Δεκατρείς φορές βρέθηκε ο Σουλεϊµάν στα ουγγρικά εδάφη, και ενώ όλες οι µάχες του...
ήταν νικηφόρες, η τελευταία έµελλε να είναι η πιο άτυχη αλλά και σηµαδιακή, επιβεβαιώνοντας την κακοτυχία που συνοδεύει τον αριθµό 13. Σε αυτό το τελευταίο του ταξίδι στην Ουγγαρία, ο σουλτάνος εµφανίστηκε στο στρατό του φορώντας λευκά ρούχα. Κάποιοι, µάλιστα, έσπευσαν να πουν ότι αυτά ήταν και τα σάβανά του. Κατέφθασε στις όχθες του Δούναβη πάνω στο λευκό άλογό του, όπως άλλωστε είχε κάνει τόσες άλλες φορές στο παρελθόν, αλλά αυτή η φορά δεν ήταν σαν τις άλλες.
ήταν νικηφόρες, η τελευταία έµελλε να είναι η πιο άτυχη αλλά και σηµαδιακή, επιβεβαιώνοντας την κακοτυχία που συνοδεύει τον αριθµό 13. Σε αυτό το τελευταίο του ταξίδι στην Ουγγαρία, ο σουλτάνος εµφανίστηκε στο στρατό του φορώντας λευκά ρούχα. Κάποιοι, µάλιστα, έσπευσαν να πουν ότι αυτά ήταν και τα σάβανά του. Κατέφθασε στις όχθες του Δούναβη πάνω στο λευκό άλογό του, όπως άλλωστε είχε κάνει τόσες άλλες φορές στο παρελθόν, αλλά αυτή η φορά δεν ήταν σαν τις άλλες.
Ο Σουλεϊμάν ήταν άρρωστος, καταβεβληµένος και γέρος. Έτσι, στις 6 Σεπτεµβρίου 1566 δεν έπεσε στο πεδίο της µάχης, αλλά άφησε την τελευταία του πνοή στα ουγγρικά εδάφη. Ο σουλτάνος σε ηλικία 73 ετών, κατέληξε. Το σώµα του ήταν πια πολύ αδύναµο. Μάλιστα, ο γιατρός που εξέτασε το άψυχο κορµί του συμπέρανε ότι ο έφτασε στην Ουγγαρία ήδη άρρωστος, προσβεβλημένος πιθανότατα από βαριάς µορφής πνευµονία, χωρίς ωστόσο ο ίδιος να το γνωρίζει. Επιπλέον, το πολυήµερο ταξίδι επιβάρυνε ακόµα περισσότερο την κατάσταση της υγείας του.
Ήταν τόσο άτυχος, ώστε, µολονότι ο οθωµανικός στρατός κατάφερε να καταλάβει το κάστρο του Ζιγκετβάρ µετά από έναν µήνα πολιορκίας, δεν µπόρεσε να ζήσει για να δει την κατάκτησή του και να γευτεί τη µεγαλειώδη επιτυχία του.
Η σορός του στα... δύο
Στις 7 Σεπτεµβρίου 1566, µία µέρα µετά το θάνατό του, το κάστρο έπεσε στα χέρια των Οθωµανών. Ο Ζρίνιι Μίκλος, ο Ούγγρος στρατιωτικός διοικητής που προάσπιζε το κάστρο, συνελήφθη από τους Τούρκους και τελικά εκτελέστηκε. Τρεις εβδοµάδες µετά την κατάληψη του οχυρού από τις οθωµανικές δυνάµεις, ο στρατός προς τιµήν του Σουλτάνου και της µνήµης του έχτισε ένα επιβλητικό τζαµί µέσα στο κάστρο, και πιο συγκεκριµένα στην κεντρική αυλή, στο όνοµα του Σουλεϊµάν.
Σήµερα, το συγκεκριµένο τζαµί είναι ανοιχτό και αποτελεί χώρο µουσείου για τους επισκέπτες. Δίπλα δημιουργήθηκε ένας µιναρές µε 110 σκαλοπάτια, ο οποίος, όμως, δεν έχει διασωθεί. Καταστράφηκε, παρά το γεγονός ότι το πάνω µέρος του σκεπάστηκε µε κασσίτερο.
Τι έγινε, όμως, µε το άψυχο κορµί του Σουλεϊµάν; Εδώ υπάρχει µια ολόκληρη ιστορία που αγγίζει τα όρια του θρίλερ. Αυτό που δεν γνωρίζει ο πολύς κόσµος είναι ότι το σώμα του Σουλεϊµάν ανοίχτηκε και «χωρίστηκε» κατά κάποιον τρόπο στα δύο. Τα εσωτερικά όργανα του σώµατος µαζί µε την καρδιά του αφαιρέθηκαν και έχουν θαφτεί στην πόλη Ζιγκετβάρ της Ουγγαρίας. Και ο λόγος είναι απλός: Ο μεγάλος βεζίρης Σοκούλου Μεχµέτ Πασά αποφάσισε ότι το ταξίδι κατά το οποίο θα µεταφερόταν πίσω στην οθωµανική γη το άψυχο σώµα του Σουλτάνου Σουλεϊµάν θα έπαιρνε αρκετό χρόνο, µε αποτέλεσµα να υπάρχει µεγάλο ρίσκο να «µυρίσει». Γι' αυτό πρότεινε να αφαιρεθούν τα εσωτερικά όργανα και να θαφτούν στην Ουγγαρία, ώστε να µη συµβεί αυτό.
Έτσι, στην Κωνσταντινούπολη επέστρεψε «άδειο» το σώµα του σουλτάνου, το οποίο και ενταφιάστηκε στον κήπο που περιτριγυρίζει το τζαµί του Σουλεϊµάν. Πολλοί µάλιστα είπαν εκ των υστέρων ότι η µεγάλη αγάπη που έτρεφε ο ίδιος για τα ταξίδια, όπως επίσης και το να κατακτά νέα εδάφη, συνεχίστηκε κατά κάποιον τρόπο και µετά θάνατον αφού ένα µέρος του σώµατός του έµεινε στην Ουγγαρία.
Ο χώρος γύρω από το νεκροταφείο όπου λέγεται ότι βρίσκονται θαµµένα τα όργανα του Σουλεϊµάν είναι πολύ όµορφα φτιαγµένος. Είναι ένα µέρος για το οποίο η Τουρκία µπορεί να είναι περήφανη. Δίπλα στο νεκροταφείο, στα δεξιά, βρίσκεται ένα µεγάλο σιντριβάνι. Το σηµείο αυτό ονοµάζεται «Πάρκο της Ουγγρο-Τουρκικής φιλίας», το οποίο µάλιστα χτίστηκε µε την οικονοµική ενίσχυση και πρωτοβουλία της Τουρκικής Δηµοκρατίας στην 500ή επέτειο του θανάτου του Σουλεϊµάν.
Πηγή: news
