Ένα γνωστό παράδειγμα υπήρξε και ο αστρονομικός μηχανισμός των Αντικυθήρων που βρίσκεται στο Μουσείο Αθηνών.
Παρόμοια οι αρχαίοι πολιτισμοί της Μεσοποταμίας έχουν...
να μας επιδείξουν αρκετά πολύτιμα ευρήματα, αλλά και επιβλητικά κτίσματα διάσπαρτα σε όλη την αυτοκρατορία τους. Εδώ ακριβώς οριοθετούνται τα σύνορα της παγκόσμιας αρχαιολογικής ιστορίας. Ας μην ξεχνάμε ότι η Μεσόγειος με τον Ελληνικό, τον Αιγυπτιακό και Ρωμαϊκό πολιτισμό, έδωσε στην ανθρωπότητα ιερές παρακαταθήκες για το μέλλον της ανθρώπινης ανέλιξης. Από την άλλη, οι Βαβυλώνιοι, οι Σουμέριοι, οι Ασσύριοι κτλ., είχαν συμβάλει σημαντικά στην πρόοδο της ανθρωπότητας, αφού τα ευρήματά τους θεωρούνται από τα αρχαιότερα στον κόσμο.
Ένα περίεργο αντικείμενο
Στο Μουσείο της Βαγδάτης υπήρχε ένα αρχαίο αντικείμενο το οποίο οι Ιρακινοί αρχαιολόγοι το θεωρούσαν ως απόδειξη χρήσης ηλεκτρισμού από τους προγόνους τους. Το παράξενο αυτό κατασκεύασμα ήταν μια ηλεκτρική μπαταρία ηλικίας περίπου 2.500 χρονών! Ο Άρθουρ Κλαρκ στο έργο του «Τα μυστήρια του κόσμου», γράφει σχετικά: «Η ιστορία αρχίζει το 1936 όταν μια αποστολή ευρημάτων από κάποιον οικισμό που κάποτε ανήκε στους Πάρθους έφτασε στα εργαστήρια του Ιρακινού Μουσείου. Εκείνο τον καιρό επικεφαλής του εργαστηρίου ήταν ο Βιλχεμ Κένιχ, ένας Γερμανός. Ο ίδιος έγραψε αργότερα: «Βρέθηκε κάτι αρκετά περίεργο, και, αφού πέρασε από πολλά χέρια, το έφεραν σε μένα. Ήταν ένα αγγείο σε σχήμα βάζου από ανοιχτοκίτρινο πηλό, του οποίου ο λαιμός είχε αφαιρεθεί, και το οποίο περιείχε ένα χάλκινο κύλινδρο στερεωμένο γερά στη θέση του από άσφαλτο. Το βάζο είχε περίπου 15 εκατοστά ύψος».
Διάφορα πειράματα
Ο Βίλχεμ Κένιχ, συναρμολόγησε όλα τα κομμάτια, τα εξέτασε προσεκτικά, βγάζοντας το συμπέρασμα ότι επρόκειτο για ηλεκτρικό στοιχείο. Τελικά ήταν μια αρχαία μπαταρία. Ένας άλλος ερευνητής, ο Έγκεμπρεχτ, συνέχισε να δουλεύει πάνω σε αυτό το αντικείμενο κάνοντας διάφορα πειράματα. Με την προσθήκη ειδικού υγρού που έχυσε στον χάλκινο κύλινδρο, κατάφερε να φτιάξει ακριβή αντίγραφο της μπαταρίας. Αφού συνέδεσε ένα βολτόμετρο κατάφερε να καταγράψει μισό βολτ. Το πείραμα είχε πετύχει. Επρόκειτο για αρχαία μπαταρία. Ο Άρθουρ Κλαρκ λέει ότι ο Εγκεμπρεχτ κατάφερε να λύσει το αίνιγμα γιατί χρησιμοποιήθηκαν μπαταρίες από τους αρχαίους τεχνουργούς. Είχε ταυτίσει την μπαταρία της Βαγδάτης με την κοσμηματοποιΐα, όπου κατά τον Έγκεμπρεχτ, το ρεύμα αυτό με τη χρήση ειδικού υγρού κατάφερναν να επιχρυσώνουν αγάλματα και κοσμήματα. Ασφαλώς ήταν μια πολύ σημαντική ανακάλυψη.
