Κάποιες μας ταξίδεψαν, άλλες μας χάρισαν συγκλονιστικές ερμηνείες ή υπέροχες εικόνες. Η φετινή χρονιά κρίνεται μάλλον καλή για το σινεμά, καθώς αρκετές ήταν οι ταινίες που ξεχώρισαν.
Δυστυχώς, αυτό δεν εκφράστηκε και στα ...
εισιτήρια, ειδικά στην Ελλάδα όπου για μία ακόμα χρονιά οι εισπράξεις σημείωσαν ελεύθερη πτώση.
Ανάμεσα στις καλύτερες ταινίες της χρονιάς ήταν και οι παρακάτω:
Τα Μυθικά Πλάσματα του Νότου
Η 8χρονη Χασπάπι μεγαλώνει σε μία διαφορετική, σχεδόν πλημμυρισμένη Νέα Ορλεάνη με τον κυκλοθυμικό πατέρα της. Η «δύσκολη» αυτή ταινία δεν άρεσε σε όλους, αλλά η τρυφερή ματιά της και η δύναμη του χαρακτήρα (που κάνει ακόμα και τα αγρίμια να υποκλίνονται μπροστά της) δεν περνά απαρατήρητη. Δικαίως έφτασε μέχρι τα Όσκαρ, ενώ το όνομα του Μπεν Ζάιτλιν βρίσκεται στη λίστα με τους πλέον υποσχόμενους σκηνοθέτες.
Θλιμμένη Τζάσμιν
Ο Γούντι Άλεν μιλά για την οικονομική κρίση, αλλά ταυτόχρονα δεν μιλά για αυτήν. Η Τζάσμιν, μια πρώην μεγαλοαστή, χάνει την περιουσία και το κοινωνικό στάτους της και αναγκάζεται να μετακομίσει από τη Νέα Υόρκη στο Σαν Φρανσίσκο, στην πολύ φτωχότερη αδελφή της. Ο σκηνοθέτης συνδυάζει δράμα και κωμωδία και φτιάχνει μια ταινία σπαραχτική, όπου η Κέιτ Μπλάνσετ «λάμπει» στον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Η Ζωή της Αντέλ
Κέρδισε Χρυσό Φοίνικα, συζητήθηκε για την ερωτική της σκηνή και εντυπωσίασε για την ερμηνεία της πρωταγωνίστριάς της. Δικαίως, η Ζωή της Αντέλ θεωρείται από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς. Πρόκειται για μία απλή ερωτική ιστορία που αφοπλίζει τον θεατή με την απλότητά της. Ο Αμπντελαντίφ Κεσίς φτιάχνει μία ταινία για έναν έρωτα που απλά τυχαίνει να εκτυλίσσεται ανάμεσα σε δύο γυναίκες.
Πριν τα Μεσάνυχτα
Για όσους γνώριζαν την τριλογία, το Πριν τα Μεσάνυχτα υπήρξε ιδανική συνέχεια. Ο Τζέσε και η Σελίν βρίσκονται στη Μεσσηνία για διακοπές με τις δύο κόρες τους. Εκεί συνειδητοποιούν ότι ο έρωτας δεν είναι τόσο ρόδινος, όσο φαντάζεται κανείς και το «έζησαν εμείς καλά και αυτοί καλύτερα» χρειάζεται κόπο και υπομονή. Το Πριν τα Μεσάνυχτα δεν είναι εύκολη ταινία, αλλά σίγουρα είναι τόσο πραγματική, όσο και η ίδια η ζωή.
Η Τέλεια Ομορφιά
Ένας πλούσιος συγγραφέας κινείται στους δρόμους της λαμπερής Ρώμης, πηγαίνοντας από πάρτι σε πάρτι και συναντώντας ανθρώπους. Ένας γοητευτικός και φαινομενικά άσκοπος περίπατος στην Αιώνια Πόλη, με τον σκηνοθέτη Πάολο Σορεντίνο να στέκεται με τρυφερότητα, αλλά και επικριτική διάθεση πάνω από τους χαρακτήρες του. Εξαιρετικός ο Τόνι Σερβίλο.
