"Ο ΣΥΡΙΖΑ, ως ο κύριος εκφραστής της Αριστεράς και του ρόλου που αυτή έχει διαδραματίσει, διαχρονικά, στον πνευματικό και πολιτιστικό τομέα, προτάσσει μια πολιτιστική πολιτική απαλλαγμένη από...
τις αγκυλώσεις, τη διαπλοκή, τις πελατειακές σχέσεις και την καθοδηγούμενη “ενιαία άποψη”. Μια πολιτική που δεν αποσκοπεί να κατασκευάσει “οργανικούς” διανοούμενους, δημιουργούς και καλλιτέχνες, ούτε να δημιουργήσει ηγεμονίες"
τις αγκυλώσεις, τη διαπλοκή, τις πελατειακές σχέσεις και την καθοδηγούμενη “ενιαία άποψη”. Μια πολιτική που δεν αποσκοπεί να κατασκευάσει “οργανικούς” διανοούμενους, δημιουργούς και καλλιτέχνες, ούτε να δημιουργήσει ηγεμονίες"
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Στη σημερινή παγκοσμιοποιημένη διάρθρωση των κοινωνιών, οι πολιτισμικές δομές και εκφάνσεις φέρουν έντονο το στίγμα της άνισης κεφαλαιοκρατικής ανάπτυξης και της αυτοτελούς γιγάντωσης της οπτικοακουστικής και ψηφιακής παραγωγής που εκπορεύεται πρωτίστως από τις ΗΠΑ. Ως εκ τούτου, η διεύρυνση του φαινομένου του πολιτισμικού ιμπεριαλισμού, πλήττει δραστικά την άνθηση των ιδιαίτερων εθνικών και περιφερειακών πολιτισμών, επιβάλλοντας ένα πλέγμα τυποποιημένων πολιτισμικών προτύπων, που προβάλλουν τον ατομοκεντρισμό και τον καταναλωτισμό, ως κυρίαρχες αξίες ενός θεμιτού και επιθυμητού παγκοσμιοποιημένου «στυλ ζωής».
Η παγκόσμια διάχυση του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού θα ήταν ανέφικτη χωρίς την πρότερη κατίσχυση της πολιτισμικής-ιδεολογικής ηγεμονίας μιας διεθνοποιημένης μαζικής εμπορικής κουλτούρας, που παράγεται στα μητροπολιτικά καπιταλιστικά κέντρα και εξάγεται και καταναλώνεται σχεδόν παντού, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, με την πλούσια αλλά ανεκμετάλλευτη τόσο τη σύγχρονη πολιτιστική δημιουργία όσο και την πολιτιστική κληρονομιά.
Η εξαρτημένη και περιθωριακή θέση της χώρας μας, μέσα στον διεθνή καταμερισμό παραγωγής πολιτισμού, έχει επιφέρει έναν διπλό καταναγκασμό. Από τη μια μεριά, έχει υποβαθμισθεί η γηγενής πολιτιστική παραγωγή υπό το βάρος των εισαγωγών, ενώ η συρρικνωμένη εντόπια παραγωγή τείνει να μιμείται συνεχώς τα κριτήρια των εμπορικά επιτυχημένων συνταγών. Από την άλλη πλευρά, ο εξοβελισμός της χώρας από το διεθνές δίκτυο διακίνησης πολιτισμικών προϊόντων και η απουσία σχεδιασμένης κρατικής πολιτικής προώθησης του πολιτισμού διεθνώς, έχουν στερήσει την αυτόχθονα πολιτισμική δημιουργία από τη συμμετοχή της στο Ευρωπαϊκό και διεθνές πολιτισμικό περιβάλλον. Σ' αυτό το ήδη επιβαρυμένο τοπίο, έχει προστεθεί η ζοφερή συνθήκη που ορίζεται από τις μνημονιακές πολιτικές.
Στο διάστημα της ευημερίας, η εργαλειακή χρήση του πολιτισμού, προκειμένου να εδραιωθεί η πνευματική ηγεμονία που επιδίωκε η πολιτική καθεστηκυία τάξη, οδήγησε στην τυποποίηση ενός πολιτιστικού μοντέλου που διαμόρφωσε ένα ομογενοποιημένο “γούστο”, αποσπώντας κάθε πνευματική ικμάδα από τον πολίτη και μετατρέποντάς τον σε αδρανή οργανισμό, ανίκανο και ανήμπορο να αντισταθεί.
Στις μέρες της κρίσης, οι προσπάθειες των υφιστάμενων κυβερνητικών δυνάμεων εντείνονται προς την ίδια κατεύθυνση. Προσδίδεται στον πολιτισμό ο άχαρος ρόλος της αποσύνδεσης του πολίτη από τα κοινωνικοπολιτικά δρώμενα και κυρίως, από την πνευματική παραγωγή. Το πολιτιστικό μοντέλο που εξακολουθεί να προβάλλεται, είτε αφορά την ελληνική δημιουργία είτε αφορά τη διεθνή παραγωγή, είναι προσαρμοσμένο στη λογική του προϊόντος προς κατανάλωση και όχι του αγαθού που προκύπτει ως συνάρτηση της ανθρώπινης δημιουργίας και ανησυχίας με τη θεσμοθετημένη λειτουργία των πολιτιστικών φορέων.
Στην αναδιανομή πλούτου που παρατηρείται τη σημερινή περίοδο, “νέα τζάκια” διεκδικούν μερίδιο και στο χώρο του πολιτισμού, προκειμένου να υπαγορεύσουν πνευματικές κατευθύνσεις, να εξαφανίσουν το δημόσιο χαρακτήρα πολιτιστικών οργανισμών και φορέων, να οικειοποιηθούν τέχνες και καλλιτέχνες και να αποκλείσουν ευρύτερα κοινωνικά στρώματα από τη δημόσια καλλιτεχνική εκπαίδευση, την παραγόμενη τέχνη και τους θησαυρούς της πολιτιστικής κληρονομιάς.
