του Ανδρέα Θεοδώρου
Με δάκρυα στα μάτια μιλάει ο ηθοποιός για το δράμα που έζησε όταν εκείνος και η οικογένειά του βυθίστηκαν στο πένθος.
Θεωρείται από τους πλέον ταλαντούχους ηθοποιούς της γενιάς του με τον τίτλο του ...
ζεν πρεμιέ να τον ακολουθεί σε κάθε επαγγελματικό του βήμα. Χωρίς να καταρρίπτει την εικόνα του καθαρόαιμου αρσενικού, ο Παναγιώτης Μπουγιούρης δεν διστάζει να εκφράσει δημόσια τη συγκίνησή του αναφερόμενος στις δύσκολες ώρες που έζησε όταν ο θάνατος του χτύπησε την πόρτα.
Τον περασμένο Δεκέμβρη και μάλιστα ανήμερα των Χριστουγέννων ο ηθοποιός και η οικογένεια του βυθίστηκαν στο πένθος. Ύστερα από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο ο πατέρας του Φίλιππος έχασε τη ζωή του σε ηλικία 70 ετών. «Με τον πατέρα μου είχα μια πολύ ιδιαίτερη σχέση. Ήταν το πρότυπο μου», αναφέρει συγκινημένος. Ο πατέρας του ήταν από τους πρώτους θαυμαστές του όταν αποφάσισε να ασχοληθεί με το θέατρο γι’ αυτό και ο ηθοποιός πάντα τον συμβουλευόταν.
Ο χαμός αυτός συγκλόνισε τον Παναγιώτη και μέχρι σήμερα δεν μπορεί το συνειδητοποιήσει. «Παρότι δεν ήρθε εν μια νυκτί, ποτέ δεν είσαι συμφιλιωμένος με αυτό. Νομίζω ότι δεν έχω πιστέψει ακόμη ότι έφυγε» παραδέχεται. Αυτό που θαύμαζε πάνω από όλα σε εκείνον ήταν η ιδιαίτερη αντιμετώπιση που είχε στη ζωή. «Ήταν ένας άνθρωπος που είχε ταξιδέψει πολύ και βαθιά μορφωμένος, γι’ αυτό και απολάμβανε την απλότητα της ζωής».
Προκειμένου να μπορέσει να διαχειριστεί αυτή τη συναισθηματική απώλεια ο Παναγιώτης έριξε όλο το βάρος του στη δουλειά. Όταν όμως έκλεινε την πόρτα του σπιτιού του η εικόνα του πατέρα του μέχρι και σήμερα δεν φεύγει από το μυαλό του. Αυτό που θα κρατήσει σαν φυλαχτό από εκείνον είναι οι αφηγήσεις του, αλλά και ο ενθουσιασμός του για τα πιο απλά πράγματα. «Ήταν ο δικός μου ήρωας, τον θαύμαζα και τον θαυμάζω ακόμη», εξομολογείται...
Πηγή: Περιοδικό YES
