Ανακοινώθηκε χθες το τελικό πρόγραμμα του 19oυ Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, που πραγματοποιείται φέτος από τις 18 έως τις 25 Ιουλίου.
Αποτελώντας υπόδειγμα ενός μεγάλης εμβέλειας πολιτιστικού θεσμού που δεν... εδρεύει στην πρωτεύουσα, κατέχει πια μια ξεχωριστή θέση ανάμεσα στα ευρωπαϊκά φεστιβάλ χορού και τα μεγάλα ευρωπαϊκά πολιτιστικά γεγονότα.
Χωρίς να έχει μπορέσει να ξεφύγει από τις γενικότερες περικοπές στον χώρο του πολιτισμού, που έχουν επηρεάσει τα τελευταία χρόνια τη διάρκεια και τον αριθμό των παραστάσεών του, το Φεστιβάλ επιδιώκει να διατηρήσει το υψηλό καλλιτεχνικό επίπεδο των παραστάσεων του προγράμματος, στο πλαίσιο των οικονομικών του δυνατοτήτων, στις οποίες συνεισφέρει και η ένταξή του στο ΕΣΠΑ, κάτι που του δίνει ("ακόμα", τονίζουν οι υπεύθυνοι) τη δυνατότητα να φέρνει το ελληνικό κοινό σε επικοινωνία με τους μεγάλους καλλιτέχνες του διεθνούς χώρου.
Στο πλαίσιο της συλλογιστικής με την οποία διαμορφώνει τον προγραμματισμό του τα τελευταία χρόνια, το Φεστιβάλ φιλοξενεί και φέτος καλλιτέχνες που έχουν σημαδέψει την ιστορία του χορού, όπως την αναβίωση οκτώ χορογραφιών της πρωτοπόρου του μοντέρνου χορού Μαίρυ Βίγκμαν, χορογράφους που έχουν διαγράψει σημαντική διεθνή πορεία μέσα από το προσωπικό καλλιτεχνικό τους στίγμα όπως η Βελγίδα Αν Τερέζα Ντε Κέερσμακερ με την ομάδα της Rosas, που θα εγκαινιάσει τη φετινή διοργάνωση, τον Βιμ Βαντεκέυμπους με την ομάδα του Ultima Vez, καθώς και τον σημαντικό καλλιτέχνη της σύγχρονης γαλλικής σκηνής Ρασίντ Ουραμντάν, που θα παρουσιάσει ένα βαθιά ποιητικό σόλο, που πραγματεύεται την αποκρυστάλλωση των ιδεολογιών και της πολιτικής ιστορίας στην εικόνα του σώματος.
Παρουσιάζονται ακόμη καλλιτέχνες του σύγχρονου χορού που υπήρξαν «ανακαλύψεις» του Φεστιβάλ, όπως οι Κούντους Ονικέκου, Φαμπιάν Μπάρμπα, Γιάννης Μανταφούνης και Μέυ Ζαρύ, αλλά και προσωπικότητες καθοριστικές για τη διαμόρφωση του τοπίου του χορού στην Ελλάδα, όπως ο Δημήτρης Παπαϊωάννου, που θα κλείσει τις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ με μια ιδιαίτερη προβολή-εγκατάσταση βασισμένη στην παράσταση Μέσα που θα στήσει στο Αμφιθέατρο του Κάστρου.
Όσον αφορά την ελληνική παραγωγή, στόχος του Φεστιβάλ είναι ν' αναδεικνύει τους Έλληνες χορογράφους και να δημιουργεί ένα δίαυλο επικοινωνίας της εγχώριας σκηνής με τη διεθνή. Έτσι, παρουσιάζονται μια σειρά Έλληνες καλλιτέχνες που έχουν αναδειχθεί μέσα από την ωρίμανση του καλλιτεχνικού τους έργου, όπως η Αγγελική Στελλάτου, ή που διαφαίνεται ότι θα διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στο τοπίο του σύγχρονου χορού (Ίρις Καραγιάν) ή που, αν και πρωτοεμφανιζόμενοι, αξίζουν την προσοχή (Γιάννης Νικολαΐδης).