Σ' αυτό το οικονομοκεντρικό μοντέλο, το προσαρμοσμένο απόλυτα στα νεοφιλελεύθερα προτάγματα, και “μπολιασμένο” εντέχνως με στοιχεία διαπλοκής, ο αντίποδας δεν μπορεί παρά να προκύψει μέσα από ένα αμιγώς Ανθρωποκεντρικό μοντέλο, που θα λειτουργεί με απόλυτη διαφάνεια και αξιοκρατία, βασισμένο στους άξονες:
· Διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα των θεσμών
· Διασφάλιση της Ελεύθερης έκφρασης και δημιουργίας των πνευματικών και καλλιτεχνικών δυνάμεων της χώρας και αποδέσμευσή τους από την εκάστοτε πολιτική και πολιτιστική ηγεμονία
· Υιοθέτηση συνθηκών σεβασμού απέναντι στην πνευματική-καλλιτεχνική δημιουργία και τον πνευματικό δημιουργό – καλλιτέχνη και κατοχύρωση -υπεράσπιση των πνευματικών δικαιωμάτων τους
· Διαρκής επικοινωνία με τις διεθνείς εξελίξεις και διάλογος με τους εκφραστές τους
· Διαρκείς προσπάθειες διάδοσης του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού και διασφάλισης της πολιτιστικής κληρονομιάς
· Διασύνδεση με τις νέες τεχνολογίες και τον ψηφιακό κόσμο
· Διασφάλιση της αποκλειστικής διαχείρισης από το κράτος του ψηφιακού υλικού των δημόσιων πολιτιστικών φορέων και θεσμών
· Επαναφορά στο προσκήνιο των πνευματικών, αισθητικών, ηθικών προταγμάτων του πολιτισμού και άμεση διασύνδεσή τους με την εκπαιδευτική διαδικασία
· Διαρκής επικοινωνία με την κοινωνία
· Σεβασμός στις πολυπολιτισμικές συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια στη χώρα
Tην ίδια στιγμή, σ' αυτή τη βαθιά, πολύπλευρη κρίση οι δυνάμεις των τεχνών δείχνουν μια άλλη κατεύθυνση. Κλασσικά και πρωτοπορειακά σχήματα, από όλους τους τομείς έκφρασης και δημιουργίας, συγκροτούν ένα τοπίο καλλιτεχνικής ανάτασης και μάλιστα χωρίς πόρους, χωρίς κρατική μέριμνα, χωρίς ασφαλείς εργασιακές συνθήκες, καθώς η ανεργία στον καλλιτεχνικό χώρο αγγίζει το 80%, η απλήρωτη εργασία κυριαρχεί και οι υποαμειβόμενοι ολοένα αυξάνονται, οι καλλιτέχνες αντιστέκονται αποκαλύπτοντας με την τέχνη τους την τραγικότητα αυτή της εποχής, αλλά και ταυτοχρόνως δείχνοντας μέσα από το έργο την ψυχική και την κοινωνική ευαισθησία τους, τους δρόμους που πρέπει να ακολουθήσουμε προκειμένου να συναντηθούμε ξανά με την καρδιά της δημοκρατίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, ως ο κύριος εκφραστής της Αριστεράς και του ρόλου που αυτή έχει διαδραματίσει, διαχρονικά, στον πνευματικό και πολιτιστικό τομέα, προτάσσει μια πολιτιστική πολιτική απαλλαγμένη από τις αγκυλώσεις, τη διαπλοκή, τις πελατειακές σχέσεις και την καθοδηγούμενη “ενιαία άποψη”. Μια πολιτική που δεν αποσκοπεί να κατασκευάσει “οργανικούς” διανοούμενους, δημιουργούς και καλλιτέχνες, ούτε να δημιουργήσει ηγεμονίες. Τουναντίον, στη αιχμή του δόρατος θέτει τη δημιουργία συνθηκών τέτοιων όπου το πνευματικό και καλλιτεχνικό δυναμικό της χώρας αλληλοτροφοδοτείται διαρκώς από τις κοινωνικές δυνάμεις, διαμορφώνοντας ένα αφήγημα στο επίκεντρο του οποίου βρίσκεται η αισθητική συνυφασμένη με την ηθική της διάσταση.
ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ
Στον πυρήνα της πολιτιστική πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ για την πολιτιστική κληρονομιά τίθενται η αρμονική συνύπαρξη και ένταξή της στην καθημερινή ζωή της κοινωνίας, η αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων που αυτή προσφέρει για τη βιώσιμη ανάπτυξη της οικονομίας (πολιτιστικός τουρισμός), αλλά και ο ρόλος της, μαζί με τον σύγχρονο πολιτισμό, στη διαμόρφωση της πολιτιστικής διπλωματίας.
Βασικοί άξονες της πολιτικής μας για την πολιτιστική κληρονομιά είναι οι εξής:
1. Κατάργηση όλων των μνημονιακών διατάξεων που οδηγούν σε εκποίηση της ακίνητης περιουσίας του Υπουργείου Πολιτισμού και υποβαθμίζουν την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς..
2. Διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα της, με νομοθετικές παρεμβάσεις.
3. Ένταξη της προστασίας και της ανάδειξης της πολιτιστικής κληρονομιάς στον ευρύτερο χωροταξικό σχεδιασμό της χώρας με στόχο τη βιώσιμη ανάπτυξη. Ο αναπτυξιακός ρόλος του πολιτιστικού αγαθού προωθείται με τρόπο που δεν ακυρώνει τον κοινωνικό του χαρακτήρα, δεν το υποτάσσει στην ανεξέλεγκτη τουριστική και εμπορική εκμετάλλευση και δεν το ισοπεδώνει στο όνομα μιας άναρχης ανάπτυξης κάτω από την πίεση και προς όφελος των ιδιωτικών συμφερόντων.
4. Διαδραστική σχέση με την κοινωνία, τους φορείς και τα κινήματα πολιτισμού, εξωστρέφεια και σύνδεση της πολιτιστικής κληρονομιάς με την εκπαιδευτική διαδικασία.
5. Διεθνής προβολή της πολιτιστικής κληρονομιάς, με αξιοποίηση των ψηφιακών και διαδικτυακών μέσων.
