Έρευνα αποδεικνύει ότι οι γυναίκες αντιμετωπίζονται ως δεύτερης κατηγορίας σε σχέση με τους άνδρες συναδέλφους τους.
Κι όμως, το Χόλιγουντ ακόμα αντιμετωπίζει τις γυναίκες ως...
πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Κι ας θησαυρίζει από αυτές. Μια έρευνα της Κινηματογραφικής Ακαδημίας της Νέας Υόρκης, που δημοσίευσε χθες ο «Guardian», αποκαλύπτει πως οι γυναίκες σταρ πληρώνονται λιγότερο, έχουν λιγότερες ατάκες σε σχέση με τους άνδρες και, φυσικά, ξεγυμνώνονται περισσότερο από αυτούς. Αφήστε τα ανδροκρατούμενα επαγγέλματα πίσω από την κάμερα...
πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Κι ας θησαυρίζει από αυτές. Μια έρευνα της Κινηματογραφικής Ακαδημίας της Νέας Υόρκης, που δημοσίευσε χθες ο «Guardian», αποκαλύπτει πως οι γυναίκες σταρ πληρώνονται λιγότερο, έχουν λιγότερες ατάκες σε σχέση με τους άνδρες και, φυσικά, ξεγυμνώνονται περισσότερο από αυτούς. Αφήστε τα ανδροκρατούμενα επαγγέλματα πίσω από την κάμερα...
Ακόμα και τα λεγόμενα μπλοκμπάστερ έχουν σπανιότερα γυναίκες πρωταγωνίστριες -η περίπτωση του «The Hunger Games: Φωτιά» με την Τζένιφερ Λόρενς, που προβάλλεται αυτές τις μέρες, είναι από τις εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Και φαίνεται πως το αίτημα για μεγαλύτερη ισότητα στο πανί είναι πλέον επιτακτικό για τις γυναίκες ηθοποιούς και σκηνοθέτριες - και όχι μόνο. Περιπτώσεις όπως αυτές της Κέιτ Μπλάνσετ στο «Blue Jasmine» του Γούντι Αλέν, της σκηνοθέτριας Κάθριν Μπίγκελοου ή των δύο πρωταγωνιστριών στην «Αντέλ» είναι μετρημένες στα δάχτυλα.
Κι όμως, οι γυναίκες πληρώνουν τα μισά εισιτήρια στο σινεμά. Ιδού μερικά πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία: στις 500 πιο επιτυχημένες εισπρακτικά ταινίες που προβλήθηκαν το διάστημα 2007-2012, μόλις 1/3 των διαλόγων αφορούσαν γυναίκες και μόλις στο 10% από αυτές υπήρξε μια ισορροπημένη κατανομή ρόλων μεταξύ γυναικών και ανδρών. Ο μέσος όρος εμφάνισης των ανδρών σε σχέση με αυτή των γυναικών ήταν 2,25 προς 1.
Σύμφωνα με τη Μάρθα Μ. Λόζεν που πραγματοποίησε την έρευνα, οι γυναίκες αντιπροσωπεύουν μόλις το 18% των Αμερικανών σκηνοθετών, παραγωγών, σεναριογράφων, κινηματογραφιστών και μοντέρ που εργάστηκαν στις 250 πιο εμπορικά επιτυχημένες ταινίες του 2012. Δηλαδή είναι μόλις... 1% περισσότερες από το 1998! Αν μάλιστα σταθούμε μόνο στους σκηνοθέτες, το ποσοστό των γυναικών είναι μόλις 9% (δηλαδή το ίδιο ακριβώς με το 1998). Ακρως ανδροκρατούμενες παραμένουν και οι θέσεις υψηλόβαθμων στελεχών στην αμερικανική κινηματογραφική βιομηχανία.
Στα τελευταία Οσκαρ, μαθαίνουμε, υποψήφιοι ήταν 140 άντρες και μόλις 35 γυναίκες. Δεν υπήρχαν καν υποψήφιες γένους θηλυκού στις κατηγορίες καλύτερης σκηνοθεσίας, φωτογραφίας και σεναρίου (για να αναφέρουμε μόνο τις γνωστότερες). Οι 10 πιο καλοπληρωμένες σταρ έβαλαν στην τσέπη τους συνολικά 181 εκατομμύρια δολάρια, ενώ οι άνδρες συνάδελφοί τους 465 εκατομμύρια.
Στα 500 πιο εμπορικά φιλμ, 26% των γυναικών εμφανίστηκαν τσίτσιδες, τη στιγμή που μόλις 9% των αντρών τα πέταξαν όλα. Στις δε έφηβες ηθοποιούς, το αντίστοιχο ποσοστό έχει αυξηθεί κατά 1/3 σε σχέση με το 2007. Δεν είναι διόλου τυχαίο που, ενώ όλοι περιμένουν από νέα κορίτσια όπως η Αντέλ Εξαρχόπουλος και η Λέα Σεντού να εκτεθούν σε εικοσάλεπτες σεξουαλικά ακραίες σκηνές, υπάρχει μεγάλος δισταγμός από πλευράς των νέων ανδρών να ξεγυμνωθούν. Κι ας πρόκειται λ.χ. για την κινηματογραφική μεταφορά του τολμηρού μπεστ σέλερ «50 αποχρώσεις του γκρι».
Θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον να γίνει μια τέτοια έρευνα και στην Ελλάδα -αν και τα αποτελέσματά της καθόλου δεν θα μας εξέπλητταν. Αξίζει πάντως να αναφέρουμε πως στο τελευταίο Φεστιβάλ Δράμας οι γυναίκες σκηνοθέτριες έκαναν εμφάνιση-ρεκόρ. Πάλι καλά. Γιατί οι παλιές συνήθειες δύσκολα κόβονται...
