Κριτική: ΝΙΝΟΣ ΦΕΝΕΚ ΜΙΚΕΛΙΔΗΣ
Εβδομάδα κωμωδίας είναι η νέα κινηματογραφική βδομάδα, με ταινίες από μεγάλους κλόουν του βωβού και ηχητικού παγκόσμιου κινηματογράφου: τον Γάλλο Μαξ Λίντερ (με επιλογή ταινιών του στο πρόγραμμα «100 χρόνια Μαξ Λίντερ») και τους... αναρχικούς αδερφούς Μαρξ (με την αριστουργηματική «Μια νύχτα στην όπερα»). Αντίθετα με τη σύγχρονη κωμωδία «Hangover 3», που προσπαθεί απεγνωσμένα να βγάλει λιγοστό γέλιο με τα ανιαρά αστεία της. Στο πρόγραμμα και η αγγλόφωνη δραματική κομεντί «Ιδιαίτερες σχέσεις» της Γαλλίδας Αν Φοντέν.
Μια νύχτα στην όπερα
Α Night at the Opera. ΗΠΑ, 1935. Σκηνοθεσία: Σαμ Γουντ. Σενάριο: Τζορτζ Κάουφμαν, Μόρι Ρίσκιντ. Ηθοποιοί: οι Μαρξ Μπράδερς (Γκράουτσο, Τσίκο και Χάρπο Μαρξ), Μάργκαρετ Ντιμόντ, Κίτι Κάρλαϊλ, Αλαν Τζόουνς. 96'
****½Η τελευταία μεγάλη, ξεκαρδιστική, γεμάτη απολαυστικά γκαγκ, κωμωδία των αδερφών Μαρξ, με το αναρχικό τρίδυμο (Γκράουτσο, Τσίκο και Χάρπο Μαρξ) να προσπαθούν να βοηθήσουν ένα φίλο τους τραγουδιστή να παίξει στην όπερα και να κερδίσει την καρδιά του κοριτσιού.
Οι ιστορίες στις ταινίες των αδερφών Μαρξ είναι απλή δικαιολογία για να μπορέσουν να αναπτύξουν το αναρχικό χιούμορ τους. Γι' αυτό και στα χρόνια πριν από το «Μια νύχτα στην όπερα», όταν γύριζαν τις τρελές κωμωδίες τους («Cocoanuts», «Animal Crackers», «Monkey Business»), τις δοκίμαζαν πρώτα σε θεατρικές τουρνέ για να είναι σίγουροι πως τα γκαγκ τους θα προκαλούσαν το γέλιο. Και είναι κρίμα που μόλις άλλαξαν στούντιο για τη «Μέτρο-Γκόλντουιν-Μέγερ», τα γκαγκ υποχώρησαν για μια συχνά αδιάφορη πλοκή. Ευτυχώς, το 1935, παρ' όλο που ξεκινούσαν στη «Μέτρο», χάρη στο έξυπνο σενάριο του Τζορτζ Κάουφμαν, οι Μαρξ κατάφεραν να εμποτίσουν την ταινία τους με το τρελό, πρωτότυπο χιούμορ τους..
Με αφορμή την προσπάθεια του τρίδυμου να βοηθήσουν ένα τενόρο φίλο τους να κερδίσει το κορίτσι του και τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο «Τροβατόρε», οι τρεις κωμικοί έχουν γεμίσει την ταινία με απολαυστικά γκαγκ, ξεκαρδιστικές ατάκες, που συχνά αγγίζουν τα όρια του σουρεαλισμού. Αναφέρω χαρακτηριστικά τη σκηνή όπου προσπαθούν να συντάξουν ένα συμβόλαιο, με αποτέλεσμα να το ψαλιδίσουν ολόκληρο, τη σκηνή με τη μικρή καμπίνα να ξεχειλίζει από ένα πλήθος ανθρώπους να προκαλούν το χάος και την καταστροφή στην παράσταση του «Ιλ Τροβατόρε».
Ποτέ σε άλλες κωμωδίες το παράλογο και το εξωφρενικό δεν έφτασαν σε τέτοια ύψη! Μια αριστουργηματική, μαζί με τη «Σούπα πάπιας», ταινία, που όσες φορές κι αν τη δείτε δεν θα σταματάτε να γελάτε!
Ιδιαίτερες αδυναμίες
Two Mothers. Γαλλία/Αυστραλία, 2013. Σκηνοθεσία: Αν Φοντέν. Σενάριο: Κρίστοφερ Χάμπτον. Ηθοποιοί: Ναόμι Γουότς, Ρόμπιν Ράιτ, Μπεν Μέντελσον. 100'
** Ενδιαφέρον ψυχογράφημα γύρω από ένα περίεργο ερωτικό «κουαρτέτο», που δημιουργείται όταν δυο γυναίκες φίλες αρχίζουν σεξουαλική σχέση η κάθε μια με το γιο της άλλης.