6. Αναδιοργάνωση της δομής του Υπουργείου Πολιτισμού, ως αυτόνομου κρατικού φορέα, μέσα από ένα νέο Οργανισμό, που θα υπηρετεί την προστασία, ανάδειξη και προβολή της πολιτιστικής κληρονομιάς και την υποστήριξη της σύγχρονης καλλιτεχνικής δημιουργίας, θα εξασφαλίζει την αποτελεσματικότερη εξυπηρέτηση των πολιτών και θα κατοχυρώνει τις θέσεις εργασίας.
7. Απλοποίηση και ενιαία αντιμετώπιση της διοικητικής διάρθρωσης. Άρση των επικαλύψεων – συναρμοδιοτήτων με άλλους φορείς, απλούστευση και κωδικοποίηση των διοικητικών διαδικασιών, με στόχο τη διαφάνεια και την αποτελεσματική εξυπηρέτηση των πολιτών.
9. Ενίσχυση της παραγωγής συλλογικού επιστημονικού έργου και εξασφάλιση των προϋποθέσεων για διεπιστημονική συνεργασία μεταξύ υπηρεσιών και κλάδων.
10. Αποτίμηση της μορφής, της λειτουργίας και της πολιτιστικής προσφοράς των εποπτευόμενων Νομικών Προσώπων του Υπουργείου Πολιτισμού και επανεξέταση του ρόλου και της μορφής τους.
11. Διασφάλιση της ουσιαστικής ανεξαρτησίας των Συλλογικών Οργάνων του Υπουργείου ως προς τη σύνθεση και λειτουργία τους και αναβάθμιση του ρόλου τους.
12. Θεσμική, οργανωτική και τεχνολογική θωράκιση των υπηρεσιών για την αντιμετώπιση της παράνομης διακίνησης αρχαιοτήτων και την πάταξη της αρχαιοκαπηλίας.
13. Αντιμετώπιση του ζητήματος των απαλλοτριώσεων και της στέρησης χρήσης ακινήτων για αρχαιολογικούς σκοπούς.
14. Θέσπιση οικονομικών κινήτρων για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς.
15. Εξασφάλιση των αναγκαίων πόρων για το έργο της προστασίας και ανάδειξης της πολιτιστικής κληρονομιάς με μέτρα όπως:
· Σταδιακή αύξηση του προϋπολογισμού του Υπουργείου Πολιτισμού, με στόχο τον διπλασιασμό του σε 0,5% του Τακτικού Προϋπολογισμού.
· Ενίσχυση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων για τον Πολιτισμό και διεκδίκηση Επιχειρησιακού Προγράμματος Πολιτισμού στο πλαίσιο των συγχρηματοδοτούμενων προγραμμάτων.
· Αναβάθμιση του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων και πλήρης ανάπτυξη των δραστηριοτήτων και δυνατοτήτων του, με στόχο των αύξηση εσόδων, τα οποία στο σύνολό τους θα χρηματοδοτούν σταθερά και σε τακτική βάση το έργο του Υπουργείου Πολιτισμού.
· Καταγραφή της ακίνητης περιουσίας του Υπουργείου Πολιτισμού και διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα της, με στόχο την κατάλληλη αξιοποίησή της υπό κοινωνικό έλεγχο. Η αξιοποίηση περιλαμβάνει και την ανάγκη αντιμετώπισης της στέγασης υπηρεσιών και λειτουργιών του Υπουργείου, από την οποία μάλιστα θα εξοικονομηθούν πόροι.
· Εξάλειψη όλων των δαπανών που αποσκοπούν στην εξυπηρέτηση κομματικών και προσωπικών συμφερόντων και θεσμοθέτηση διαφανών διαδικασιών για τις επιχορηγήσεις φορέων, με κριτήρια την παραγωγή πολιτιστικού έργου και την κοινωνική προσφορά.
16. Εξασφάλιση του αναγκαίου ανθρώπινου δυναμικού και αναβάθμιση του ρόλου του.
· Ακύρωση διαθεσιμοτήτων, απολύσεων και άλλων διαδικασιών συρρίκνωσης και υποβάθμισης του ανθρώπινου δυναμικού.
ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΝΗΜΗ
Ενίσχυση της ιστορικής μνήμης μέσα από:
· Μουσεία Εθνικής Αντίστασης
· Διάδοση-γνωστοποίηση της ιστορικής έρευνας
· Διαδραστικές εκδηλώσεις στις οποίες θα εμπλέκεται η ακαδημαϊκή κοινότητα, καθιερωμένες καλλιτεχνικές δυνάμεις, νέοι δημιουργοί και πολιτιστικές συλλογικότητες, πανεπιστήμια, σχολεία, διεθνείς φορείς και η ίδια η κοινωνία.
· Εκδόσεις
ΘΕΑΤΡΟ
Κρατικές σκηνές
Διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα των Κρατικών Σκηνών, της αυτονομίας και αυτοδιοίκησής τους, καθώς και της συνέχισης της χρηματοδότησής τους από τον Κρατικό Προϋπολογισμό.
Αναδιάρθρωση του θεσμικού πλαισίου των Κρατικών Σκηνών (Εθνικό Θέατρο, Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, Εθνική Λυρική Σκηνή) με στόχο την οικονομική διαφάνεια και τον περιορισμό των υπερεξουσιών του καλλιτεχνικού Διευθυντή.
Ειδικά για τη Λυρική Σκηνή, η μετεγκατάστασή της στο Πολιτιστικό Πάρκο – ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, να γίνει με γνώμονα μόνο το δημόσιο συμφέρον.
ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ
Αναδιοργάνωση του θεσμού των Δημοτικών Θεάτρων, στα πλαίσια της θεατρικής αποκέντρωσης, με:
1. τη δημιουργία μεγάλων Περιφερειακών Θεάτρων (όπου περιφέρεια εννοούμε τη γεωγραφική),
2. ανατροφοδότηση και στήριξη των σκηνών με εναλλακτικές ομάδες επαγγελματιών του θεάτρου και του χοροθεάτρου, είτε από την περιφέρεια είτε από την Αθήνα.
Ελληνικό φεστιβάλ
· Ριζική αναδιοργάνωση των στόχων των φεστιβάλ, με μια ιδιαίτερη στήριξη των ελληνικών παραγωγών, χωρίς να αποκοπούμε από τον ευρωπαϊκό και διεθνή διάλογο.
