Μεταμφιέστηκε σε άνδρα για χάρη της τέχνης!
Ο λόγος γίνεται για την Ελένη Μπούκουρα- Αλταμούρα, την κόρη του Ιωάννη Μπούκουρα, ο οποίος είναι γνωστός στα καλλιτεχνικά δρώμενα μιας και... υπήρξε δημιουργός του πρώτου θεάτρου στην Αθήνα και προς τιμή του ονομάστηκε η «πλατεία θεάτρου».
Η Ελένη από μικρή παρουσίασε μία κλίση στην ζωγραφική. Το ταλέντο της αυτό παρατήρησε ο πατέρας της με αποτέλεσμα να καλέσει τον καθηγητή του Σχολείου των Τεχνών, Ραφαέλο Τσέκκολι για να της παραδώσει ιδιαίτερα μαθήματα. Με το πέρασμα των χρόνων η αγάπη της μεγάλωνε για την εικαστική τέχνη. Με τις ευλογίες του πατέρα της αλλά και του δασκάλου η νεαρή κοπέλα αποφάσισε να πάει για σπουδές στην Ιταλία.
Εκείνη όμως την περίοδο οι γυναίκες που επιθυμούσαν να σπουδάζουν στις σχολές Καλών Τεχνών αντιμετώπιζαν ένα αρκετά σοβαρό πρόβλημα. Απαγορευόταν η φοίτησή τους στις συγκεκριμένες Ακαδημίες, λόγω του γυμνού σώματος των μοντέλων που πόζαραν για τους φοιτητές.
Η κοπέλα αποφασισμένη να σπουδάσει στη σχολή, πήρε μία επικίνδυνη απόφαση! Ποια ήταν αυτή; Αποφάσισε να μεταμφιεστεί σε άνδρα με σκοπό να πραγματοποιήσει το όνειρό της!
Η ιδέα της θα λειτουργήσει και η Ελένη ως Χρυσίνης Μπούκουρης, θα παρακολουθήσει μαθήματα στη σχολή Καλών Τεχνών τόσο της Νάπολης όσο και της Ρώμης.
Κατά την διάρκεια των σπουδών της, γνώρισε και ερωτεύτηκε τον Ιταλό ζωγράφο όπου μαζί του απέκτησε τρία παιδιά χωρίς γάμο. Τον Ιωάννη, τη Σοφία και τον Αλέξανδρο. Αν και η Ελένη αρκετά ερωτευμένη με τον άνδρα της δεν άργησε να έρθει η διάλυση αυτού του γάμου.
Ο ζωγράφος ερωτεύεται την φίλη της Ελένης. Αφού την εγκατέλειψε της πήρε και τον μικρότερο γιο της τον Αλέξανδρο. Η ζωγράφος βαθιά πληγωμένη από το γεγονός επιστρέφει στην Ελλάδα μαζί με τα άλλα δυο της παιδιά. Φτάνοντας στην χώρα της, εγκαθίσταται στην Πλάκα. Αναγνωρισμένη καλλιτέχνης πια, δεν άργησε να εισβάλλει στα ελληνικά καλλιτεχνικά δρώμενα της χώρας και να αποτελέσει ισχυρό μέλος στους κόλπους των επιφανών Αθηναίων.
Όμως ένα απρόοπτο γεγονός αλλάζει ολόκληρη τη ζωή της!
Το 1872 η κόρη της Σοφία θα αρρωστήσει και αυτό θα καταβάλλει της Ελένη Αλταμούρα. Οι δύο γυναίκες θα χρειαστεί να φύγουν για τις Σπέτσες, ώστε να έχει καλύτερες συνθήκες διαβίωσης στο νησιωτικό κλίμα η Σοφία. Ο Ιωάννης, έχει ήδη φύγει για την Κοπεγχάγη, όπου σπούδαζε στο πλευρό του ζωγράφου Καρλ Φρέντερικ Σόρενσεν μετά από υποτροφία που κέρδισε στη Σχολή Καλών Τεχνών. Η Σοφία δεν θα τα καταφέρει και τελικά θα φύγει από τη ζωή το 1874, σε ηλικία μόλις 20 ετών.
Ο Ιωάννης θα επιστρέψει από τη Δανία το 1876 και θα ζήσει για λίγο με τη μητέρα του . Το 1878, θα πεθάνει κι αυτός από την ίδια ασθένεια.
Η Ελένη Μπούκουρα-Αλταμούρα συγκλονισμένη από το θάνατο των παιδιών της, προχώρησε σε μια απίστευτη πράξη. Έκαψε τα περισσότερα και καλύτερά της έργα στην αυλή του σπιτιού της. Από εκείνη την ημερα, θα σταματούσε κάθε κοινωνική συναναστροφή. Κλείστηκε στον εαυτό της τροφοδοτώντας τα κουτσομπολιά της εποχής στην κλειστή κοινωνία των Σπετσών. Πέθανε σχεδόν άγνωστη στις 19 Μαρτίου 1900 και κηδεύτηκε στο κοιμητήριο της Αγίας Άννας των Σπετσών. Υπήρξε κορυφαία ζωγράφος του 19ου αιώνα. Η ζωή της έγινε το θέμα του μυθιστορήματος της Ρέας Γαλανάκη: «Ελένη ή ο κανένας
