Η Ελλάδα τιμώμενη χώρα στο Διεθνές Φεστιβάλ του Σαράγεβο

«Ειρήνη, Τέχνη, Ελευθερία» είναι ο θεματικός άξονας της 30ής διοργάνωσης του Φεστιβάλ του Σαράγεβο Sarajevo Winter 2014, στο οποίο η Ελλάδα συμμετέχει ως τιμώμενη χώρα.

Το Sarajevo Winter είναι ...
από τα πιο γνωστά φεστιβάλ στην παγκόσμια σκηνή και διαθέτει υψηλό κύρος στον καλλιτεχνικό κόσμο διεθνώς. Φορέας της διοργάνωσής του είναι το International Peace Center Sarajevo, που είναι μέλος της Διεθνούς Εταιρείας Παραστατικών Τεχνών (ISPA) και της Ευρωπαϊκής Ένωσης Φεστιβάλ (EFA). Η διοργάνωση τελεί υπό την αιγίδα του Γενικού Γραμματέα του Συμβουλίου της Ευρώπης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της UNESCO, της Προεδρίας, της Ομοσπονδίας και του Συμβουλίου Υπουργών της Bοσνίας - Ερζεγοβίνης, του Σαράγεβο Canton, της πόλης του Σαράγεβο και του Δήμου Stari Grad.

Η εθνική συμμετοχή της Ελλάδας στο Φεστιβάλ εντάσσεται στην προσπάθεια του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού να στηρίξει και να ενισχύσει την παρουσία των Ελλήνων καλλιτεχνών εκτός συνόρων. Το 2012, μέσα από ένα σύνολο δράσεων και εκδηλώσεων υπό τον τίτλο Contemporary Greek theatre: new visions, η συμμετοχή μας ήταν αφιερωμένη στην παρουσίαση της σύγχρονης ελληνικής θεατρικής γραφής, δραματικής και σκηνικής. Για την επιτυχή έκβασή της συνεργάστηκαν πανεπιστημιακοί, θεωρητικοί και κριτικοί θεάτρου, θεατρικοί συγγραφείς, μεταφραστές, ηθοποιοί και σκηνοθέτες. Διοργανώθηκε έκθεση θεατρικών εκδόσεων και στρογγυλό τραπέζι, έγιναν σκηνοθετημένες αναγνώσεις σύγχρονων ελληνικών θεατρικών έργων, προβλήθηκαν βιντεοσκοπημένες παραστάσεις αρχαίου δράματος και σύγχρονων έργων και παρουσιάστηκε παράσταση νεοελληνικού έργου. Η διοργάνωση υποστηρίχθηκε με την έκδοση πληροφοριακού καταλόγου στην αγγλική γλώσσα και αποτέλεσε την πρώτη οργανωμένη παρουσίαση για το σύγχρονο ελληνικό θέατρο στο εξωτερικό. Στο Φεστιβάλ του 2013, που είχε γενικό θέμα “The Art of Touch”, η Ελλάδα συμμετείχε με τη διαδραστική μουσικο-θεατρική εγκατάσταση, The list project, που απέσπασε και το βραβείο καλύτερης συμμετοχής.

Η φετινή συμμετοχή της Ελλάδας συμπίπτει με την ανάληψη από τη χώρα μας της Προεδρίας του Συμβουλίου της Ε.Ε., Συμπίπτει, όμως, και με τη συμπλήρωση 30 χρόνων από την πρώτη διοργάνωσή του φεστιβάλ, κατά τη διάρκεια των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων που πραγματοποιήθηκαν στο Σαράγεβο το 1984.

Σε αυτή την σημαντική επετειακή διοργάνωση, στο πρόγραμμα της οποίας συμπεριλαμβάνεται και η Γενική Συνέλευση της Ένωσης των Φεστιβάλ της Ευρώπης, το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού παρουσιάζει ένα πρόγραμμα που καλύπτει ένα ευρύ φάσμα της σύγχρονης ελληνικής πολιτιστικής δημιουργίας.

Από τις 21 έως τις 25 Φεβρουαρίου θα παρουσιαστούν σε διάφορους χώρους του Σεράγεβο συναυλίες, θεατρικές και χορευτικές παραστάσεις, προβολές και λογοτεχνικά αφιερώματα, καθώς και έκθεση έργων σύγχρονης τέχνης από τη Συλλογή έργων του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης.

