Η «Αποκάλυψη του Θηρίου» είναι η πρώτη δημιουργία του σκηνοθέτη Θανάση Μπουρλιάσκου.
Η ταινία έκανε το ντεμπούτο της στις «Νύχτες Πρεμιέρας» όπου συμμετείχε στο ...
διαγωνιστικό τμήμα ενώ έχει επιλεχθεί από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου για να διεκδικήσει το βραβείο καλύτερης μικρού μήκους ταινίας για το 2015.
διαγωνιστικό τμήμα ενώ έχει επιλεχθεί από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου για να διεκδικήσει το βραβείο καλύτερης μικρού μήκους ταινίας για το 2015.
Ο σκηνοθέτης Θανάσης Μπουρλιάσκος μιλάει αποκλειστικά στο crashonline.gr. « Ξεδιπλώνεται» και μας συστήνεται.
1. Η Αποκάλυψη του Θηρίου είναι η πρώτη σας ταινία. Μιλήστε μου γι” αυτή σας την καλλιτεχνική-κινηματογραφική δημιουργία;
Κάποια στιγμή στη ζωή μου πήρα την απόφαση να παρατήσω τη δουλειά μου για να σπουδάσω σκηνοθέτης. Ήταν για μένα μια ανάγκη που έβγαινε από μέσα μου. Η Αποκάλυψη του Θηρίου πέρα από το πρώτο μου πόνημα ως σκηνοθέτης είναι και η πτυχιακή μου στο τμήμα Bachelor σκηνοθεσίας της Ακμής. Όταν παρουσίασα το σενάριο στη σχολή οι καθηγητές θεώρησαν ότι βάζω πολύ ψηλά τον πήχη σε ένα σενάριο που δεν ήταν ακόμα καθαρό, γεγονός που τους οδήγησε στο να εξαντλήσουν την αυστηρότητά τους. Αφού είδαν ότι επέμενα επέλεξαν να μου προσφέρουν έναν τεράστιο όγκο γνώσης που έπρεπε να αφομοιώσω πολύ γρήγορα. Βλέποντας την τελική βαθμολογία μάλλον δεν τους απογοήτευσα. Όταν κάποιοι συνάδελφοί στη σχολή με ρώτησαν για την εμπειρία μου, τους είπα πως η ζωή μου χωρίζεται σε δύο περιόδους, πριν και μετά τα γυρίσματα. Ήταν μια κοπιαστική και απαιτητική δουλειά που κράτησε πάνω από έναν χρόνο και έβαλε σε περιπέτειες όχι μόνο εμένα αλλά και όλους τους συν-δημιουργούς της ταινίας που στην συντριπτική τους πλειοψηφία ήταν και αυτοί σπουδαστές.
2. Πως προέκυψε ο τίτλος;
Η ταινία είναι αυτό-αναφορική. Η ιστορία στηρίζεται σε αληθινά πρόσωπα και γεγονότα δοσμένα με έναν αλληγορικό-συμβολικό τρόπο. Κάποτε παρουσίαζα μια διαδικτυακή ραδιοφωνική εκπομπή με τον φίλο μου τον Τέγκελ (παρατσούκλι που του κόλλησε από το fan-zine που είχε εκδώσει στα τέλη της δεκαετίας του 90 και στις αρχές του 2000). Αυτή η εκπομπή κάποια στιγμή σταμάτησε γιατί οι απαιτήσεις στις δουλειές μας και οι προοπτικές που μας ανοιγόντουσαν δεν μας άφηναν χρόνο για να ασχοληθούμε με αυτό που αγαπούσαμε. Όταν έφτασε η ώρα να γράψω το σενάριο της πτυχιακής μου πήγα στον κολλητό μου για να κατεβάσουμε ιδέες. Κάποια στιγμή κάναμε ένα διάλλειμα και βάλαμε να ακούσουμε το άλμπουμ των Aphrodite’s Child 666. Μόλις άκουσα το τραγούδι «The Beast» ήταν σαν να με τσίμπησε μύγα. Σηκώθηκα όρθιος και φώναξα στον Τέγκελ πως το σενάριο είμαστε εμείς.
3. Ποια είναι η υπόθεση της ταινίας;
Ένας ερασιτέχνης ραδιοφωνικός παραγωγός κάνει ένα κήρυγμα εναντίον του συστήματος συγκρίνοντάς το με το Θηρίο της Αποκάλυψης. Μερικές μέρες μετά στην δουλειά του, ο διευθυντής τον καλεί για αξιολόγηση προσφέροντας του μια γενναιόδωρη προαγωγή αποκαλύπτοντας του παράλληλα ποιος είναι το Θηρίο.
4. Πιστεύεις πως οι άνθρωποι κρύβουμε Θηρία μέσα μας;
Πιστεύω ότι ο άνθρωπος είναι τόσο θαμπωμένος από την εξουσία και τα πλούτη ούτως ώστε είναι ικανός να θυσιάσει ακόμα και αυτό που αγαπάει για να τα αποκτήσει μια καλή θέση στο σύστημα. Αυτό όμως δεν είναι το τραγικό της υπόθεσης. Αυτός που μπορεί να γίνει Θηρίο είναι αυτός που είναι σε θέση να δει την αλήθεια, να φέρει την ελπίδα και να την μεταδώσει. Η γραβάτα όμως του συστήματος πνίγει τον ήρωα μου μαζί με την ελπίδα που φέρνει.