· Σύνδεση των δραστηριοτήτων των φεστιβάλ με τις οικονομικές, παραγωγικές και πολιτιστικές δραστηριότητες των περιοχών, όπου γίνονται τα φεστιβάλ.
Ελεύθερο επιχορηγούμενο θέατρο
Θεσμοθέτηση των επιχορηγήσεων του Ελεύθερου Θεάτρου, με ορισμό αυστηρών κριτηρίων ως προς το καλλιτεχνικό μέρος, και διαρκή έλεγχο ως προς την οικονομική διαφάνεια.
§ Πόροι για το επιχορηγούμενο θέατρο, μπορούν να εξασφαλιστούν από τον Κρατικό Προϋπολογισμό, ΠΔΕ – ΕΣΠΑ – χορηγίες – εισπράξεις.
§ Στήριξη του θεσμού της χορηγίας, με κίνητρα προς τους χορηγούς (π.χ. φοροελαφρύνσεις), χωρίς παρέμβαση του χορηγού στο καλλιτεχνικό έργο. Ομοίως, ιδιαίτερη στήριξη της χορηγίας μικρών εναλλακτικών ομάδων (χορός, θέατρο επαγγελματικό, ερασιτεχνικό).
Θεατρικό Μουσείο
Ένα ευνομούμενο κράτος οφείλει να διατηρεί Θεατρικό Μουσείο για τη διασφάλιση της θεατρικής ιστορίας και μνήμης του.
Λειτουργία Θεατρικού Μουσείου με δημόσιο χαρακτήρα, και συντήρηση, διαφύλαξη των εκθεμάτων του και διασφάλιση των Αρχείων του.
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
Το ουσιαστικά νέο που θα εισφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια εθνική αναπτυξιακή πολιτική για τον κινηματογράφο, που ποτέ στο παρελθόν δεν υπήρξε και η οποία θα περιλαμβάνει:
Νέες τεχνολογίες – ψηφιακά μέσα
ü Αύξηση του ειδικού φόρου των παρόχων τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών και νέων τεχνολογιών (νέα ψηφιακά μέσα) σε ποσοστό 4% επί του συνόλου του εσόδου που πραγματοποιούν οι εταιρείες τηλεφωνίας.
ü ΝΕΟΣ ΨΗΦΙΑΚΟΣ ΦΟΡΟΣ: 8% επί των εσόδων που πραγματοποιούν εταιρείες από τη μετάδοση ταινιών με χρέωση σε Ιντερνετ, βίντεο on demand, κινητά τηλέφωνα. Το ποσό αυτό θα πηγαίνει στο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ.
Θεσμοί - Νόμοι
ü Επαναλειτουργία με νομοθετημένο καθεστώς του Εθνικού Οπτικοακουστικού Αρχείου.
ü Ανάδειξη και διασφάλιση του Εθνικού Αρχείου της ΕΡΤ.
ü Ριζική αναδιάρθρωση της λειτουργίας του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου.
ü Ενίσχυση Δημοτικών κινηματογράφων.
ü Πηγές χρηματοδότησης
· Σημαντικά κίνητρα στους ιδιώτες που επενδύουν στις κινηματογραφικές ταινίες.
· Επιστροφή φόρου από τις εισπράξεις των αιθουσών σε παραγωγούς, αιθουσάρχες, ενδεχομένως και σε διανομείς.
ü Φοροαπαλλαγή των ποσών που επενδύονται σε παραγωγή ελληνικών ταινιών.
ü Ευνοϊκά φορολογικά κίνητρα για τη «μικρή» αίθουσα, το δίκτυο δημοτικών κινηματογράφων και τις λέσχες.
ü Ουσιαστικότερη εκμετάλλευση των ευρωπαϊκών προγραμμάτων συμπαραγωγής.
ü Επανεξέταση ειδικού φόρου επί των εισιτηρίων.
ü Διασφάλιση και υπεράσπιση του 1,5% από τα τηλεοπτικά κανάλια.
ΜΟΥΣΙΚΗ
· Ίδρυση Εθνικού Οργανισμού Μουσικής. , που θα χαράζει μία μακρόπνοη Εθνική Στρατηγική για τη Μουσική και θα εξασφαλίζει την εφαρμογή της.
· Χάραξη στρατηγικής σχετικά με τους Μουσικούς φορείς της χώρας, ώστε εκτός του άρτιου καλλιτεχνικού έργου τους, να διασφαλίζεται ο κοινωνικός χαρακτήρας τους.
· Χάραξη πλαισίου λειτουργίας επιχορηγήσεων μέσω των Προγραμματικών Συμβάσεων, θεσμοθέτηση των επιχορηγήσεων, δημιουργία ειδικού λογαριασμού για τη μουσική, κίνητρα σε ιδιωτικούς φορείς, προβολή-διάδοση-παρουσία της σύγχρονης ελληνικής μουσικής εντός και εκτός Ελλάδας.
· Επαναφορά Προγραμματικών συμβάσεων.
· Λειτουργία Στέγης Μουσικής και Όπερας
ΧΟΡΟΣ
§ Εξασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης,
§ Διαβάθμιση-ανωτατοποίηση πτυχίων χορού,
§ δημιουργία πανεπιστημιακής έδρας χορού,
§ θεσμοθέτηση ειδικού λογαριασμού για τον χορό,
§ κίνητρα σε ιδιωτικούς φορείς,
§ διάδοση ελληνικού χορού στην Ελλάδα και το εξωτερικό,
§ ειδικό νομικό και φοροτεχνικό πλαίσιο για την ενθάρρυνση νέων παραγωγών,
§ αναδιάρθρωση επιχορηγήσεων,
§ λειτουργία Στέγης Χορού.
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΧΟΡΟΣ
§ Προβολή – διάδοση παραδοσιακής μουσικής και χορού,
§ λειτουργία κρατικού World φεστιβάλ,
§ στήριξη των Μουσείων Παραδοσιακών-Λαϊκών Οργάνων “Φοίβος Ανωγειανάκης” και Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος,
§ ενίσχυση οργανοποιϊας,
§ λειτουργία Δημόσιας Βιβλιοθήκης και Αρχείου παραδοσιακής μουσικής και χορού.