Βασισμένη στο διήγημα της Ντόρις Λέσινγκ, «Οι δυο γιαγιάδες», που έγραψε όταν ήταν 80 χρόνων, εμπνευσμένη από μια πραγματική ιστορία και με σενάριο του Κρίστοφερ Χάμπτον, είναι η αγγλόφωνη αυτή ταινία που γύρισε στην Αυστραλία η Γαλλίδα σκηνοθέτρια Αν Φοντέν. Πρόκειται για την ιστορία δυο μέσης ηλικίας γυναικών, αχώριστων φιλενάδων, της Λιζ (Ναόμι Γουότς) και της Ροζ (Ρόμπι Ράιτ), με την κάθε μια ν' αρχίζει ερωτική σχέση με το γιο της άλλης, στη διάρκεια των διακοπών τους.
Το ρομάντζο αρχίζει μια μέρα στην πλαζ, όταν οι δυο γυναίκες κάνουν ηλιοθεραπεία ενώ τα παιδιά τους κάνουν σέρφινγκ. Το σεξ ξεκινά όταν, ενώ ο γιος της Λιλ κάνει ένα βράδυ έρωτα με τη Ροζ, τον βλέπει ο φίλος του και γιος της Ροζ και, για εκδίκηση, ξεκινά μια σχέση με τη Λιλ. Οταν οι δύο γυναίκες ανακαλύπτουν τι συμβαίνει, εκεί που θα περίμενες κάποιο δράμα, τα πράγματα εξομαλύνονται και αποφασίζουν να συνεχίσουν τις σχέσεις για όσο διάστημα μπορούν.
Παρά τον απίθανο, παραδεισένιο χώρο, όπου εκτυλίσσεται η ιστορία, η Φοντέν καταφέρνει να κρατήσει το ενδιαφέρον χάρη στην ψυχολογική καταγραφή των χαρακτήρων και των σχέσεων που αναπτύσσονται ανάμεσα στις δυο γυναίκες.
*The Hangover 3
The Hangover, part ΙΙΙ. ΗΠΑ, 2013. Σκηνοθεσία: Τοντ Φίλιπς. Ηθοποιοί: Μπράντλι Κούπερ, Ζακ Γαλιφιανάκης, Εντ Χελμς, Τζάστιν Μπάρθα, Τζον Γκούντμαν. 100'
* Χωρίς κανένα πάρτι γεροντοπαλίκαρων ή μεθύσι με το επακόλουθο hangover, η γνωστή ομάδα μπλέκει σε μια περιπέτεια όπου είναι υποχρεωμένοι, αν θέλουν να σώσουν τη ζωή του τέταρτου φίλου τους, να ανακαλύψουν και να παραδώσουν τον παλιό τους φίλο, τον κύριο Τσάου στον γκάνγκστερ που ερμηνεύει ο Τζον Γκούντμαν. Επανάληψη των ίδιων κακόγουστων, ξαναζεσταμένων αστείων (υπάρχει και ένα απαίσιο, με μια καμηλοπάρδαλη).
100 χρόνια Μαξ Λίντερ
**** Δείγματα της απολαυστικής, βουβής κωμωδίας του πρώτου μεγάλου κωμικού του κινηματογράφου, που το έργο του επηρέασε τους άλλους μεγάλους κλόουν (Τσάπλιν, Κίτον, Λόιντ) του βωβού.
Με περισσότερες από 200 ταινίες μικρού μήκους που γύρισε μέχρι τον πρόωρο θάνατό του, ο Γάλλος Μαξ Λίντερ (1883-1925), κωμικός ηθοποιός, σεναριογράφος, σκηνοθέτης, παραγωγός, άφησε τη σφραγίδα του στην εξέλιξη της βωβής κωμωδίας. Η συμμετοχή του στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο θα τον αφήσει με χρόνια κρίση κατάθλιψης, που θα επηρεάσει την υπόλοιπη ζωή του. Υστερα από ένα διάστημα στις ΗΠΑ, όπου γυρίζει μερικές ακόμη κλασικές κωμωδίες («Εφτά χρόνια κακοτυχίας», «Γίνε γυναίκα μου», «Οι τρεις σωματοφύλακες»), ο Λίντερ θα επιστρέψει στη Γαλλία, όπου η κατάθλιψή του θα επιδεινωθεί και, το 1925, σε ηλικία 42 χρόνων, αυτοκτονεί μαζί με τη γυναίκα του, Χέλεν Πίτερς.
Ο Λίντερ στήριζε την κωμωδία του στο χαρακτήρα που είχε δημιουργήσει, έναν πλούσιο δανδή, που ζούσε μια άνετη ζωή, κυνηγώντας τα όμορφα θηλυκά. Η κωμωδία του στηρίζεται σε τραγελαφικές καταστάσεις.
Η επιλογή των ταινιών του προγράμματος περιλαμβάνει ταινίες μικρού μήκους που γύρισε ο Λίντερ τα πρώτα χρόνια της σταδιοδρομίας του (1905-1914), όπως «Η πρώτη του εμφάνιση», «Ο Μαξ αναρρώνει», «Ο Μαξ κάνει πεντικιούρ», «Οι διακοπές του Μαξ», «Ο Μαξ κάνει μπάνιο», κ.ά. Αξίζει ν' αναφέρω πως στην τελευταία αυτή κωμωδία, γυρισμένη το 1910, παρακολουθούμε κι ένα τρελό κυνηγητό με αστυνομικούς, πρόδρομο των «Κίστοουν Κοπς», που θα δημιουργήσει ο Μακ Σένετ στις δικές του κωμωδίες.