5. Στην Ελλάδα της κρίσης πόσο εύκολο είναι για έναν νέο δημιουργό να προβάλλει έργο και να χαράξει καλλιτεχνική πορεία αλλά και να προσδιορίσει υπόσταση στο φιλότεχνο κοινό;
Από δύσκολο έως απίθανο. Για να δημιουργήσεις πρέπει να έχεις μεγάλη τρέλα, γερό στομάχι, και αν είναι δυνατόν μια γερή κληρονομιά. Θα προσπαθήσω να σου δώσω μια εικόνα της κινηματογραφικής πραγματικότητας έστω και αν είναι ανεπαρκής (ίσως και λανθασμένης) λόγω της απειρίας και της άγνοιάς μου. Στην ταινία μου εργάστηκαν εθελοντικά 20 άνθρωποι. Τους ευχαριστώ όχι μόνο γι” αυτό αλλά και για το εξαιρετικό αισθητικό αποτέλεσμα της ταινίας που σε μεγάλο βαθμό τους το χρωστάω. Αυτό μπορείς να το επιτύχεις μία, άντε δύο φορές. Μετά δεν μπορείς να έχεις απαιτήσεις για το αποτέλεσμα. Αυτό το μοντέλο παραγωγής ή παραπλήσιο με ελάχιστα κόστη, είναι η συντριπτική πλειοψηφία των παραγωγών που έχω υπ” όψιν μου.
Το να δημιουργήσεις και να προβάλλεις καλλιτεχνικό έργο στην Ελλάδα ήταν πάντοτε μια δύσκολη υπόθεση όχι μόνο για τους νέους αλλά και για τους παλιούς. Ο βασικότερος χρηματοδότης είναι το κράτος που καλείτε να προστατέψει τις παραγωγές από το μειονέκτημα της γλώσσας και τον αμερικανικό ανταγωνισμό. Όμως τα λεφτά, κακά τα ψέματα, δεν φτάνουν. Ούτε τα φεστιβάλ που δίνουν ευκαιρίες επιβίωσης είναι αρκετά για να αντέξουν τον όγκο προσφοράς δημιουργημάτων. Όσο για το «φιλότεχνο» κοινό η πραγματικότητα είναι εξίσου αποκαρδιωτική. Οι 10 πρώτες ταινίες έκοψαν λιγότερο από 400000 εισιτήρια το 2014 και τα περισσότερα σε παραγωγές που θυμίζουν τηλεοπτικά σήριαλ. Αντιλαμβανόμαστε ότι το κοινό δεν είναι αρκετό σε ποσότητα και φιλοτεχνία.
6. Τι πιστεύετε ότι πρέπει να γίνει;
Δεν νομίζω ότι είμαι σε θέση να προτείνω λύση. Παρ” όλα αυτά δεν πιστεύω ότι δεν υπάρχει. Ένας δάσκαλός μου στο θέατρο έλεγε πως η θέληση μας πρέπει να είναι μεγαλύτερη από τα εμπόδια που βρίσκουμε μπροστά μας. Αν λοιπόν το θέλουμε ΟΛΟΙ και το θέλουμε πολύ, πρέπει να δούμε αρχικά αν το σύστημα που διαθέτουμε μπορεί να ανταποκριθεί. Αλλιώς πρέπει να φτιάξουμε ένα άλλο που θα μεγαλώσει την πίτα και θα την κάνει πιο νόστιμη.
7. Περιγράψτε μου την πιο δυνατή σκηνή της ταινίας;
Για μένα είναι η σκηνή που η μητέρα του ήρωα χαϊδεύει τα μαλλιά της και δίνει ευχές στον γιό της. Είναι ένα κομμάτι από το παρελθόν μου που με έκανε να ψάξω έναν ανεξερεύνητο πλούτο ιστοριών και εικόνων. Το κοινό από την άλλη στάθηκε πολύ στην σκηνή του χορού αλλά θα μου επιτρέψεις να μην την περιγράψω. Ας κρατήσουμε το σασπένς.
8. Μέχρι και τη στιγμή που μιλάμε που έχει ταξιδέψει το φιλμ;
Έκανε πρεμιέρα στις Νύχτες Πρεμιέρας όπου συμμετείχε στο διαγωνιστικό τμήμα. Συμμετείχε στο underground φεστιβάλ YURIA 2014, στο σπουδαστικό τμήμα του 4ου Διεθνούς Φεστιβάλ Ψηφιακού Κινηματογράφου της Αθήνας όπου απέσπασε τιμητική διάκριση για την αισθητική της και έχει επιλεχθεί από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου για να διεκδικήσει το βραβείο καλύτερης μικρού μήκους ταινίας για το 2015 και αναμένουμε νέα από το εξωτερικό για να δούμε αν θα ταξιδέψει και εκτός Ελλάδος.
9. Μελλοντικά σας σχέδια;
Βρίσκομαι στη συγγραφή ενός καινούργιου σεναρίου, πιο ελληνοκεντρικού, απόρια αυτής της απρόσμενης ανακάλυψης που μου έδωσε η σκηνή της μητέρας του ήρωα που σου περιέγραψα πρωτύτερα. Είναι μια ενδιαφέρουσα διαδικασία. Μετά από αυτό αρχίζω και βλέπω με διαφορετικό μάτι τον Παπαδιαμάντη και τον Βιζυηνό και προσπαθώ να τους συνδέσω με την σύγχρονη τρέλα μου. Θα δούμε τι ψάρια θα πιάσουμε.
ΒΙΝΤΕΟ
πηγη