Αναλυτικά:

21 Φεβρουαρίου 2014

Ρεσιτάλ πιάνου

Σολίστ: Ντόρα Μπακοπούλου

Τραγουδά η Νανά Περράκη

Α' μέρος: Φρεντερίκ Σοπέν, Μωρίς Ραβέλ, Μάνος Χατζιδάκις

Β' μέρος: Γιάννης Κωνσταντινίδης, Μίκης Θεοδωράκης, Μάνος Χατζιδάκις

Από τις πιο καταξιωμένες Ελληνίδες πιανίστριες, η Ντόρα Μπακοπούλου σπούδασε πιάνο στο Ωδείο Αθηνών, από όπου αποφοίτησε με άριστα. Συνέχισε τις σπουδές της στη Γενεύη και στη Βιέννη, όπου και βραβεύτηκε. Επίσης, έχει βραβευθεί στους διαγωνισμούς του Μονάχου (Γερμανία) και Vercelli (Ιταλία). Έχει δώσει ρεσιτάλ στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (Λονδίνο, Παρίσι, Μόσχα, Αγία Πετρούπολη, Νέα Υόρκη, Λουγκάνο). Έχει περιοδεύσει στη Κεντρική Ευρώπη και έχει παίξει για τα Ηνωμένα Έθνη. Έχει ηχογραφήσει έργα Ελλήνων συνθετών, κυρίως Μ. Χατζιδάκι και Μ. Θεοδωράκη. Είναι Διευθύντρια της Σχολής πιάνου του Ωδείου Αθηνών. Η Ακαδημία Αθηνών την τίμησε για τη μουσική της προσφορά με το βραβείο Μοντσενίγου.

Νανά Περράκη

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1991. Μελέτησε τραγούδι με την Έλλη Πασπαλά και είναι από τις ανερχόμενες καλλιτέχνιδες της γενιάς της.

22 Φεβρουαρίου 2014

- Προβολή της μικρού μήκους ταινίας «Νερό στο τραπέζι», Αφιέρωμα στον Οδυσσέα Ελύτη, της Βουβούλας Σκούρα. Σκηνοθεσία-Σενάριο Βουβούλα Σκούρα, Φωτογραφία Γιάννης Σαρηγιάννης, Μοντάζ Γιάννης Νταρίδης, Μουσική Νίκος Παπαδογούλας, Κοστούμια Ερωφίλη Πολιτοπούλου. Στον ρόλο των γυναικών της Μεσογείου η Κωνσταντίνα Τάκαλου. Αφηγητής Χρόνης Παυλίδης

Η Βουβούλα Σκούρα συνδιαλέγεται με την ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη. Ανασύρει από τις μνήμες της βιώματα και αναφορές και τα συνδέει με εικόνες και στίχους του. Η ταινία προβάλλει την ομορφιά και τις αποχρώσεις του φωτός του ελληνικού τοπίου και μας μιλά για το έργο του Έλληνα νομπελίστα. Η ταινία είναι μια παραγωγή της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου σε συνεργασία με το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού. H Βουβούλα Σκούρα σπούδασε Γραφικές Τέχνες στην Αθήνα και Computer Graphics στην Αγγλία. Οι ταινίες της έχουν παρουσιαστεί σε διάφορα Πανεπιστήμια και έχουν διακριθεί σε διεθνή Φεστιβάλ.

- Θεατρική παράσταση Γιοι και Κόρες της ομάδας SFORARIS, σκηνοθεσία Γιάννη Καλαβριανού. Κείμενο/Σκηνοθεσία: Γιάννης Καλαβριανός, Σκηνικά/ Κοστούμια: Αλεξάνδρα Μπουσουλέγκα-Ράνια Υφαντίδου Μουσική: Χρύσανθος Χριστοδούλου Τραγούδι: Χριστίνα Μαξούρη, Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας, Επιμέλεια κίνησης: Αλεξία Μπεζίκη, Παίζουν: Γιώργος Γλάστρας, Άννα Ελεφάντη, Αλεξία Μπεζίκη, Γιώργος Παπαπαύλου, Στέφη Πουλοπούλου

Πέντε νεαροί ηθοποιοί ταξίδεψαν σε όλη την Ελλάδα για 13 μήνες, μιλώντας με ηλικιωμένους κατοίκους και ζητώντας τους να θυμηθούν τη μοναδική συγκεκριμένη ιστορία που άλλαξε τη ζωή τους.

