Από μηδέν λογαριασμό βρέθηκα με έναν “Α” λογαριασμό και λέω «Θεέ μου! Τι ωραία!» και πήγα πήρα ωραίο αυτοκίνητο. Ξαφνικά δεν με ένοιαζε και καθώς περνούσα από μια βιτρίνα και έβλεπα κάτι το αγόραζα.
Μετά που ήρθαν περισσότερα χρήματα, αλλά δεν ξαναπήρα την ίδια χαρά, τη συνήθισα. Μετά υπήρχε η παγίδα του να υπηρετώ τις δουλειές που θα δίναν λεφτά. Αυτό ήταν μεγάλη παγίδα στην οποία δεν μπήκα ποτέ» δήλωσε ο Θοδωρής Αθερίδης.
