Ένα ντοκιμαντέρ για την Ικαρία, το «Little Land» του Νίκου Νταγιαντά, ταξιδεύει το άγριο νησί του Αιγαίου στις κινηματογραφικές αίθουσες της Ιαπωνίας!
Μετά τα....
2 βραβεία στο 15ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, το βραβείο 2ης ειδικής μνείας στο Διεθνές Περιβαλλοντικό Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Ρίο ντε Τζανέιρο και τη συμμετοχή του σε πάνω από δέκα φεστιβάλ, το ντοκιμαντέρ Little Land του Νίκου Νταγιαντά, συνεχίζει τη διεθνή του πορεία καθώς εδώ και λίγες ημέρες προβάλλεται στους κινηματογράφους της Ιαπωνίας.
2 βραβεία στο 15ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, το βραβείο 2ης ειδικής μνείας στο Διεθνές Περιβαλλοντικό Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Ρίο ντε Τζανέιρο και τη συμμετοχή του σε πάνω από δέκα φεστιβάλ, το ντοκιμαντέρ Little Land του Νίκου Νταγιαντά, συνεχίζει τη διεθνή του πορεία καθώς εδώ και λίγες ημέρες προβάλλεται στους κινηματογράφους της Ιαπωνίας.
Όπως αναφέρει το ikariamag.gr, η εξασφάλιση της διανομής του στην Ιαπωνία έστρεψε τα φώτα της δημοσιότητας στην ταινία αλλά και το νησί της Ικαρίας.
Ο Νίκος Νταγιαντάς είναι 38 ετών. Με πρώτο πτυχίο στην Αρχαιολογία ξεκίνησε με ταινίες ιστορικού – αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, γρήγορα όμως άρχισε να στρέφεται στις ιστορίες καθημερινών ανθρώπων και τώρα πια έχει στο ενεργητικό του διεθνείς συμπαραγωγές, ανάμεσα τους η ξεχωριστή "sayome".
Πώς ξεκίνησε η ιδέα για το Little Land και γιατί Ικαρία;
«Το Arte (Ευρωπαϊκό Κανάλι Ντοκιμαντέρ) μας ζήτησε μια ταινία για τη σημερινή Ελλάδα που να είναι όμως πέρα από την εικόνα των στερεότυπων της Κρίσης. Καταλήξαμε στην Ικαρία, αρχικά λόγω του στοιχείου της μακροζωίας που εκείνη την περίοδο ήταν στη διεθνή επικαιρότητα. Πηγαίνοντας όμως στην Ικαρία, τα δεδομένα άλλαξαν και άρχισα να παρατηρώ τον τρόπο που λειτουργούσε η κοινωνία και τη σχέση των ανθρώπων μεταξύ τους. Ακόμα και το πώς είναι δομημένα τα χωριά, η αίσθηση του ζωτικού χώρου γύρω από τα σπίτια, οι δημόσιοι χώροι πάντα καθαροί (ενώ τα σπίτια μοιάζουν περισσότερο με «εργαστήρια»). Βέβαια, υπάρχουν και χαρακτηριστικά εντελώς "ελληνικά", π.χ. η ανεξέλεγκτη βόσκηση και η κακή διαχείριση των σκουπιδιών σε μέρη όπως το Φύτεμα. Όμως στην ταινία εστιάζουμε στις ικαριακές ιδιαίτερότητες - και είναι πολλές και σημαντικές. Κυρίως με τράβηξε η έλλειψη κοινωνικού ανταγωνισμού ανάμεσα στους ανθρώπους. Κατάλαβα ότι τα νέα παιδιά που προσφάτως είχαν έρθει στο νησί, εμπνέονταν από αυτή την ικαριακή αλληλεγγύη, που μπορεί σε κάποιο βαθμό να είναι πια μυθικών διαστάσεων, για κάποιους ανθρώπους όμως είναι απολύτως πραγματική. Άρχισα να ψάχνω πού βασίζεται όλο αυτό. Όχι ιστορικά όμως, στην ταινία ερευνούμε αυτό το μυστήριο στο Σήμερα του και μάλιστα σε συνδυασμό με την Κρίση που είναι και η αφετηρία της ταινία μας: Αναχωρούμε από τον Πειραιά για την Ικαρία!» λέει ο Νίκος Νταγιαντάς στο ikariamag.
