Στις 13 Νοεμβρίου εγκαινιάζεται στο μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι, η έκθεση «Ρόδος : ένα ελληνικό νησί στις πύλες της Ανατολής, 15ος - 5ος αι. π.Χ.», η οποία... θα παραμείνει ανοιχτή και επισκέψιμη για το κοινό μέχρι και τις 9 Φεβρουαρίου 2015.
Είναι η πρώτη φορά που αφιερώνεται μία έκθεση για ένα ελληνικό νησί σε ένα από τα σημαντικότερα μουσεία του κόσμου. Και αυτό αποδεικνύει τη μεγάλη σημασία που είχε η Ρόδος στην αρχαιότητα, όχι μόνον την εποχή του Κολοσσού (κατά τον 3ο αι. π.Χ.) ή των Ιωαννιτών Ιπποτών (1309-1522 μ.Χ.), για τις οποίες είναι κυρίως γνωστό το νησί, αλλά και πολύ παλιότερα, δηλαδή ήδη από τα προϊστορικά χρόνια.
Για τις ανάγκες της έκθεσης και έπειτα από Απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου θα ταξιδέψουν στο Παρίσι περίπου 120 αντικείμενα από το Μουσείο της Ρόδου.
Στα εκθέματα συμπεριλαμβάνονται ευρήματα από τους μυκηναϊκούς τάφους της Πυλώνας, τα οποία εκτίθενται σήμερα στη νέα πτέρυγα της Προϊστορικής Συλλογής του Μουσείου της Ρόδου, αλλά και από τους τάφους του 11ου αι. π.Χ. που βρέθηκαν πρόσφατα στην περιοχή της Αγίας Αγάθης στο Χαράκι. Θα εκτεθούν επίσης επιλεγμένα αντικείμενα που προέρχονται από τις νεκροπόλεις της Ιαλυσού και της Καμίρου και αποτελούν ευρήματα των ανασκαφών που είχαν διενεργηθεί από τους Ιταλούς αρχαιολόγους κατά τη διάρκεια της ιταλικής κατοχής. Αρκετά προέρχονται από το ιερό της Αθηνάς Ιαλυσίας στο λόφο του Φιλερήμου και ήταν μέχρι πρόσφατα άγνωστα στο κοινό.
Στις ίδιες προθήκες θα εκτεθούν αντικείμενα από το Μουσείο του Λούβρου, αλλά και από το Βρετανικό Μουσείο και το Εθνικό Μουσείο της Κοπεγχάγης, αρχαιολογικά μουσεία τα οποία κατέχουν μεγάλες συλλογές από ροδιακές αρχαιότητες ήδη από τον 19ο αι., όταν η Ρόδος αποτελούσε τμήμα της οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Το 1859 ανακαλύφθηκε η αρχαία Κάμειρος από τον August Salzmann, γάλλο ζωγράφο και φωτογράφο, και τον Alfred Biliotti, πρόξενο της Μεγάλης Βρετανίας στη Ρόδο, οι οποίοι έκαναν εκτεταμένες ανασκαφές τόσο στην Κάμειρο όσο και στην Ιαλυσό, με χρηματοδότηση κυρίως του Βρετανικού μουσείου, το οποίο έτσι απέκτησε μεγάλο αριθμό αντικειμένων. Πολλά ευρήματα αγοράστηκαν από το Μουσείο του Λούβρου αλλά και από ιδιωτικές συλλογές. Τα ευρήματα των ανασκαφών που διενήργησαν στις αρχές του 20ου αι. οι Δανοί στη Λίνδο, στην Εξοχή της Λάρδου και στη Βρουλιά, έπειτα από σχετική άδεια της Υψηλής Πύλης, μοιράστηκαν ανάμεσα στα μουσεία της Κοπεγχάγης και της Κωνσταντινούπολης, σύμφωνα με το νόμο που ίσχυε τότε. Αντίθετα τα ευρήματα των ιταλικών ανασκαφών παρέμειναν στη Ρόδο, εκτός από τα χρυσά κοσμήματα που εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Ωστόσο η έκθεση θα περιέχει πολλά περίτεχνα χρυσά κοσμήματα, μοναδικής τέχνης από το Λούβρο και το Βρετανικό Μουσείο, που μαρτυρούν ότι στη Ρόδο άκμαζε η τέχνη της χρυσοχοϊας στην αρχαϊκή περίοδο (7ος-6ος αι. π.Χ.).
Ο τίτλος της έκθεσης δείχνει και το χαρακτήρα που είχε το νησί στην αρχαιότητα αλλά και σε όλη την ιστορική του διαδρομή.
Η θέση της Ρόδου στην ανατολική Μεσόγειο την ανέδειξε ως απαραίτητο εμπορικό σταθμό για όλα τα πλοία που κινούνταν από την Ανατολή προς τη Δύση και αντιστρόφως και πλημμύρισε τις αγορές της με προϊόντα απ'όλη τη λεκάνη της Μεσογείου: την Φοινίκη, την Συρία, την Κύπρο, την Αίγυπτο αλλά και τη Δύση.
Η έκθεση θα περιλαμβάνει αντικείμενα που είχαν εισαχθεί στη Ρόδο, αλλά και πολλά που κατασκευάστηκαν στο νησί και επηρεάστηκαν από την τέχνη των γειτονικών λαών.
Συγκεκριμένα, η πρώτη ενότητα με τίτλο «Ιστορία των ανασκαφών στη Ρόδο, μια Ευρωπαϊκή Ιστορία» θα αναφέρεται στην ανασκαφική δραστηριότητα ξένων και Ελλήνων στη Ρόδο από τον 19ο αιώνα έως και σήμερα. Εξέχουσα θέση θα έχουν τα ευρήματα που σήμερα κοσμούν το Μουσείο της Κοπεγχάγης και προέρχονται από τις ανασκαφές των Δανών στις αρχές του 20ού αιώνα στο ιερό της Αθηνάς στη Λίνδο, στον αρχαϊκό οικισμό στη Βρουλιά στη νότια Ρόδο, καθώς και στο γεωμετρικό/αρχαϊκό νεκροταφείο στην Εξοχή.
Η δεύτερη ενότητα με τίτλο «Η Ρόδος τόπος ανταλλαγών στην Ανατολική Μεσόγειο» αναφέρεται στον κομβικό ρόλο που διαδραμάτισε η Ρόδος, λόγω της γεωγραφικής της θέσης, στη διάδοση και αφομοίωση στοιχείων από τους μεγάλους πολιτισμούς της Εγγύς Ανατολής, τα οποία επηρέασαν και τον ελληνικό πολιτισμό.
Τέλος, η τρίτη ενότητα είναι αφιερωμένη στην παραγωγή των ροδιακών εργαστηρίων κεραμικής και μικροτεχνίας και, κυρίως, στους γνωστούς αρχαϊκούς ρυθμούς κεραμικής, που παλαιότερα αποδίδονταν στη Ρόδο και οι οποίοι έχει αποδειχθεί πλέον ότι αποτελούν προϊόντα των μεγάλων ελληνικών πόλεων της Μικράς Ασίας.
Ήδη οι τοπικές αρχές της Ρόδου έχουν κινητοποιηθεί προκειμένου να γίνει δυνατή η μεταφορά της έκθεσης και στην Ελλάδα τον ερχόμενο χρόνο.
Επιμελήτριες της έκθεσης είναι η Αν Κουλιέ και η Μελίνα Φιλήμονος.