Από 85 διαφορετικές διηγήσεις επέλεξαν εκείνες που είχαν άμεση σχέση με ιστορικά γεγονότα και παρουσιάζουν επί σκηνής αληθινές ιστορίες που διαδραματίστηκαν στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, την Κατοχή από τους Γερμανούς και τον Εμφύλιο πόλεμο, την ανέγερση του Τείχους στο Βερολίνο και την μετανάστευση των Ελλήνων στη Γερμανία, την Αυστραλία και τον Καναδά, τη Δικτατορία του 1967 στην Ελλάδα κ.α.

Μια παράσταση-ντοκουμέντο που βασίζεται στη μαρτυρία και διερευνά τη σχέση προσωπικής και επίσημα καταγεγραμμένης ιστορίας. Αποτελεί συμπαραγωγή της Εταιρείας Θεάτρου Sforaris και του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, όπου και παρουσιάσθηκε για πρώτη φορά το 2012. Συνεχίζει να παίζεται στην Αθήνα και να παρουσιάζεται με επιτυχία στην Ελλάδα και σε ευρωπαϊκά Φεστιβάλ.

Η Εταιρεία Θεάτρου Sforaris δημιουργήθηκε το 2006 από πέντε απόφοιτους του Τμήματος Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

23 Φεβρουαρίου 2014

Χορευτική παράσταση Μητέρες της Ομάδας ΖΗΤΑ, χορογραφία Ίρις Καραγιάν.

Ιδέα – χορογραφία Ίρις Καραγιάν, Μουσική Νίκος Βελιώτης, Εικαστική επιμέλεια – αντικείμενα Βασίλης Γεροδήμος, Εικαστικός συνεργάτης Νίκος Παπαδημητρίου, Φωτισμοί Ελισάβετ Μωράκη, Κοστούμια Βασιλική Παναγιωτοπούλου, Καλλιτεχνική συνεργάτις Μυρτώ Κατσίκη, Ερμηνεία Χαρά Κότσαλη, Ιωάννα Παρασκευοπούλου

Μέσα σε μια εικαστική εγκατάσταση και με μια αέναη χορογραφική φράση, δύο γυναικείες μορφές δημιουργούν μια κυκλική κίνηση ακριβείας που διατρέχει όλο το κομμάτι. Δύο γυναίκες χτίζουν πόλεις-κόσμους με μικρά ξύλινα τουβλάκια. Παρατηρούν τις κατασκευές τους, τριγυρνούν ανάμεσά τους, τις γκρεμίζουν και αποσύρονται κι έπειτα επανέρχονται και ξαναρχίζουν. Ένα παιχνίδι με τη μνήμη, την ύλη και το χώρο.

__________

Η παράσταση είναι συμπαραγωγή της ομάδας χορού ΖΗΤΑ και του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου και έκανε πρεμιέρα το 2012. Στη συνέχεια ταξίδεψε με επιτυχία σε πολλά Φεστιβάλ στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Η ομάδα χορού ΖΗΤΑ δημιουργήθηκε το 2002 από μια ομάδα νέων ελλήνων χορευτών.

24 Φεβρουαρίου 2014, SARTR Theatre

Θεατρική παράσταση Εκάβη project, σκηνοθεσία Ένκε Φεζολλάρι

Σκηνοθεσία - φωτισμοί: Ένκε Φεζολλάρι Δραματολόγος: Ναταλί Μηνιώτη , Σκηνικά - κοστούμια: Άση Δημητρολοπούλου, Βοηθοί σκηνοθέτη: Μαριάνθη Γραμματικού και Μαρίνα Κανελλοπούλου , Παίζουν: Ανδρονίκη Μερτίρη, Στέφανος Μουαγκιέ, Βέφη Ρεδή, Κωστής Σειραδάκης.,Μετάφραση αποσπασμάτων από την Εκάβη του Ευριπίδη: Σπύρος Ευαγγελάτος. Μετάφραση ξένων κειμένων στα ελληνικά και ελληνικών κειμένων σε ξένες γλώσσες από την ομάδα της παράστασης. (Αποσπάσματα κειμένων των Κ. Καβάφη, Γ. Σεφέρη, αλβανικά και αφρικάνικα τραγούδια και μοιρολόγια).

Το Hecuba, Hekábē, Hecabe, Hécube, Εκάβη project είναι ένα μουσικοθεατρικό πολυπολιτισμικό έργο πάνω στην τραγωδία Εκάβη του Ευριπίδη με συντελεστές Έλληνες και μετανάστες στην Ελλάδα καλλιτέχνες. Στην παράσταση μπλέκονται περίτεχνα διάφορες ξένες γλώσσες με την ελληνική, ακούγονται αλβανικά και αφρικάνικα κείμενα, και ελληνικά, αλβανικά, αφρικάνικα μοιρολόγια και τραγούδια της ξενιτιάς. Μέσα από την ανθρώπινη ματιά των συντελεστών και με άξονα τον τραγικό λόγο, το έργο αναζητά μιαν απάντηση στην αγωνία που γεννά ο φόβος του του ξένου, του μετανάστη και αναδεικνύει την ανάγκη για μια πραγματική συνάντηση με τον Άλλο.