Gravity
Είτε αρέσει σε κάποιον, είτε όχι, δεν μπορεί κανείς να μην αναγνωρίσει την κινηματογραφική της καινοτομία. Δύο αστροναύτες μένουν αποκλεισμένοι στο διάστημα και πρέπει να βρουν τρόπο να επιστρέψουν στη γη. Η δύναμη της θέλησης συνδυάζεται με τα εντυπωσιακά εφέ και φτιάχνει ένα υπερθέαμα που προχωρά την κινηματογραφική εμπειρία ένα βήμα παρακάτω.
Το Παρελθόν
Μετά το Ένας Χωρισμός, κάθε ταινία του Ασγκάρ Φαραντί αναμένεται με ενδιαφέρον. Ο σκηνοθέτης δεν απογοητεύει με το Παρελθόν, μία ιστορία για τα κρυμμένα τραύματα μιας οικογένειας. Η ταινία προβλήθηκε στις Κάννες, όπου απέσπασε ιδιαιτέρως κολακευτικά σχόλια, ενώ βραβεύτηκε και η πρωταγωνίστρια Μπερενίς Μπεζό (The Artist) για την ερμηνεία της. Ο Αχμάντ επιστρέφει από την Τεχεράνη στο Παρίσι για να ολοκληρώσει τις διαδικασίες του διαζυγίου του με τη σύζυγό του. Εκεί θα ανακαλύψει ότι αυτή έχει μία νέα σχέση με έναν άλλο άνδρα, ενώ θα παρατηρήσει τις συγκρούσεις της με την κόρη της. Φτιαγμένη με απλά υλικά και δυνατές ερμηνείες, η ταινία ασχολείται με όλα αυτά που μας βαραίνουν.
Χιονάτη
Πρόκειται για την ισπανική «απάντηση» στο The Artist που κέρδισε δέκα βραβεία Γκόγια (τα ισπανικά Όσκαρ). Έχοντας ως έμπνευσή του τον ισπανικό βωβό κινηματογράφο, ο Πάμπλο Μπέργκερ μεταφέρει την ιστορία της Χιονάτης (της γνωστής των αδελφών Γκριμ) στη Σεβίλλη του 1920. Στην εποχή του βωβού σινεμά και στη χώρα του φλαμένκο και των ταυρομαχιών, μια νεαρή κοπέλα που δεν αντέχει τη ζωή κοντά στη μητριά της, αποφασίζει να το σκάσει με μια ομάδα νάνων ταυρομάχων. Εντυπωσιακή φωτογραφία, έξυπνη μεταφορά, μία ταινία που οι εικόνες της μένουν στο μυαλό του θεατή αρκετό καιρό μετά την προβολή της.
Μαθήματα Ενηλικίωσης
Από τις υποτιμημένες ταινίες της χρονιάς. Ο Τζον Χοκς ερμηνεύει εξαιρετικά τον τετραπληγικό ποιητή, Μαρκ Ο΄Μπράιαν. Τα μαθήματα του τίτλου αναφέρονται στην σεξουαλική του ζωή από τη στιγμή που μένει καθηλωμένος στο αναπηρικό καροτσάκι. Η Έλεν Χαντ ερμηνεύει μία ψυχολόγο και πρακτικό του σεξ που τον βοηθά να γνωρίσει το σώμα του. Η ερμηνεία της χάρισε μία οσκαρική υποψηφιότητα.
12 Χρόνια Σκλάβος
Μια απλή ιστορία, δομημένη εξαιρετικά από τον σκηνοθέτη Στιβ ΜακΚουίν. Η ιστορία ενός ελεύθερου Αφροαμερικανού που συλλαμβάνεται και γίνεται σκλάβος στον αμερικανικό Νότο. Με εξαιρετική φωτογραφία, συγκλονιστικές ερμηνείες (ιδιαίτερα του πρωταγωνιστή Εγιοφόρ, το βλέμμα του οποίου όπως καταγράφεται στην κάμερα μένει αξέχαστο στον θεατή), ρεαλιστική και ανθρώπινη, το 12 Χρόνια Σκλάβος είναι μια σπουδαία ταινία, κυρίως λόγω προσέγγισης του θέματός της. Στα αρνητικά το γεγονός ότι η σκηνοθεσία είναι ακαδημαϊκή και η μουσική επικαλύπτει τα όσα συμβαίνουν επί της οθόνης.
*Οι ταινίες προβλήθηκαν στις ελληνικές αίθουσες από την 1η Ιανουαρίου έως τις 31 Δεκεμβρίου του 2013.
Αγγελική Στελλάκη
Newsroom ΔΟΛ