ΒΙΒΛΙΟ – ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ
Α. βιβλιο
Επανίδρυση δημόσιου φορέα υλοποίησης Εθνικής Πολιτικής Βιβλίου με σύγχρονο Οργανόγραμμα και επαναχάραξη των στόχων λειτουργίας του, ώστε να καταστούν σαφείς οι άξονες δράσης του και να εξασφαλιστούν οι εργαζόμενοί του, με μεγαλύτερο κοινωνικό έλεγχο που θα εξασφαλίζει την ουσιαστικότερη συμμετοχή των κοινωνικών φορέων. Μπορεί να λειτουργήσει αφενός συμβουλευτικά στη χάραξη της εθνικής πολιτικής βιβλίου, αφετέρου ως φορέας υλοποίησης προγραμμάτων (εθνικών και ευρωπαϊκών). Η σύνδεσή του με την εκπαιδευτική διαδικασία (προγράμματα σε σχολεία και βιβλιοθήκες) θα ενισχυθεί, όπως και γενικότερα τα προγράμματα για τη φιλαναγνωσία.
Η λειτουργία του ως παρατηρητηρίου του βιβλίου και της εκδοτικής αγοράς (μέσω της βιβλιονέτ, αλλά και της εκπόνησης ποσοτικών και ποιοτικών στατιστικών ερευνών και μελετών) θα είναι πολύτιμη, τόσο για το κράτος, όσο και για τους επαγγελματίες. Άλλοι άξονες δράσης είναι:
· η προώθηση της ελληνικής λογοτεχνικής και δοκιμιακής παραγωγής στο εξωτερικό (μέσω ενίσχυσης των μεταφράσεων, οργανωμένης εθνικής συμμετοχής στις διεθνείς εκθέσεις, οργάνωσης συνεδρίων, κ.ά.),
· η έμφαση στις υβριδικές ταυτότητες και η αξιοποίηση του δυναμικού των μεταναστών, τόσο για την προώθηση της ελληνικής παραγωγής στις χώρες τους, όσο και για την τόνωση της ελληνικής αγοράς,
· η καθοδήγηση και η στήριξη των επαγγελματιών του κλάδου, έτσι ώστε να εκσυγχρονιστούν και να αξιοποιήσουν δυνατότητες που προσφέρονται μέσα από ευρωπαϊκά και άλλα προγράμματα,
· η διαχείριση με σύγχρονες προδιαγραφές του αρχειακού υλικού και του πολιτισμικού πλούτου της χώρας.
· η διεύρυνση του αναγνωστικού κοινού, αλλά και η στήριξη των νέων δημιουργών μέσα από πολιτικές αποκέντρωσης, συνεργασίας με την τοπική αυτοδιοίκηση, στήριξης πρωτοβουλιών μικρής κλίμακας που θα ξεκινούν από τα κάτω.
· η ανάπτυξη ενός δικτύου σχέσεων με άλλες χώρες, μέσα από τη δημιουργία residencies συγγραφέων και μεταφραστών και διμερή προγράμματα που θα στέλνουν έλληνες δημιουργούς στο εξωτερικό και θα φέρνουν ξένους στη χώρα μας, δημιουργώντας συνέργειες και αλληλεπιδράσεις με πολυεπίπεδα θετικά αποτελέσματα.
Β. Βιβλιοθήκες και Εθνικό Δίκτυο Βιβλιοθηκών
Η ενίσχυση των ήδη υπαρχουσών βιβλιοθηκών και ο συντονισμός της δράσης τους, καθώς και η διαμόρφωση κουλτούρας ανάγνωσης και δανεισμού βιβλίων μπορούν να κάνουν τις βιβλιοθήκες κάθε είδους ένα πολύ σημαντικό εργαλείο, όχι μόνο για την πολιτιστική αναβάθμιση, αλλά και για την οικονομική αναδιάρθρωση της χώρας.
Ειδική μέριμνα θα υπάρξει για τις δύο μεγάλες βιβλιοθήκες της χώρας, την Εθνική Βιβλιοθήκη και τη Βιβλιοθήκη της Βουλής, ώστε να λειτουργούν καθοδηγητικά για όλες τις υπόλοιπες, χωρίς όμως να τις υποκαθιστούν και να τις υποβαθμίζουν.
Η ένταξη όλων των βιβλιοθηκών σε ένα ενιαίο Εθνικό Δίκτυο Βιβλιοθηκών, ένα φορέα με σκοπό να συμβάλει
· στη χάραξη και την υλοποίηση Εθνικής Πολιτικής για τις Βιβλιοθήκες της χώρας,
· την εφαρμογή των διεθνών προτύπων και πρακτικών,
· την υποστήριξη του έργου των βιβλιοθηκών σε εθνικό επίπεδο και το συντονισμό τους,
· αλλά και η οργάνωση μιας πλατφόρμας συνεργασίας, συντονισμού και δικτύωσης όλων των κατηγοριών των βιβλιοθηκών μέσα στα όρια κάθε περιφέρειας και μέσα στο πλαίσιο αρμοδιοτήτων του Περιφερειάρχη της,
θα διευκολύνουν τη βέλτιστη οργάνωση και λειτουργία των βιβλιοθηκών.
Η χάραξη εθνικής πολιτικής για τις βιβλιοθήκες θα πρέπει να αποβλέπει στην οργάνωση και ανάπτυξη των βιβλιοθηκών ως έργου βασικής υποδομής
· για όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης,
· τη διά βίου εκπαίδευση των πολιτών,
· την επαγγελματική πληροφόρηση και ενημέρωση,
· τον ψηφιακό αλφαβητισμό και την εξοικείωση με τις νέες τεχνολογίες,
· την πολιτισμική και πολιτιστική καλλιέργεια των πολιτών.
Γ. Νομοθετικές παρεμβάσεις στην εκδοτική αγορά
§ Επαναφορά της Ενιαίας Τιμής του Βιβλίου,
§ μείωση του ΦΠΑ,
§ δίκαιη φορολογική και ασφαλιστική αντιμετώπιση όλων των δημιουργών και εργαζομένων στο χώρο του βιβλίου,
§ κρατική πρόνοια για τη συνταξιοδότηση συγγραφέων - δημιουργία ειδικού ταμείου
§ ενίσχυση συνεργατικών, αυτοδιαχειριστικών εγχειρημάτων και κίνητρα για τη δημιουργία νέων, μέσω παραχώρησης χώρων, ένταξής τους σε ευρωπαϊκά προγράμματα για εξασφάλιση υποδομής, εξοπλισμού ή χρηματοδότησης θέσεων εργασίας.