Η παράσταση είναι παραγωγή της εταιρείας Highway σε συνεργασία με το «Στέκι Πολιτισμού Αλβανών Μεταναστών στην Ελλάδα» στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Πολιτισμών, και έκανε πρεμιέρα το 2012 στο Θέατρο Θησείον.

25 Φεβρουαρίου 2014

-Εγκαίνια έκθεσης Παράδοση-Ανατροπή, επιμέλεια Κ. Κοσκινά, Γ. Μπόλης

από τη συλλογή έργων του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης

Η έκθεση Παράδοση - Ανατροπή αποτελούσε μέρος του κεντρικού προγράμματος της 4ης Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης.

Παρουσιάστηκε στους χώρους του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, στην Αποθήκη Β1 στο Λιμάνι της Θεσσαλονίκης.

Συμμετέχοντες καλλιτέχνες

Νίκος Αλεξίου, Στήβεν Αντωνάκος, Κώστας Βαρώτσος, Filippo Berta, Λυδία Δαμπασίνα, Christoph Draeger, Khaled Hafez, Αντιγόνη Καββαθά, Λίζη Καλλιγά, Νίκη Καναγκίνη, Βλάσης Κανιάρης, Ευαγγελία Κρανιώτη, Nikolaj Bendix Skuym Larsen, Μαρία Λοϊζίδου, Δημήτρης Μεράντζας, Micha, Oliver Musovik, Κωνσταντίνος Ξενάκης, Δημήτρης Ξόνογλου, Irfan Önürmen, Dennis Oppenheim, Λήδα Παπακωνσταντίνου, Νατάσσα Πουλαντζά, Eugenio Tibaldi, Γιώργος Τσεριώνης, Κώστας Τσόκλης, Γιούλα Χατζηγεωργίου, Νίκος Χαραλαμπίδης, Yang Yongliang.

Μεταξύ άλλων, οι επιμελητές σημειώνουν:

«Οι έννοιες της παράδοσης και της ανατροπής συνιστούν δομικά στοιχεία στην «ιδιοσυγκρασία ενός χώρου» με βαθιά πολιτισμική και πνευματική κληρονομιά, όπως αυτός της Μεσογείου –ενός χώρου πολύμορφου, αντιφατικού και μοναδικού, ενός κόσμου ομόκεντρων και αλληλοκαλυπτόμενων κύκλων με μακραίωνη ιστορία, συγκλίσεις και αποκλίσεις, σημείο συνάντησης Ανατολής-Δύσης. Δύσκολα μπορεί να βρεθεί άλλος τόπος με τόσα μακροχρόνια ανοιχτά μέτωπα. Η Μεσόγειος «φλέγεται» ξανά και ξανά, βιώνει πολέμους, ανατροπές κοινωνικές και πολιτικές, επαναπροσδιορισμούς συνόρων και αξίων, νέες συνθήκες οικονομικές και πολιτειακές. Από το Γιβραλτάρ μέχρι τη Λωρίδα της Γάζας και την Κύπρο και από την Ελλάδα και την Αλβανία μέχρι την Αίγυπτο και την Τυνησία, τα δεδομένα αλλάζουν, η ιστορία ξαναγράφεται και επαναπροσδιορίζει και την τέχνη.

Οι καλλιτέχνες που επελέγησαν να παρουσιαστούν στην έκθεση Παράδοση - Ανατροπή του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, είναι δημιουργοί που μέσα από τις εικαστικές τους προτάσεις επικεντρώνονται στο να ανακαλύψουν και να προσδιορίσουν εκ νέου τη δυναμική και ουσιαστική λειτουργία της τέχνης και μέσα από αυτήν να δηλώσουν τη δύσκολη θέση του σύγχρονου ανθρώπου, ο οποίος δείχνει να έχει ανάγκη –περισσότερο από ποτέ– από σταθερές και καταφύγιο, βρισκόμενος σε μια κρίσιμη και ασταθή στιγμή της ιστορίας του, σε διάσταση, ενίοτε και αναγκαστική, με τις αξίες και τις ρίζες του.

