Γιούλικα Σκαφιδά: Μια ηθοποιός για πολλούς ρόλους

Μία από τις πιο όμορφες, ταλαντούχες και συνειδητοποιημένες ηθοποιούς της νέας γενιάς που έγινε γνωστή παίζοντας στις επιτυχημένες τηλεοπτικές σειρές «Μαύρα Μεσάνυχτα» και «Νησί» απέσπασε το φετινό Βραβείο Μελίνα Μερκούρη χάρη στις...
ερμηνείες της ως Κάρολ Κατρίρ στο έργο «Ορφέας στον Αδη» του Τένεσι Ουίλιαμς και ως Χέιζελ Νάιλς στο «Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα» του Ευγένιου Ο’Νιλ που ανέβασε πέρυσι το Εθνικό Θέατρο.

«Ευχαριστώ πάρα πολύ για την τιμή που μου κάνετε. Αυτό το βραβείο σημαίνει πάρα πολλά για μένα, γιατί φέρει το όνομα της γυναίκας που θαυμάζω από μικρό παιδί, για τη γενναιότητά της, το ήθος και τους αγώνες της για τον πολιτισμό, ώστε εμείς οι ηθοποιοί να μην καταλήξουμε χομπίστες». Με αυτά τα λόγια η Γιούλικα Σκαφιδά παρέλαβε την περασμένη Τρίτη στο κατάμεστο Μουσείο Μπενάκη το Βραβείο Μελίνα Μερκούρη και αμέσως το αφιέρωσε στην εκλιπούσα Κίττυ Αρσένη, καθηγήτριά της στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών, «που αγωνίστηκε σε όλη της τη ζωή για την τέχνη και τη δημοκρατία». Το βραβείο που απονεμήθηκε για όγδοη χρονιά φέτος για την καλύτερη ερμηνεία της περασμένης θεατρικής σεζόν συνοδεύεται από χρηματικό ποσόν 3.000 ευρώ αλλά και από την πολύτιμη καρφίτσα της ηθοποιού - πολιτικού την οποία της φόρεσε στο στήθος η περυσινή νικήτρια Λένα Παπαληγούρα με την υποχρέωση να τη φυλάξει και να την παραδώσει στην ηθοποιό που θα διακριθεί του χρόνου.

Τη διάκριση της χάρισαν δύο ερμηνείες της στις περυσινές παραγωγές του Εθνικού Θεάτρου. Στο σκοτεινό και ποιητικό έργο του Τένεσι Ουίλιαμς «Ο Ορφέας στον Αδη» που ανέβηκε σε σκηνοθεσία της Ελβετίδας Μπάρμπαρα Βέμπερ, δημιουργού και καλλιτεχνικής διευθύντριας του θεάτρου Νόιμαρκτ στη Ζυρίχη, η Γιούλικα ερμήνευσε την Κάρολ Κατρίρ, το μαύρο πρόβατο της πιο πλούσιας οικογένειας σε μια μικρή πόλη του αμερικανικού Νότου. Την ίδια σεζόν υποδύθηκε επίσης τη Χέιζελ Νάιλς, φίλη της Λαβίνια - Ηλέκτρας στο «Πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα» σε σκηνοθεσία του Γιάννη Χουβαρδά, ένα από τα σημαντικότερα έργα του 20ού αιώνα, όπου ο Ευγένιου Ο'Νιλ επεξεργάζεται τον μύθο της «Ορέστειας» και τον μεταγράφει σε μια σύγχρονη τριλογία.

Ναυπηγός Ή ηθοποιός; Απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Γιώργου Θεοδοσιάδη και της Ανωτέρας Δραματικής Σχολής του Ωδείου Αθηνών, η Γιούλικα έχει παρακολουθήσει επίσης μαθήματα αυτοσχεδιασμού και υποκριτικής με τη Μυρτώ Πισπίνη, σεμινάρια μουσικής θεωρίας, αρμονίας και ερμηνείας με τη Μάρω Θεοδωράκη, κλασική κιθάρα στο Ωδείο της Καλαμάτας, φωνητική με τη Δόμνα Αλεξάκη και μοντέρνο χορό με τον Κυριάκο Κοσμίδη. Γεννήθηκε πριν από 32 χρόνια στην Καλαμάτα. Εκεί, στον μεγάλο σεισμό του 1986 άλλωστε γνώρισε και θαύμασε τη Μελίνα που έμελλε να την εμπνεύσει. Ηταν μόλις πέντε χρονών η Γιούλικα όταν μια ημέρα εκείνη «η ψηλή γυναίκα με το τεράστιο χαμόγελο» μοίραζε μέσα στο γήπεδο δώρα στα παιδιά.