§ διατήρηση βιβλιοποικιλότητας
§ στήριξη εκδότη-δημιουργού
§ στήριξη μικρού βιβλιοπωλείου και βιβλιοπωλείου της περιφέρειας με τεχνογνωσία γύρω από τις νέες τεχνολογίες και τα ψηφιακά
§ νομοθετικές παρεμβάσεις για το ψηφιακό βιβλίο
§ ψηφιοποίηση αρχείων-βιβλιοθηκών
§ διασφάλιση της δημόσιας διαχείρισης ψηφιακού υλικού Αρχείων – Βιβλιοθηκών
§ διασφάλιση των πνευματικών δικαιωμάτων των δημιουργών
ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ
Η χάραξη πολιτικής όσον αφορά Μουσεία, Πινακοθήκες και Κέντρα Σύγχρονης Τέχνης (Κ.Σ.Τ.), πρέπει να έχει στόχο να καταστήσει διακριτούς τους ρόλους καθενός και να τα παραδώσει στο κοινό, ευπρόσιτα και ελκυστικά, ώστε να επιτελούν το παιδευτικό έργο που τους αναλογεί. Απαιτείται μια ειδική επιτροπή στα πλαίσια του ΥΠ.ΠΟ., που θα ασχολείται μόνο με αυτά, και θα πρέπει να περιλαμβάνει ειδικούς για κάθε τομέα, τοποθετημένους με αξιοκρατικά κριτήρια.
§ Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος (ΕΕΤΕ). Η μόνιμη, όμως, υποχρηματοδότησή του από το ΥΠ.ΠΟ και τα ενδογενή προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί τις τελευταίες δεκαετίες, επιβάλλουν μία σειρά από μέτρα, τα οποία θα οδηγήσουν στον εμπλουτισμό του με νέα τμήματα, στην οργάνωση και δράση υπηρεσιών που θα λύσουν τα οξυμένα οικονομικά του προβλήματα, καθώς και η συνεργασία του με κρατικούς φορείς που υπάγεται, θα δώσει λύση στο ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό πρόβλημα των καλλιτεχνών.
§ Αυστηρή εφαρμογή του νόμου που επιβάλλει το ποσοστό του 1% των δαπανών του προϋπολογισμού που διατίθενται για την υλοποίηση δημόσιων έργων, να προορίζεται για τη φιλοτέχνηση εικαστικών έργων κατόπιν προκηρύξεων πανελληνίων δημοσίων καλλιτεχνικών διαγωνισμών, που θα μετέχουν καλλιτέχνες ως φυσικά πρόσωπα και όχι με οποιαδήποτε άλλη μορφή νομικού προσώπου.
§ Ενίσχυση εικαστικής δημιουργίας και ισότιμη πρόσβαση των πολιτών στα αγαθά της
§ Παροχή εκ μέρους της πολιτείας υπηρεσιών στον πολίτη-δημιουργό, καθώς και να δοθεί η δυνατότητα για διασπορά των πολιτιστικών εκδηλώσεων.
§ Οργάνωση και προώθηση των καλλιτεχνών, καθώς και η διασφάλιση των επαγγελματικών τους δικαιωμάτων, εν μέσω της οικονομικής κρίσης. Η νέα αυτή συλλογική και δυναμική οργάνωση των καλλιτεχνών, συνιστά εξίσου στρατηγικό σύμμαχο της κοινωνίας, μιας και η τέχνη διαμορφώνει ήθος, προβάλλει ιδανικά και αρετές, που αποτελούν οδηγό στη ριζοσπαστική αναδιαμόρφωση θεσμικών, οικονομικών και πολιτικών αντιλήψεων.
§ Ενίσχυση νέων μορφών τέχνης, φωτογραφία, video art και λοιπά, καθώς οι αισθητικές αναζητήσεις των δημιουργών και τα κοινά ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά προβλήματα δεν επιτρέπουν την παράληψή τους.
§ Βασική προϋπόθεση όλων είναι η αυτονομία του Υπουργείου Πολιτισμού χωρίς την οποιαδήποτε μίξη με δραστηριότητες Τουρισμού, Αθλητισμού ή του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων. Οι όποιες απαραίτητες σχέσεις προκύψουν θα τίθενται στη βάση της συνεργασίας και όχι της εξαρτημένης υπόστασής του.
ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ
Για την Αριστερά η Ενημέρωση, ο Πολιτισμός και η Ψυχαγωγία είναι ανθρώπινα δικαιώματα, δημόσια αγαθά, και όχι εμπορεύματα.
Σ αυτή την βάση καθίσταται αναγκαία η ριζική ρύθμιση του Οπτικοακουστικού πεδίου προκειμένου να επιτελεί τον Ενημερωτικό, Πολιτιστικό και Εκπαιδευτικό του ρόλο, όπως επιτάσσει το Σύνταγμα και τα ιδανικά του ανθρωπισμού.
ΔΗΜΟΣΙΑ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΚΑΙ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑ
Μετά την πολιτική Ανατροπή της κυβέρνησης του «μαύρου» η ΕΡΤ θα επιστρέψει στην υπηρεσία της Δημοκρατίας, όπως έχει δεσμευτεί ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η νέα ΕΡΤ θα είναι πραγματικά ανεξάρτητη, δημοκρατική, κομματικά ακηδεμόνευτη, πυλώνας πλουραλιστικής Ενημέρωσης, Πολιτισμού και ποιοτικής ψυχαγωγίας. Μια τηλεόραση πρότυπο για τα ευρωπαϊκά δεδομένα που θα δίνει βήμα στις κοινωνικές ομάδες και στους αποκλεισμένους δημιουργούς από την διαπλεκόμενη μιντιακή ολιγαρχία. Με δημόσιο έλεγχο των οικονομικών της.