Η έκθεση απαρτίζεται από έργα της συλλογής του Μουσείου που προέκυψαν τα τελευταία χρόνια από δωρεές, αγορές αλλά και δάνεια. Τα έργα –ζωγραφικές και γλυπτικές συνθέσεις, εγκαταστάσεις, φωτογραφίες και προβολές– συνδυάζονται για να φωτίσουν, μέσα από φόρμες, πρότυπα, ντοκουμέντα και μνήμες, την κατάσταση στη Μεσόγειο, τόπο κοινής προέλευσης και αναφοράς, πεδίο –σήμερα– έντονων, δραματικών και ραγδαίων ανακατατάξεων και μεταβολών.

Εξέχουσα θέση κατέχει το τελευταίο έργο του Νίκου Αλεξίου, μια σύνθεση που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο κοινό. Στη δημιουργία του Αλεξίου, στον οποίο είναι αφιερωμένη αυτή η έκθεση, οι έννοιες της παράδοσης και της ανατροπής της συγκροτούν θεμελιώδη αναζήτηση και καίριο προβληματισμό, εκδηλώνονται μέσα από ένα ιδίωμα, ευαίσθητο, αναφορικό, ποιητικό και ταυτόχρονα γνήσιο και πρωτοποριακό.

Μέσα από τα έργα της έκθεσης Παράδοση-Ανατροπή, η τέχνη φιλοδοξεί να δώσει τη δική της εξωστρεφή απάντηση, να υπονομεύσει το κατεστημένο, να καταγγείλει, να ευαισθητοποιήσει και να προτείνει ιδέες και στάση. Να δώσει το παρόν με αναφορές σε διαχρονικούς μύθους, σε αναζητήσεις νέων συμβόλων, στη σχέση με το παρελθόν, στον θρήνο για την απώλεια, ηθική και υλική, σε νεκρούς, μετανάστες, φιμωμένους διανοούμενους, αδρανείς ή εξαγριωμένους πολίτες, σε καταστροφές και αφανισμούς κάθε μορφής.

Η έκθεση αρθρώνει τον δικό της λόγο μέσα από τα έργα των καλλιτεχνών, θέτοντας μια σειρά από κρίσιμα ερωτήματα και ζητήματα, εντοπίζοντας ομοιότητες και ετερότητες, αναπολώντας τη φυσιολογική ζωή και τις καθημερινές ασχολίες, σ' έναν ρευστό και επαναδιαμορφούμενο κόσμο. Οι καλλιτέχνες αφηγούνται ιστορίες προσωπικών και συλλογικών βιωμάτων που θέτουν κοσμοθεωρητικές και φιλοσοφικές έννοιες ή ακόμα και ιστορίες που άπτονται πολιτικών, κοινωνικών και πολιτισμικών προβληματισμών που σήμερα μας αφορούν όλους καίρια».

- Καβάφης- a performance, επιμέλεια Σ.Παπαθανασίου και με τη συνεργασία του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Αφήγηση: Ρούλα Πατεράκη, Μάνος Καρατζογιάννης , Επιμέλεια παρουσίασης Σίσσυ Παπαθανασίου. Με τη συνεργασία του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Οι καταξιωμένοι ηθοποιοί Ρούλα Πατεράκη και Μάνος Καρατζογιάννης διαβάζουν τα ποιήματά του μεγάλου Αλεξανδρινού: H Πόλις, Τείχη, Ιθάκη, Περιμένοντας τους βαρβάρους, Εν μεγάλη Ελληνική αποικία, 200π.Χ, Ο Δαρείος, Η Ναυμαχία, Πρέσβεις από την Αλεξάνδρεια, Εν Δήμω της Μικράς Ασίας, Η Διορία του Νέρωνος, Μύρης, Αλεξάνδρεια του 340μ.Χ, Νέοι της Σιδώνος, Μανουήλ Κομνηνός, Του Πλοίου, Che fece… il gran rifiuto. Η απόδοση συνοδεύεται από οπτικο-ηχητική εγκατάσταση της Χριστίνας Καρποδίνη, η οποία έγινε στο Εργαστήριο Μουσικής Ακουστικής και Τεχνολογίας του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών υπό την επίβλεψη της καθηγήτριας Αναστασίας Γεωργάκη, στο πλαίσιο των επετειακών εκδηλώσεων για τα 150 χρόνια από τη γέννηση του ποιητή.

Η εθνική συμμετοχή 2014 οργανώνεται με μέριμνα της Διεύθυνσης Ευρωπαϊκής Ένωσης του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.
πηγη