Η υποκριτική δεν συμπεριλαμβανόταν στα παιδικά της όνειρα για το μέλλον. Ούτε υπήρχε κάποιος ηθοποιός στο στενό της περιβάλλον. Ηταν, βέβαια, κάτι που ήθελε ο πατέρας της στα νιάτα του. Ο Μάνος Κατράκης, όμως, φίλος και συνεξόριστος του δικού του πατέρα τον απέτρεψε. Ετσι έγινε τραπεζικός υπάλληλος αλλά και ποδοσφαιριστής και προπονητής σε ομάδες της Καλαμάτας. Σε αυτόν άλλωστε οφείλει η Γιούλικα την ενασχόλησή της με τον αθλητισμό - υπήρξε πρωταθλήτρια στίβου - από τα σχολικά της χρόνια, όταν ακόμη ονειρευόταν να γίνει αστροφυσικός. Ωσπου στην Γ' Λυκείου είδε στο θέατρο Εμπρός την παράσταση «Γυάλινος κόσμος» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μαυρίκιου και μαγεύτηκε. Και λίγο αργότερα, όταν ήρθε στην Αθήνα για να σπουδάσει Ναυπηγική στο ΤΕΙ, τα πρωινά παρακολουθούσε «εργαστήρια οξυγονοσυγκόλλησης και εργασίας στον τόρνο» και τα βράδια τα μαθήματα στην Ανωτέρα Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών. Πήγαινε στο τρίτο έτος όταν ο Κώστας Κουτσομύτης τής πρόσφερε τον πρώτο της ρόλο και η Γιούλικα εγκατέλειψε οριστικά τη Ναυπηγική για χάρη της υποκριτικής.

Το θέατρο και ο κινηματογράφος μπήκαν κάπως αργά στη ζωή της αφού η καριέρα της ξεκίνησε από την τηλεόραση. Εμφανίστηκε στα σίριαλ του Κουτσομύτη «Τα παιδιά της Νιόβης» και «Οι Μάγισσες της Σμύρνης», γνωστή στο πλατύ κοινό όμως έγινε ως... κόρη του Στέλιου Μάινα και μάλιστα δύο φορές. Η αρχή έγινε με την Πένυ, τη νευρική, γκόθικ περσόνα στη μαύρη κωμωδία «Μαύρα μεσάνυχτα», ρόλος μάλλον εύκολος για τη νεαρή ηθοποιό. Η εφηβεία της δεν ήταν μακριά και η ίδια άλλωστε στα 16 είχε ξυρίσει το κεφάλι της έτσι από αντίδραση. Ακολούθησε ο ρόλος της Μαρίας Πετράκη στο «Νησί», της ήσυχης και ευγενικής κοπέλας που αναλαμβάνει να φροντίζει τον πατέρα και την αδελφή της όταν η μητέρα τους μεταφέρεται στο νησί αλλά αρρωσταίνει και η ίδια προτού προλάβει να παντρευτεί τον γιατρό. Ηταν ένας ρόλος σταθμός στην καριέρα της αφού τα γυρίσματα που την κράτησαν στην Κρήτη 16 ολόκληρους μήνες ήταν μια εμπειρία μοναδική η οποία τη βοήθησε να βάλει πλώρη για μια πραγματικά σοβαρή καριέρα. Στο χωριό της Πλάκας και στη Σπιναλόγκα, μακριά από την οικογένεια, τους φίλους και την καθημερινότητα της Αθήνας, από τη μία μπορούσε να δουλεύει απερίσπαστα ενώ από την άλλη η μοναξιά την ώθησε να κάνει μια βουτιά στην ψυχή της, πράγμα καθοριστικό για τους ρόλους που την περιμένουν στο μέλλον.

Ενδιαμέσως έπαιξε στον «Βυσσινόκηπο» του Αντον Τσέχοφ που ανέβασε στο Αμφι-Θέατρο ο Σπύρος Ευαγγελάτος και στο έργο του Ακη Δήμου «Απόψε τρώμε στης Ιοκάστης» σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή στο Θέατρο Δημήτρης Χορν, στην ταινία του Γιώργου Λάνθιμου «Κινέττα» αλλά και στην «Απνοια» του Αρη Μπαφαλούκα, για την οποία κέρδισε το βραβείο α' γυναικείου ρόλου στο 4ο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου, στο Λονδίνο.

Προσεχώς: «Μεφίστο». Και τα σχέδιά της για μέλλον; Προς το παρόν η Γιούλικα Σκαφιδά συμμετέχει μαζί με τους Θάνο Τοκάκη, Νίκο Ψαρρά, Υβόννη Μαλτέζου, Μαρίνα Ασλάνογλου, Μαρία Ζορμπά, Αλκη Παναγιωτίδη, Μηνά Χατζησάββα και άλλους καλούς ηθοποιούς στις πρόβες για το «Μεφίστο» υπό την καθοδήγηση του Νίκου Μαστοράκη που υπογράφει τη διασκευή και τη σκηνοθεσία του έργου το οποίο αναμένεται να κάνει πρεμιέρα περί τα τέλη Απριλίου στο Θέατρο Rex - Σκηνή Μαρίκα Κοτοπούλη του Εθνικού. Το μυθιστόρημα που έγραψε το 1936 ο Κλάους Μαν και προσάρμοσε θεατρικά η Αριάν Μνουσκίν, το 1979, μάς μεταφέρει στη Γερμανία του Μεσοπολέμου όταν άρχισε η άνοδος του ναζισμού. Οι αντοχές, η ιδεολογία και η ηθική των μελών ενός θιάσου δοκιμάζονται καθώς κυριαρχούν η ανεργία, ο εθνικοσοσιαλισμός και ο ρατσισμός εναντίον των Εβραίων. Κάποιοι θα αντισταθούν κάποιοι όχι, ένας από τους ηθοποιούς μάλιστα δεν θα διστάσει να συμμαχήσει με τον διάβολο προς όφελος της καριέρας του.
πηγη