'Αλλος διδάσκει στις φτωχογειτονιές του Ναϊρόμπι, κάποιος στη γειτονιά με τα κόκκινα φανάρια του Μομπάι, ένας τρίτος στους προσφυγικούς καταυλισμούς του Πακιστάν και της.... Παλαιστίνης, ο τέταρτος στην τεχνολογικά υπερεξοπλισμένη αίθουσα ενός αμερικανικού σχολείου.
Αλλά δεν είναι αυτός ο λόγος για τον οποίο αυτοί οι τέσσερις δάσκαλοι περιλαμβάνονται στους δέκα καλύτερους του κόσμου. Εφτασαν σε αυτήν τη διάκριση επειδή ο συνεχής στόχος τους είναι να δώσουν στους μαθητές τους τα εργαλεία για να αλλάξουν το μέλλον τους και επομένως το μέλλον του κόσμου.
Αυτοί οι δέκα δάσκαλοι επιλέχθηκαν ανάμεσα στους 8.000 υποψήφιους από 148 χώρες, στο πλαίσιο του διαγωνισμού που διοργανώνει για δεύτερη χρονιά το βρετανικό ίδρυμα Varkey Foundation. Γνωστό και ως Νομπέλ Διδασκαλίας, το βραβείο του ενός εκατομμυρίου δολαρίου θεσμοθετήθηκε από τον Σάνι Βάρκεϊ, γιο Ινδών δασκάλων.
Από τους 8.000 υποψήφιους, το ίδρυμα επέλεξε για τη δεύτερη φάση πενήντα. Ανάμεσα σε αυτούς ήταν και η Ελληνίδα Αγγελική Παπά, εκπαιδευτικός στις Σχολές Αμερικανικής Παροικίας Αθηνών, η οποία έχει αφιερώσει τις δυνάμεις της στην εκμάθηση της γλώσσας των Αγγλικών σε παιδιά που πάσχουν από δυσλεξία.
Οι δέκα της τρίτης φάσης επελέγησαν από μια επιτροπή στην οποία συμμετείχαν, μεταξύ άλλων, ο ιδρυτής της Microsoft Μπιλ Γκέιτς και ο ηθοποιός Κέβιν Σπέισι, ενώ η παρουσίαση της επιτροπής έγινε από τον διάσημο Βρετανό αστροφυσικό Στίβεν Χόκινγκ.
Οι δέκα φιναλίστ έχουν διαφορετικό υπόβαθρο, μεθόδους διδασκαλίας και εμπειρίες. Όπως όμως διαπίστωσε η επιτροπή, τους ενώνει το πάθος για τη διδασκαλία και η βαθιά πεποίθηση ότι η γνώση μπορεί να αλλάξει τη ζωή των ανθρώπων.
Ανάμεσα σε αυτούς τους προικισμένους δασκάλους είναι και τέσσερις γυναίκες. Μία από αυτές είναι η Παλαιστίνια Χανάν Αλ Χρουμπ, η οποία εμπνεύστηκε μια μέθοδο διδασκαλίας που βασίζεται στο παιχνίδι. Πίσω από την έμπνευση κρύβεται μια τραγωδία: τα παιδιά της είδαν τον πατέρα τους να δολοφονείται μπροστά στα μάτια τους στον καταυλισμό προσφύγων της Βηθλεέμ όπου ζούσαν. Επειτα απ' αυτήν την τραγική εμπειρία ήταν αδύνατον να διαβάσουν. Κι έτσι η Χανάν μηχανεύτηκε αυτή τη μέθοδο, την οποία στη συνέχεια άρχισε να διδάσκει και στις άλλες τάξεις.
Η Φινλανδή Μάαριτ Ρόσι, πάλι, διδάσκει μαθηματικά εκκινώντας από πραγματικά και συγκεκριμένα προβλήματα για να δώσει στους μαθητές την πρακτική διάσταση της επιστήμης και να τους κάνει να την αγαπήσουν.
