Ο συγγραφέας Κώστας Λογαράς στο εισαγωγικό κείμενο της έκθεσης σημειώνει:
Μικρά αντικείμενα αφημένα στη φθορά του χρόνου, ασήμαντα υλικά κι αμελητέα. Ένα κομμάτι αποξηραμένου φοίνικα, ένα κόκαλο ξασπρισμένο απ’ τον ήλιο και την αλμύρα της θάλασσας, μια κληματόβεργα που δεν ξέρεις αν κλείνει ακόμα μέσα της ζωή• ξύλα και πέτρες σμιλεμένες από τους αιώνες, μια σπασμένη πορσελάνη από παμπάλαια τηλεγραφική κολώνα – σήματα και σημάδια άλλων εποχών– ξάφνου αποκτούν υπόσταση και στα χέρια της Βασιλικής Κασπίρη μετασχηματίζονται σε μικρά γλυπτά
Είναι φανερή η επιθυμία της γλύπτριας, η διάθεση να περισώσει πολύτιμα για την ίδια αντικείμενα και να διατηρήσει ζωντανή τη μνήμη. Την προσωπική αλλά και τη συλλογική. Σάμπως να εξαρτιόταν απ’ αυτά τα επιλεγμένα αντικείμενα η συνέχεια μιας μυστικής αφήγησης του Κόσμου.
Με το μεράκι των παλιών μαστόρων, με την ίδια τεχνική εκείνων, η Β. Κ. σχηματίζει γύρω απ’ τα γλυπτά της ένα κέλυφος, δημιουργεί ένα ασημένιο πλαίσιο (φύλλο από ασήμι δουλεμένο και στρωμένο πάνω σε χάρτινο υπόστρωμα: μια τεχνική που εφαρμόστηκε απ’ τους βυζαντινούς ζωγράφους στις αγιογραφίες τους).
Προβάλλοντας, με τα λιτά της μέσα, τα υλικά μιας arte povera ξαναφέρνει στην επιφάνεια χαρακτηριστικές μορφές, ριζικά στοιχεία και οικεία σχήματα αυτού του τόπου.
Οι δημιουργίες της Βασιλικής Κασπίρη αποκτούν νόημα και ουσία. Στο παρόν.
Η Βασιλική Κασπίρη σημειώνει:
Οι καιροί αλλάζουν κι οι λέξεις παίρνουν κάθε φορά άλλο νόημα, όμως η ενέργεια πάνω στα πράγματα λέει πάντα το ίδιο .
Η κοπιαστική διαδικασία του στιλβωτού ασημένιου πλαισίου, γίνεται για ν' αποκαλύψει τη δύναμη που έχουν αυτά τα σπαράγματα.
Η ελάχιστη -έως μηδενική δική μου παρέμβαση, έχει μόνο το χαρακτήρα σχολίου πάνω στη συγκίνηση που μου δημιουργούν.
Βιογραφικό:
Η Β.Κ. γεννήθηκε στην Πάτρα, με πραγματική καταγωγή την ξερή γη των Κυκλάδων. Χρησιμοποιεί φυσικά υλικά και τεχνικές παλιών μαστόρων, συχνά ξεχασμένες. Δουλεύει για το θέατρο, την διακόσμηση και εκθέτει. Έχει πολύχρονη συνεργασία με το μουσείο Μπενάκη.
Περιγραφή τεχνικής:
Η τεχνική της στίλβωσης, που χρησιμοποιήθηκε στα έργα είναι πανάρχαια, απ’ την αρχαία Αίγυπτο, στην Ελλάδα, το Βυζάντιο ως την Αναγέννηση. Μια επιφάνεια επίπεδη ή κυρτή, προετοιμάζεται με ζωική κόλλα και γύψο. Καλύπτεται με το αμπόλι, και φύλλα καθαρού χρυσού ή ασημιού. Τέλος τα φύλλα στιλβώνονται με τον όνυχα ή τον αχάτη και παίρνουν την εμφάνιση και τη λάμψη του συμπαγούς μετάλλου.
Video: Παναγιώτης Φαφούτης
Φωτογραφίες: Μαριάννα Αντζουλάτου
Σχεδιασμός εντύπων: Αναστασία Παπαλεωνίδα-Πούντζα
Τόπος έκθεσης: Αγγλικανική Εκκλησία-Αγίου Ανδρέου και Σατωβριάνδου
Διάρκεια :24 Μαρτίου έως 4 Απριλίου 2014.
Τηλ. επικοινωνίας : 6977306309