Στην εποπτεία καλούνται να συνεισφέρουν η Αυτοδιοίκηση, η Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, οι εργαζόμενοι στην Ενημέρωση και τον Πολιτισμό, τα σωματεία του Οπτικοακουστικού χώρου, εκπαιδευτικά ιδρύματα, επιστημονικοί φορείς, αλλά και ευρύτερα η Κοινωνία των Πολιτών. Η νέα ΕΡΤ θα χρηματοδοτείται από το ανταποδοτικό τέλος, στη βάση του κάθε νοικοκυριό μια συσκευή, αλλά στις παρούσες συνθήκες ανθρωπιστικής κρίσης θα πρέπει να καταβάλλεται με γνώμονα την κοινωνική δικαιοσύνης. (Οι άνεργοι πχ πρέπει να απαλλάσσονται).
Από τον ίδιο τον κανόνα λειτουργίας της αποκλείονται οι φασιστικές και μισαλλόδοξες απόψεις, φυσικά με τρόπο που δεν αντιβαίνει στις, Συνταγματικά κατοχυρωμένες, ελευθερία του λόγου και της έκφρασης.
Προτάσεις για την διάθρωση της νέας ΕΡΤ
Η νέα ΕΡΤ πρέπει να περιλαμβάνει τρία βασικά κανάλια (ΝΕΤ, ΕΤ1, ΕΡΤ3)
1 ΔΟΡΥΦΟΡΙΚΟ κανάλι, 1ΨΗΦΙΑΚΟ, WEB TV και SITE, 19 ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟΥΣ ΣΤΑΘΜΟΥΣ, εκ των οποίων 2 στη ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, 7 στην ΑΘΗΝΑ, ΒΡΑΧΕΑ, ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ, ΜΟΥΣΙΚΑ ΣΥΝΟΛΑ, ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΡΑΣΗ (ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ).Μελλοντικά μπορούμε θα ερευνήσουμε την δημιουργία Παιδικού Καναλιού.
Για την διάρθρωση των καναλιών προτείνεται (με εξαίρεση την ΕΡΤ 3, μπορούν να διαμορφωθούν είτε η ΕΤ1 είτε η ΝΕΤ κατά τον κάτωθι τρόπο)
1. Κανάλι: Ενημερωτικό και αθλητικό
2. Κανάλι : Πολιτιστικό, Ψυχαγωγικό και Εκπαιδευτικό
3. Κανάλι ΕΡΤ 3 : Περιφερειακό ( από τον Έβρο ως την Κρήτη)
Η νέα ΕΡΤ θα επαναφέρει το 1,5% για τον Ελληνικό Κινηματογράφο.
Σύνδεση όλων των καναλιών με διαδίκτυο, web προβολές και video on demand. Ψηφιοποίηση του αρχείου της ΕΡΤ με ανοικτά πρότυπα. Ελεύθερη και ισότιμη πρόσβαση σε αυτό, τηρουμένων των κανόνων που απορρέουν από τα Πνευματικά και συγγενικά δικαιώματα των δημιουργών.
Δημόσια Ραδιοφωνία
Η Δημόσια ραδιοφωνία θα αναγεννηθεί, στα πλαίσια ενός σημαντικού και εναλλακτικού μέσου Ενημέρωσης, Πολιτισμού και Εκπαίδευσης. Με έμφαση στην Ελληνική ποιοτική μουσική δημιουργία, αλλά και ζώνες Όπερας, Κλασσικής Μουσικής, Τζαζ κλπ. Επαναφορά του Θεάτρου στο ραδιόφωνο. Ζώνη Παιδικού Θεάτρου. Παιδικές ραδιοφωνικές σειρές. Πρωτότυπες ραδιοφωνικές σειρές.
Η Ελληνική και η Διεθνής λογοτεχνία στο ραδιόφωνο, όχι μόνο μέσω εκπομπών, αλλά και με ανάγνωση σε συνέχειες βιβλίων. Συνεργασία με την εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες για παιδαγωγικές και εκπαιδευτικές εκπομπές στο ραδιόφωνο. Σύνδεση με το Ελεύθερο Πανεπιστήμιο. Βήμα στους ακροατές και στις κοινωνικές ομάδες και συλλογικότητες.
ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑ
Επανεξέταση του σημερινού ραδιοτηλεοπτικού χάρτη. Εφαρμογή της νομοθεσίας που προβλέπει καταβολή τέλους. Θέσπιση κανόνων λειτουργίας για τα ιδιωτικά κανάλια με ρήτρα ανταποδοτικότητας στην κοινωνία. Αδέσμευτη και ακηδεμόνευτη ενημέρωση και όχι στην υπηρεσία εταιρικών και άλλων συμφερόντων. Υποχρέωση ελληνικού προγράμματος σε ποσοστό τουλάχιστον 60%. Ενίσχυση της Ελληνικής μυθοπλασίας, σειρών και τηλεταινιών, και του Ελληνικού ντοκιμαντέρ η οποία αποτελεί και το κατ’ εξοχήν πεδίο εργασιακής απορρόφησης των καλλιτεχνικών επαγγελμάτων και των συναφών ειδικοτήτων. Υποχρεωτική απόδοση του 1,5% για τον Κινηματογράφο με αναδρομική ισχύ.
Κίνητρα ενίσχυσης της Ελληνικής παιδικής Μυθοπλασίας πρωτότυπης ή διασκευασμένης από παιδική λογοτεχνία, στη βάση των κατάλληλων ψυχοπαιδαγωγικών προδιαγραφών. Κατάργηση του μονοπωλίου στην μέτρηση ποσοτικής και ποιοτικής τηλεθέασης και ακροαματικότητας. Περιορισμός των προγραμμάτων βίας. Επανεξέταση των κανόνων χρόνου διαφήμισης ώστε να μην βαφτίζεται πρόγραμμα το τηλεμάρκετιγκ. Αναστολή απολύσεων και άμεση καταβολή των δεδουλευμένων. Σεβασμός των πνευματικών και συγγενικών δικαιωμάτων των δημιουργών.
Κατάργηση του ΕΣΡ με την σημερινή μορφή. Θεσμοθέτηση νέων κανόνων δεοντολογίας για δημόσια και ιδιωτική τηλεόραση και ραδιοφωνία.