Και η Αφγανή Ακεελά Ασιφί διέφυγε στο Πακιστάν, όπου και δημιούργησε σχολεία και για τα κορίτσια στους καταυλισμούς των προσφύγων.
Τι περιελάμβανε η δημιουργία αυτών των σχολείων πριν από είκοσι χρόνια;
Ακόμη και τη συγγραφή των σχολικών εγχειριδίων, τα οποία η Αφγανή δασκάλα συνέγραφε τις νύχτες σε κομμάτια ύφασμα, ενώ την ώρα της διδασκαλίας χρησιμοποιούσε για πίνακα το χώμα. Σήμερα, στα σχολεία των καταυλισμών φοιτούν 1500 παιδιά, από τα οποία τα 900 είναι κορίτσια.
Κορίτσια είναι στην πλειονότητά τους και οι μαθητές της Ρόμπιν Τσαουρασίγια, πρώην αξιωματικού του αμερικανικού στρατού, η οποία βοήθησε να αλλάξουν οι στρατιωτικοί κανόνες, όταν υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει το στράτευμα επειδή ήταν ομοφυλόφιλη. Ως απόστρατη, δημιούργησε μια μη κυβερνητική οργάνωση στην Ινδία, την «Κράντι» (σημαίνει επανάσταση στα Ιντού), με στόχο να βοηθήσει τα κορίτσια, μεταξύ 12 και 20 ετών, που ζουν στην «κόκκινη συνοικία» του Μουμπάι. Πρόκειται για κόρες εκδιδόμενων γυναικών που κινδύνευσαν να πέσουν και οι ίδιες στα δίχτυα της σωματεμπορίας.
Ο Αμερικανός Μάικλ Σόσκιλ μετέτρεψε την αίθουσά του στο δημοτικό σχολείο, όπου διδάσκει σε ένα τεχνολογικό παλάτι. Κάτι που επιτρέπει στους μαθητές του να επικοινωνούν με συνομηλίκους τους από 76 διαφορετικές χώρες και να μοιράζονται προβλήματα και εμπειρίες.
Ο Τζόε Φάδερι έκανε τους δικούς του μαθητές στο Ιλινόι να αγαπήσουν τη λογοτεχνία μέσα από τη χιπ χοπ και να δημιουργούν μουσικές συνθέσεις, ταινίες μικρού μήκους και βιβλία.
Ενώ ο Ρίτσαρντ Τζόνσον στην Αυστραλία δημιούργησε το πρώτο επιστημονικό εργαστήριο για παιδιά του Δημοτικού και τώρα οι μαθητές του πρωτοπορούν στη ρομποτική.
Ο Βρετανός Κόλιν Χέγκαρτι έφτιαξε 1500 βίντεο μαθηματικών και κατάφερε να πείσει τους μαθητές που δηλώνουν «ανεπίδεκτοι μαθήσεως» να αγαπήσουν τους αριθμούς.
Ο Αγιούμπ Μοχαμούντ, καθηγητής Οικονομικών στο Ναϊρόμπι και παθιασμένος με την καινοτομία και τη δημιουργικότητα και πεπεισμένος ότι η καλή διδασκαλία είναι μια μηχανή οικονομικής ανάπτυξης, βοηθάει τους μαθητές του να ανακαλύψουν την επιχειρηματικότητα.
Και ο Ιάπωνας Καζούγια Τακαχάσι ενθαρρύνει τη φαντασία των μαθητών του και χρησιμοποιεί τα Lego για να ενισχύσει τη δημιουργικότητά τους.
Ποιος θα ανακηρυχθεί κορυφαίος δάσκαλος από τους δέκα;
Θα γίνει γνωστό στις 13 Μαρτίου στην ειδική τελετή που θα πραγματοποιηθεί στο Ντουμπάι. Η επιλογή σε κάθε περίπτωση είναι δύσκολη.
