για αυτά. Όπως είναι αυτονόητο, το σχολείο του Kevin κέρδισε κάθε αγώνα. Ο Mike, που καθόταν δίπλα στη Nancy, φανερά στεναχωρημένος της είπε: "Μακάρι έστω ένας να νικούσε. Έχουν δυνατότητες, αλλά όχι τα εφόδια".
Τότε της ήρθε η ιδέα. Το απόγευμα πήγε σε ένα τοπικό κατάστημα αθλητικών ειδών, αγόρασε κράνη και παπούτσια για όλη την ομάδα και τα έστειλε στην εκκλησία. Την παραμονή των Χριστουγέννων έγραψε σε ένα μικρό λευκό φάκελο τι είχε κάνει και ότι αυτό ήταν το δώρο της στον σύζυγό της.
Ο Mike χάρηκε τόσο πολύ, που η Nancy αποφάσισε να συνεχίσει την "παράδοση" που είχε ξεκινήσει. Μία άλλη χρονιά κανόνισε να πάει μία ομάδα παιδιών με διανοητική αναπηρία σε έναν αγώνα χόκεϊ, την επόμενη έδωσε μία επιταγή σε δύο ηλικιωμένα αδέλφια που το σπίτι τους είχε καεί. Ο λευκός φάκελος πλέον είχε γίνει συνώνυμο με τα Χριστούγεννα. Τόσο που τα παιδιά της οικογένειας αδιαφορούσαν για τα δικά τους δώρα και περίμεναν να μάθουν το "δώρο του μπαμπά".
Ο λευκός φάκελος πλέον είχε γίνει συνώνυμο με τα Χριστούγεννα
Μετά από μερικά χρόνια, ο Mike πέθανε από καρκίνο. Την χρονιά εκείνη τέσσερις φάκελοι εμφανίστηκαν στο δένδρο, ένας από τη Nancy, ένας από τον Kevin και δύο από τα δύο κορίτσια της οικογένειας.
Η ιστορία αυτή εκδόθηκε πρώτη φορά το 1982 στο περιοδικό Woman's Day από την Nancy, που έφυγε από τη ζωή δύο χρόνια αργότερα. Η οικογένεια, όμως, μέσα από τα παιδιά, συνέχισε την παράδοση. Μέχρι σήμερα, και τα τρία παιδιά αισθάνονται μεγάλη χαρά να βλέπουν την ιστορία σε περιοδικά, καθώς πιστεύουν ότι τέτοιες ιστορίες ενισχύουν το πνεύμα των Χριστουγέννων.
