Η Σοφία Κόπολα (δεξιά στην κεντρική φωτογραφία) με την Εμα Γουάτσον δίπλα της να στέλνει φιλιά και τους υπόλοιπους πρωταγωνιστές της ταινίας «The Bling Ring» στο κόκκινο χαλί των Καννών. Επάνω, ο Τζάκι Τσαν χαλαρώνει σε ένα από τα γιοτ που έχουν κατακλύσει την Κρουαζέτ
Η βροχή της πρεμιέρας σάρωσε το Φεστιβάλ των Καννών, αλλά η κουπ της Νικόλ Κίντμαν δε κατάλαβε τίποτα. Ευτυχώς, δηλαδή, γιατί οι φωτογράφοι αποζημιώθηκαν με το παραπάνω. Χθες μιλήσαμε για τα αστέρια και τους δημοσιογράφους, αλλά τους φωτορεπόρτερ τους αφήσαμε απέξω και είναι κρίμα διότι τα παιδιά κάνουν χιλιόμετρα στην Κρουαζέτ.
Κάποιοι εξ αυτών κυνηγούν αστέρια που ενδιαφέρουν μόνο τη χώρα προέλευσής τους. Ο Αμιτάμπ Μπαχτσάν, π.χ., μπορεί να μη σας λέει κάτι ως όνομα, στην Ινδία όμως λατρεύεται σχεδόν σαν θεός. Εχει βέβαια έναν μικρό ρόλο στον «Υπέροχο Γκάτσμπι», αλλά δεν είναι αυτή η μόνη αφορμή: οι Κάννες εφέτος γιορτάζουν τα 100 χρόνια του ινδικού κινηματογράφου, δηλαδή του Μπόλιγουντ. Εκανε και το πέρασμά της η Φρίντα Πίντο, η οποία βέβαια δεν ζει πια στην Ινδία αλλά στο Λος Αντζελες με τον Ντεβ Πάτελ (συμπρωταγωνιστή της στο «Slumdog Millionaire»).
Η ουσία είναι ότι λίγες ινδικές ταινίες τυγχάνουν διεθνούς αποδοχής, αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία για την ινδική φιλμική βιομηχανία (των χιλίων ταινιών τον χρόνο!), μια και τα εγχώρια κέρδη αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη. Αφήστε δε που οι «Δυτικοί» τα ξεπατικώνουν απροκάλυπτα. Σοβαρά, αν δεν υπήρχε το Μπόλιγουντ, πού θα ήταν σήμερα ο νυν σκηνοθέτης, αλλά και πρώην βιντεοκλιπάς Μπαζ Λούρμαν;
Μιλώντας για βιντεοκλίπ, ο Τζάστιν Τίμπερλεϊκ έφθασε στις Κάννες για να προωθήσει το «Spinning gold», μια ταινία για τη ζωή του σπουδαίου μουσικού παραγωγού Νιλ Μπόγκαρτ που θεωρείται αποκλειστικά υπεύθυνος για την άνοδο της δημοτικότητας της ντίσκο στη δεκαετία του '70, ενώ υπήρξε ιδιοκτήτης της περίφημης Casablanca Records από την οποία ξεπήδησαν οι Kiss, οι Village People, η Ντόνα Σάμερ και η Τζόαν Τζετ. Το σενάριο, εξάλλου, υπογράφει ο γιος του Τίμοθι Σκοτ Μπόγκαρτ.
Αλλά να μιλήσουμε και λίγο για σινεμά; Ανάμεσα στις ταινίες που προβάλλονται αυτές τις ημέρες στο φεστιβάλ είναι και το «Bling Ring» της Σοφίας Κόπολα, η οποία να θυμίσουμε ότι είχε τσιμπήσει το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Βενετίας με το «Somewhere» πριν από περίπου τρία χρόνια. Τότε διευθυντής της Κριτικής Επιτροπής ήταν ο Κουέντιν Ταραντίνο, πρώην αγαπητικός της, και πολλοί έγραψαν ότι της το χάρισε (μάλλον υπερβολικά, γιατί το «Somewhere» ήταν ένα εξαίσια γλυκόπικρο φιλμ).
Η ιστορία πίσω από το «Bling Ring» 100% αληθινή και αφορά μια παρέα πλουσιόπαιδων που ληστεύουν... άλλα πλουσιόπαιδα. Πιο fashion victim πεθαίνεις. Σκεφθείτε ότι, όταν τους συνέλαβαν, αυτό που τους προβλημάτισε περισσότερο δεν ήταν η ποινή τους, αλλά το τι θα φορέσουν στο δικαστήριο! Την Κόπολα γενικώς την έλκει το φανταχτερό κενό (με την καλή έννοια), αλλά οι πρώτες κριτικές μιλούν για απογοήτευση. Ολοι όμως έγραψαν τα καλύτερα για την πρωταγωνίστρια Εμα Γουάτσον.
Κάποιοι έπαθαν σοκ με το «Heli», ένα σκληρό και «σπαρακτικά βίαιο» δράμα μεξικανικής προέλευσης. Γυρισμένο σε μια περιοχή που μαστίζεται από τη φτώχεια και τους εμπόρους ναρκωτικών, με μια 12χρονη κοπέλα στο επίκεντρο η οποία αναζητεί μια καλύτερη ζωή και παίρνει όλες τις λάθος αποφάσεις (όπως και σχεδόν όλοι, διαβάζω), το φιλμ δείχνει πάλι να προκάλεσε τις... σωστές αντιδράσεις. Το κατά πόσο έπαιξε το χαρτί της πρόκλησης θα σας το πούμε όταν (και εάν) τη δούμε.
