Ένα βιβλίο-φωτιά για την ζωή του Ανδρέα Μπάρκουλη ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει δια χειρός της Βενετίας Μακρυνώρη, αποκαλύπτοντας την ιδιαίτερη σχέση τους «Πατέρα και Κόρης»!Το ρεπορτάζ υπογράφει η Σπυριδούλα Κάμπου και τ΄αποσπάσματα είναι εξόχως αποκαλυπτικά.
Ο μεγάλος μας ηθοποιός ....την νιώθει και την αποκαλεί κόρη του. Η γνωστή ποιήτρια-συγγραφέας τον φωνάζει πατέρα και το εννοεί πραγματικά! «Μέσα από τις πολλές ώρες που πέρασαν μαζί, τον γνώρισε ως πατέρα και την αγάπησε ως κόρη του», αναφέρει η σύζυγος του Ανδρέα Μπάρκουλη, Μαρία.
Είναι η μόνη γυναίκα που της άνοιξε τη καρδιά του, της εξομολογήθηκε τις μεγάλες στιγμές δόξας που έζησε, τα χρόνια της πτώσης που βίωσε στο πετσί του, δίνοντας της το «ελεύθερο» να τα συμπεριλάβει στην βιογραφία του που κυκλοφορεί σε λίγο καιρό! Με εξομολογήσεις του Ανδρέα Μπάρκουλη… που σίγουρα θα προκαλέσουν τεράστια αίσθηση!
Πάρτε μια πρώτη γεύση από αποσπάσματα της βιογραφίας «ΔΟΞΑ» του Ανδρέα Μπάρκουλη που θα συζητηθεί!
Απόσπασμα 1: «Έφτασα εντελώς στο πάτο»
Υ.Γ -Βγήκα καθαρός, ευπρεπής και μάγκας.
Εγώ αυτά τα 3,17 γραμμάρια τα πλήρωσα.
Κι αν έφτασα εντελώς στον πάτο, να μην ξεχνάτε, πως στο τέλος μονάχα τα σκατά και οι φελλοί επιπλέουν Απόσπασμα 2: «Γιατί δεν ξαναφόρεσα ποτέ την περούκα»
Η μετακίνησή μου στην Αμερική σηματοδότησε μέσα μου, οδυνηρά την γνωριμία μου, με την ανθρώπινη, που μετέδωσε την ευθύνη όλων στα δικά μου χέρια.
Εκεί μόνο αισθάνθηκα άντρας, έμπαινα στην μαυράδικη ντισκοτέκ και δε γύριζε κανένας να δει τον, «Kορίτσια ο Μπάρκουλης» γύριζαν να δούν αυτόν που ήμουνα και είχα, δόξα το θεό πολύ νταλαβέρι εκεί…
Όταν ζούσα εκεί, έκανα παρέα αποκλειστικά σχεδόν με έγχρωμους. Τότε φορούσα ακόμη περούκα και όλοι με αποκαλούσαν «silver man».
Ένα βράδυ λοιπόν που έπινα σε ένα μαγαζί, βλέπω ένα υπέροχο θηλυκό με ξυρισμένο κεφάλι να με παίζει. Δεν τολμούσα να πλησιάσω μην βρεθώ με κάνα μαχαίρι καρφωμένο στην πλάτη μου ξαφνικά. Στο τέλος μου κάνει νόημα και πάμε στην τουαλέτα. Της είπα πως ήταν κούκλα και πως θέλω να της κάνω μιά έκπληξη.
Τράβηξα την περούκα και τα έχασε.
Την έβαλα στην τσέπη και απο τότε δεν την ξαναφόρεσα ποτέ…
Άρχισα να βρίσκω κάτι βαθύτερο μέσα μου, μάλλον έναν εαυτό που μόλις μου συστηνόταν.
Γειά σου μάγκα μου.
Είσαι πιο πολλά απο όσα νόμιζες…
Πηγή: nasosblog
