Τα λόγια βγαίνουν δύσκολα από τα χείλη του Γιάννη Ζουγανέλη όταν καλείται να μιλήσει για έναν άνθρωπο που ....
αγάπησε πολύ. Τον άλλοτε επιστήθιο φίλο του Σάκη Μπουλά ο οποίος έφυγε από τη ζωή τον περασμένο Φεβρουάριο.
Αν και έχουν περάσει περίπου επτά μήνες από τότε, ο γνωστός μουσικός, ηθοποιός και παρουσιαστής συνεχίζει να πονάει για την απώλειά του. Το αποκαλύπτει σε συνέντευξή του όπου ρωτήθηκε αν έχει εμμονές και ψυχαναγκασμούς και τότε ο ίδιος αποκρίθηκε:
«Ναι! Έχω τρομερές ενοχές για διάφορες συμπεριφορές μου στη διάρκεια της ζωής μου απέναντι σ' ανθρώπους. Μη φανταστείς, δεν έχω κάνει απατεωνιές, έχει μόνο σχέση με άτομα που πέρασαν από δίπλα μου» είπε στο popaganda και συνέχισε: «Επίσης, το γεγονός ότι έχω όλη την καλή διάθεση να αλλάξω, αλλά δεν μπορώ. Λίγο βέβαια, αλλάζω... Άλλαξα ανθρώπους και, μέσα από αυτούς, άλλαξα και εγώ... Έχω τρομερό θέμα με την τακτική, δηλαδή, αν δεν βάλω τα πράγματα στη θέση τους, δεν μπορώ να κοιμηθώ. Φοβερός ψυχαναγκασμός! Επιπλέον, είμαι συνεχώς καθυστερημένος και δεν αναφέρομαι στα ραντεβού. Στεναχωριέμαι πάρα πολύ για τους ανθρώπους που χάνουν το σθένος τους. Αποχωρώ. Έχω έναν φίλο μου, που είναι έτσι, και δεν μπορώ να πάω να τον δω. Κλαίω, όχι με δάκρυα, από μέσα μου.... Ας πούμε, με τον Σάκη... Τελευταία, απέφευγα να είμαι μαζί του πολύ. Όχι επειδή είμαι φυγόπονος. Προτιμώ να πονώ, παρά να στεναχωριέμαι. Ο στενός χώρος είναι που κάνει κακό. Έχω πολλά, πολλά... Αλλά, συνήθως, αυτό που φαίνεται είναι το καλό και το όμορφο».
