Πόσο σίγουρος είσαι για τα μάτια σου; Κάνε αυτές τις απλοϊκές ασκήσεις: Σκέψου πόσο ανόητος φαίνεσαι, όταν λες αν δεν το δω μα τα μάτια μου δεν το πιστεύω, και άλλες ανάλογες μεγαλοστομίες.
Τα μάτια σου σε κοροϊδεύουν, ειδικά αν δεν... έχεις καλλιεργήσεις τον εγκέφαλο σου, γιατί με τον εγκέφαλο βλέπεις και όχι με τα μάτια. Λένε οι μεγάλοι επιστήμονες (χα τρις) πως αν δεν παρατηρήσεις κάτι αυτό δεν υπάρχει!
Υπάρχει από την στιγμή που ο παρατηρητής, παρατηρεί το παρατηρούμενο. Ναι αλλά αν δεν το παρατηρήσει αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει, απλά δεν υπάρχει ΜΟΝΟ για τον συγκεκριμένο παρατηρητή. Επομένως πρόσεχε τι παρατηρείς αν δεν θέλεις να του δώσεις υπόσταση.
Αν κοιτάς την Άβυσσο, σε λίγο θα σε κοιτάξει κι αυτή κι αν δεν είσαι ικανός να την αντιμετωπίσεις… φίδι κολοβό που σε περιμένει… μεγάλε μου κοσμικέ διδάσκαλε ! και το θέμα δεν είναι να την κοιτάς – παρατηρείς εσύ, δεν τρέχει και τίποτα, το μεγάλο παιχνίδι αρχίζει όταν σε πάρει πρέφα αυτή… Βαράτε βιολιτζήδες τότε !!!
Δεν Βλέπεις Με Τα Μάτια, Αλλά Με Τον Εγκέφαλο. Πιστεύεις ‘Ο,τι Κάτι Δεν Υπάρχει, επειδή δεν το βλέπεις; Άρα Δεν Υπάρχει;
Η παρατήρηση αυτό μας δείχνει, αυτό που δεν υπάρχει στον Νου σου δεν το βλέπεις, γιατί μέσα στον εγκέφαλο σου, στον Νου σου δεν παίζεται αυτό το έργο, αλλά κάποιο άλλο και αυτό εμφανίζεται, στην προβολή της ζωής σου. Το τελευταίο πράγμα που περιμένει να δει ένας οδηγός σε έναν επαρχιακό έρημο δρόμο είναι ένα αεροπλάνο σταματημένο. Επομένως, δεν το ‘βλέπει’ ποτέ.
Ο Νους του ανθρώπου και ειδικά ο Νους του μορφωμένου ανθρώπου, είναι προγραμματισμένος από ένα σύστημα -ισμών και μια συγκεκριμένη σειρά λέξεων, που βασίζεται πάνω σε μία απόλυτα κατευθυνόμενη, ελεγχόμενη αντίληψη για τη φύση του κόσμου υλικού ή άυλου. Του δίνουν με τρομακτικά απόλυτη ακρίβεια ένα στάνταρ σύστημα αξιών για να σκεφτεί, και αυτές οι σκέψεις δημιουργούν τον κόσμο που “βλέπει”. Η ερώτηση που προκύπτει είναι ΠΟΙΟΙ του δίνουν αυτές τις ιδέες που αναμασά σαν υπέρτατες αλήθειες; χμ για να δούμε!
Οι περισσότεροι άνθρωποι σκέφτονται και επικοινωνούν με έννοιες και όρους που έχουν αποδειχθεί ψευδείς, από την εποχή της ύπαρξης τους, όποια κι αν είναι αυτή. Οι άνθρωποι σκέφτονται και θεωρούν το χρόνο και το χώρο σαν κάτι ξεχωριστό και ανεξάρτητο. Πιστεύουν πως ζούμε σε τρεις διαστάσεις, παρ όλο που η επιστήμη έχει αποδείξει πως ο χρόνος είναι η τέταρτη διάσταση.
Εξακολουθούν να πιστεύουν πως η ύλη είναι κάτι το διαρκές, όταν οι επιστήμονες γνωρίζουν πως η ύλη δεν είναι παρά μία άλλη εκδήλωση ενέργειας, και όχι μόνο οι επιστήμονες αλλά και οι φιλόσοφοι όλων των εποχών αυτό λένε. Η ύλη είναι ΕΝΕΡΓΕΙΑ.
1. Προς ποια μεριά περιστρέφεται; Δεξιόστροφα ή αριστερόστροφα; Είσαι σίγουρος;
2. Δεν κινείται η εικόνα. Τα χρώματα αλλάζουν.
3. Ο καβαλάρης πάει ή έρχεται;
4. Το τετράγωνο που βλέπεις να σχηματίζεται απλά δεν υπάρχει.
Πηγή: tragiko.net
