
Η φράση σημαίνει κατά λέξη: «λιθάρια και πλίθες και ξύλα και κεραμίδια, ριγμένα άταχτα (στην τύχη)».
Η έκφραση προέρχεται από τα Απομνημονεύματα του Ξενοφώντος, όπου μιλάει ο Σωκράτης για τις ιδιότητες του στρατηγού. Θέλοντας να δείξει τη σπουδαιότητα της τακτικής τέχνης, είπε πως ο άτακτος στρατός θυμίζει υλικά για χτίσιμο ριγμένα ανάκατα κι επομένως άχρηστα για να κτιστεί καλά το σπίτι.
Συγκεκριμένα ο Ξενοφώντας αναφέρει τα εξής:
«καλὸν δὲ καὶ τὸ τακτικὸν εἶναι· πολὺ γὰρ διαφέρει στράτευμα τεταγμένον ἀτάκτου, ὥσπερ λίθοι τε καὶ πλίνθοι καὶ ξύλα καὶ κέραμος ἀτάκτως μὲν ἐρριμμένα οὐδὲν χρήσιμά ἐστιν»