Μέγαρο Μουσικής
Η πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων αλλά και της σημερινής στο ζήτημα του Μεγάρου Μουσικής, σε έναν από τους επιφανείς πυλώνες πολιτισμού, εμφανίζεται πλήρως παραδομένη στα συμφέροντα ισχυρών ιδιωτικών συμφερόντων. Η λειτουργία του Μεγάρου από την κατασκευή του το 1991 έως σήμερα, χαρακτηρίζεται από σπατάλη και επιλεκτική διαφάνεια που οδηγεί τελικά σε αδιαφάνεια. Η κατασκευή του αλλά κυρίως η λειτουργία του υπό το όραμα του Χρήστου Λαμπράκη επεδείκνυε μια χλιδή που συνέπεσε, με τη μέθη της ισχυρής Ελλάδος, τη χρηματοπιστωτική φούσκα, την τέλεση των Ολυμπιακών αγώνων. Σήμερα, τα χρέη του Μεγάρου προς τις Τράπεζες είναι περίπου 227 εκατομμύρια ευρώ, και τελούν υπό την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου, δηλαδή επί της ουσίας είναι ήδη χρέη της Πολιτείας, εξαιτίας των συμφωνιών του Μεγάρου Μουσικής με τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Για τα δάνεια αυτά όμως πρέπει να επιδιωχθεί διαφορετική συμφωνία αποπληρωμής με τις Τράπεζες (κούρεμα του δανείου, ευνοϊκότεροι όροι).
Η πρότασή μας για το Μέγαρο Μουσικής πρέπει να αναδεικνύει την εντελώς διαφορετική αντίληψη που έχουμε ως ΣΥΡΙΖΑ στο θέμα του Πολιτισμού:
Α) Με κυβέρνηση της αριστεράς το πρώτο βήμα πρέπει να είναι η λειτουργία του Μεγάρου Μουσικής ως δημόσιου φορέα πολιτισμού. Το Μέγαρο Μουσικής θα μπορούσε κάλλιστα να λειτουργεί όπως το Εθνικό Θέατρο και το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, δηλαδή ως Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου που το Διοικητικό τους Συμβούλιο διορίζεται από το κράτος και σε αυτό λογοδοτούν οι καλλιτεχνικοί διευθυντές, με κάποιες προϋποθέσεις και με την πρόβλεψη να υπάρχουν στο Δ.Σ. αντιπρόσωποι φορέων. Η λειτουργία του, ωστόσο, πρέπει να διασφαλίζει την εκπροσώπηση όλων των πολιτιστικών τάσεων και ρευμάτων ώστε οι αποδέκτες να γίνονται κοινωνοί ενός πολιτιστικού πλουραλισμού που δημιουργεί συνθήκες ελεύθερης έκφρασης και ταυτόχρονα διαρκούς κοινωνικού ελέγχου, χωρίς όμως να επανέλθουμε στο παλιό μοντέλο των κλαδικών εκπροσωπήσεων.
Β) Το Μέγαρο Μουσικής θα πρέπει να συνεχίσει να προσφέρει υψηλού επιπέδου πολιτισμικά προϊόντα όμως προς όλη την κοινωνία, συμβάλλοντας στη διαπαιδαγώγηση στους κώδικες της κλασικής μουσικής, καθώς η πολιτική για την μουσική του ΣΥΡΙΖΑ συμπεριλαμβάνει όλες τις μουσικές φόρμες. Κατά αντιστοιχία και άλλες μορφές μουσικής έκφρασης, πέραν της κλασσικής, θα μπορούν να φιλοξενούνται στις αίθουσες του Μεγάρου.
Γ)Θα πρέπει να υπάρξει στενή συνεργασία με τους άλλους πολιτιστικούς θεσμούς της χώρας (πχ. Λυρική Σκηνή, Φεστιβάλ Αθηνών, ΚΟΑ) αλλά και με ομάδες καλλιτεχνών, όχι κατά ανάγκη μόνο από το χώρο της μουσικής και του χορού. Τέτοιες συνεργασίες μπορούν να επιφέρουν οικονομίες μεγέθους και να λειτουργήσουν σε όφελος του ελληνικού κοινού αλλά και ως πρόκληση για τη δημιουργία ενός τουριστικού ρεύματος με κέντρο τον Πολιτισμό (σε συνδυασμό με την ιστορία της χώρας και τα μνημεία της).
Δ) Το Μέγαρο Μουσικής μπορεί να παίξει έναν επιπλέον σημαντικό ρόλο συμβάλλοντας στην εκπόνηση προγραμμάτων μουσικής παιδείας για μαθητές αλλά να λειτουργήσει και ως τόπος υλοποίησης μέρους των προγραμμάτων αυτών, καθώς διαθέτει εξαιρετικές εγκαταστάσεις και εξοπλισμούς.
Προϋπόθεση αυτής της πολιτικής είναι να περάσει η ιδιοκτησία και η διοίκηση του Μεγάρου στο δημόσιο με παράλληλη εξορθολογιστική μείωση του λειτουργικού του κόστους, ώστε να εξασφαλίζεται η βιωσιμότητα του, χωρίς εκπτώσεις στο ρόλο του. Είναι σημαντικό να έρχεται το ελληνικό κοινό σε επαφή με κορυφαία ονόματα της διεθνούς σκηνής αλλά και να γίνονται μεγάλες παραγωγές. Είναι απαραίτητο στη λειτουργία του Μεγάρου Μουσικής να συνυπολογίζονται η οικονομική διάσταση αλλά και το πολιτιστικό κέρδος. Ταυτόχρονα ένα Μέγαρο Μουσικής υπό δημόσιο έλεγχο εκπονώντας την κατάλληλη πολιτική εισιτηρίων αλλά και το συνδυασμό θεαμάτων πχ. από μια πλατιά γκάμα μουσικών (είδη και περίοδοι), με κριτήριο πάντα την ποιότητα, είναι δυνατόν να αγκαλιαστεί από ένα ευρύ κοινό. Σε αυτήν την περίπτωση, το όφελος δεν θα είναι μόνο πολιτιστικό αλλά και οικονομικό.
πηγη
πηγη
