Την επιθυμία του να μπορέσει να δημιουργήσει μια ταινία πρωτότυπη για την Κύπρο εξέφρασε ο διακεκριμένος σκηνοθέτης Κώστας Γαβράς, τον οποίο πριν λίγες μέρες το Πανεπιστήμιο Κύπρου τον αναγόρευσε επίτιμο διδάκτορα της Φιλοσοφικής Σχολής.
«Αν βρεθεί το κατάλληλο σενάριο.... ή η ιστορία δεν θα είχα καμία αντίρρηση να κάνω μια ταινία για το νησί», λέει.
Σε αποκλειστική συνέντευξη στην «Καθημερινή» Κύπρου ο Κ. Γαβράς εκμυστηρεύτηκε ότι έχει μελετήσει αρκετά τη ζωή των απαγχονισθέντων κατά την περίοδο του Αγώνα της Κύπρου (1955-59) κατά των Άγγλων και θεωρεί ότι τα γεγονότα εκείνα θα μπορούσαν να αποτελέσουν το φόντο μιας ταινίας.
«Μερικές, μάλιστα, ιστορίες», όπως εξήγησε «είναι καταπληκτικές. Η ηρωική θυσία εκείνων των ανθρώπων σε πολύ νεαρή ηλικία, αλλά και πίσω από αυτές τις ιστορίες εκείνο που μένει είναι η αγριότητα των Άγγλων», σημείωσε. Αυτό θα ήταν και το κύριο συστατικό που θα ήθελε να αναδείξει μέσα από μια τέτοια ταινία υπογραμμίζοντας πως «πολύ τραγική βέβαια είναι η ιστορία του Παλληκαρίδη, που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για μια ταινία».
Προβληματισμένος για όλα όσα βιώνει σήμερα η Κύπρος ο Κ. Γαβράς δεν έκρυψε την απαισιοδοξία του για το όραμα της Ενωμένης Ευρώπης, εκφράζοντας όμως την πεποίθηση ότι οι άνθρωποι πάντα βρίσκουν λύσεις. Το Όσκαρ που κέρδισε το 1982 για την ταινία «Αγνοούμενος» δεν θεωρεί ότι αποτελεί καταξίωση, αφού μόνη καταξίωση για τον ίδιο είναι η συνεχής ανησυχία που προσπαθούσε να έχει στη ζωή του.
Στα 80 του χρόνια σήμερα δεν εφησυχάζει. Το σινεμά για τον ίδιο είναι μεράκι, αφού δηλώνει άνθρωπος των εικόνων και όχι των λόγων γι” αυτό άλλωστε στην πρόσφατη αναγόρευσή του σε επίτιμο διδάκτορα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κύπρου ζήτησε να μην προβεί σε αντιφώνηση παρά μόνο να συζητήσει με το κοινό, αφού, η σχέση του όλα αυτά τα χρόνια με το κοινό ήταν διαλογική.
«Συζητώντας με μια καθηγήτρια μου εξομολογήθηκε ότι έκανε οικονομίες επί χρόνια για να αγοράσει ένα σπίτι και της πήραν τα μισά. Αυτό που συμβαίνει στην Κύπρο είναι ληστεία, είναι ασύλληπτο», ανέφερε και επεσήμανε ότι είναι απαράδεκτο το γεγονός πως η Ευρώπη αποφασίζει να πάρει τα λεφτά των πολιτών της έτσι απροκάλυπτα.