Αινιγματική ένδειξη
Ο ΤΣΑΡΛΣ Μπέρλιτζ, στο έργο του «Μυστήρια από ξεχασμένους κόσμους», γράφει σχετικά με τον ηλεκτρισμό στην αρχαία εποχή: «Δεν ξέρουμε αν μια τέτοια εφεύρεση προϋποθέτει μια γενικότερη χρήση του ηλεκτρισμού σε μια εποχή κατά την οποία είμαστε σχεδόν σίγουροι πως ο ηλεκτρισμός ήταν άγνωστος, ή μήπως αντιπροσωπεύει απλώς μια τεχνική επεξεργασία για το δέσιμο του χρυσού στην κοσμηματοποιΐα που, από τότε μέχρι σήμερα, χρησιμοποιείται στη Μέση Ανατολή. Σε οποιαδήποτε περίπτωση δεν παύει να είναι μια βασανιστικά αινιγματική ένδειξη ότι ίσως οι αρχαίοι να χρησιμοποιούσαν τον ηλεκτρισμό χιλιάδες χρόνια πριν από τον Βενιαμίν Φραγκλίνο και το χαρταετό του». Με τον πόλεμο στο Ιράκ, δυστυχώς, η αρχαία μπαταρία της Βαγδάτης χάθηκε από το μουσείο, όπως και πολλά άλλα ευρήματα.
Πώς θα μπορούσε οι αρχαίοι Αιγύπτιοι να έχουν χρησιμοποιήσει κάτι που έμοιαζε με μια λάμπα σήμερα και δεν είχαν πρόσβαση σε ηλεκτρική ενέργεια, η οποία δεν είχε ανακαλυφθεί μέχρι χιλιάδες χρόνια αργότερα; Αυτό ισχύει μόνο αν δεν λάβουμε υπόψη αυτό που οι επιστήμονες αποκαλούν «μπαταρία της Βαγδάτης».
Η Μπαταρία της Βαγδάτης είναι ένα τεχνούργημα που χρονολογείται από τον Parthian δυναστεία (150 226 π.Χ.-μ.Χ.) στην Περσία, και ίσως ανακαλύφθηκε το 1936 κοντά στο χωριό Khujut rabu, Κοντά στη Βαγδάτη, Ιράκ. Το αντικείμενο έγινε γνωστή στο ευρύ κοινό μόνο σε 1938 όταν η γερμανική Wilhelm König, διευθυντής του Εθνικού Μουσείου του Ιράκ, που βρέθηκαν στην οντότητα που κατευθύνεται από τη συλλογή του.
Οι μελετητές σήμερα θεωρούν ότι είναι αδύνατο ότι οι αρχαίοι να χρησιμοποιούσαν ηλεκτρικής ενέργειας ή βολβούς, έτσι ώστε όταν δούμε τα δείγματα αυτής της αρχαίας μπαταρίας που βρέθηκαν στο Ιράκ, η μόνη θεωρία που προτείνω είναι ότι οι αρχαίοι το χρησιμοποιούσαν για να ηλεκτρικά μεταλλικά κοσμήματα plated.
Δύο κύριοι υποστηρικτές της Αρχαίας Θεωρίας ο αστροναύτης Jason Martell & ο Γιώργος Α. Τσούκαλος, χρησιμοποιώντας μια σύγχρονη εκδοχή της μπαταρίας της Βαγδάτης, Έχουν δείξει πως αυτή η αρχαία συσκευή είναι σε θέση να παράγει χαμηλής τάσης ηλεκτρισμό και μπορεί να χρησιμοποιηθεί.
Βασικά, πήραν ένα βάζο από πηλό, ένα υλικό που βρίσκεται φυσικά στην περιοχή της νότιο Ιράκ. Στη συνέχεια χρησιμοποιείται ένα μικρό παρέμβυσμα χαλκού με ένα μικρό βύσμα από άσφαλτο τυλίγεται γύρω από μια ράβδο του σιδήρου. Συναρμολογούνται με τον τρόπο αυτό και σε συνδυασμό με ένα ασθενές οξύ όπως ξύδι, χυμό πορτοκαλιού ή το κρασί, η συσκευή αυτή είναι σε θέση να παράγει ένα ηλεκτρικό φορτίο. [Ηλεκτροχημεία].
Η ιδέα ότι οι αρχαίοι πολιτισμοί γνώριζαν χρησιμοποιούσαν ηλεκτρική ενέργεια και είναι γεγονός πλέον αποδεκτές αρχαιολογικές επίπεδο. Στην πολιτισμό μας, γνωρίζουμε ότι για 200 χρόνια πριν, Βενιαμίν Φραγκλίνος και άλλοι επιστήμονες άρχισαν να πειραματίζονται με την δύναμη των απλών συσκευών. Τώρα έχουμε αποδείξεις ότι, εκτός από 3000 χρόνια πριν, άλλοι άνθρωποι πειραματίζονται με ηλεκτρικές συσκευές.
