Ιντριγκες, αντιζηλίες και εκδίκηση επικρατούν εδώ και αιώνες στο διάσημο θέατρο
Ιστορίες ίντριγκας, εκδίκησης και αντιζηλίας εκτυλίσσονται εδώ και αιώνες στο μπαλέτο Μπολσόι: ο εχθρός που πέταξε στη σκηνή μια ψόφια γάτα, μαζί με τα λουλούδια στο φινάλε, οι καρφίτσες στα κοστούμια που τσιμπάνε τους χορευτές στη μέση μιας πιρουέτας, ή ακόμα χειρότερα, το τριμμένο γυαλί μέσα στις πουέντ, τα ειδικά παπούτσια που φοράνε οι μπαλαρίνες για να τις τραυματίσουν και να τις ταπεινώσουν.
Χορευτές και χορεύτριες που βλέπουν, ύστερα από εξαντλητική δουλειά και ατελείωτες ώρες πρόβας, τον πρωταγωνιστικό ρόλο να καταλήγει σε κάποιον άλλον μπορεί να μισήσουν έναν συνάδελφο, ή τον καλλιτεχνικό διευθυντή που αποφασίζει για το ρεπερτόριο και τη διανομή. Αλλά ποτέ στο παρελθόν το μίσος δεν είχε φτάσει ως εκεί: η επίθεση με οξύ, από μασκοφόρο, στον καλλιτεχνικό διευθυντή Σεργκέι Φιλίν ήταν πρωτοφανής στα χρονικά του διάσημου θεάτρου.
Ο 42χρονος Φιλίν ανέλαβε επικεφαλής το 2011, με πενταετές συμβόλαιο. Εχει τη φήμη απαιτητικού, και κάπως αυταρχικού ανθρώπου, και είχε λάβει απειλές και στο παρελθόν. Τελευταία του είχαν σκίσει τα λάστιχα του αυτοκινήτου, χάκερ είχαν μπει στο e-mail του και διάφορα απειλητικά μηνύματα είχαν ανέβει στο Ιντερνετ. Αλλά η επίθεση εναντίον του, την περασμένη Πέμπτη, προκάλεσε σοκ, και ανησυχία, στον κόσμο του μπαλέτου στη Μόσχα.
Το Μπολσόι ήταν πάντα κάτι περισσότερο από ένα θέατρο. Ηταν σύμβολο της τσαρικής χλιδής, και οι Μπολσεβίκοι θέλησαν να το ανατινάξουν αμέσως μετά την Επανάσταση του 1917.
Αλλαξαν γνώμη και το κράτησαν ανοιχτό, σαν σύμβολο σοβιετικής ισχύος. Η όπερα και το μπαλέτο Μπολσόι έγιναν διάσημα παγκοσμίως, και για τον λόγο αυτό όσα μέλη θεωρούνταν «πολιτικώς αναξιόπιστα» δεν έπαιρναν άδεια για να ταξιδέψουν σε περιοδείες στο εξωτερικό.
Η θρυλική Μάγια Πλισέτσκαγια, που χόρευε στο Μπολσόι επί σχεδόν πέντε δεκαετίες από το 1943 ως το 1990, έγραψε στην αυτοβιογραφία της για τις ίντριγκες στα παρασκήνια, και τις σκληρές συγκρούσεις ανάμεσα στις αντίζηλες ομάδες χορευτών.
Η πρώην μπαλαρίνα των Αναστασία Βολότσκοβα, που απολύθηκε το 2003 επειδή είχε παχύνει, είπε ότι η διεύθυνση του θεάτρου, υπό τον γενικό διευθυντή Ανατόλι Ικσάκοφ, έχει την ευθύνη για τη ζοφερή κατάσταση που επικρατεί σήμερα στο Μπολσόι.
«Μετά την απόλυσή μου, έκανα αγωγή κατά του θεάτρου, επειδή όλοι οι χορευτές είχαν υπογράψει ένα χαρτί που έλεγε ότι ήμουν πολύ βαριά για να με σηκώνουν. Μετά ήρθαν όλοι και μου ζήτησαν συγγνώμη, λέγοντας ότι τους είχαν εξαναγκάσει να το υπογράψουν», είπε η χορεύτρια στον Independent.
Για δεκαετίες ολόκληρες, όνειρο κάθε ρώσου χορευτή μπαλέτου ήταν να γίνει δεκτός στο θέατρο Μπολσόι. Με εξαίρεση κάποιες αυτομολήσεις στη Δύση κατά τη Σοβιετική εποχή, κανένας δεν είχε διανοηθεί να εγκαταλείψει το θρυλικό θέατρο.
Και όμως, τον Νοέμβριο του 2011, το κορυφαίο του χορευτικό ζευγάρι, η Νατάλια Οσίποβα και ο Ιβάν Βασίλιεφ, δύο από τους διασημότερους χορευτές στον κόσμο, ανακοίνωσαν ότι φεύγουν - και μάλιστα μόλις μετά την εξαετή ανακαίνιση της ιστορικής σκηνής- για ένα πολύ λιγότερο γνωστό θέατρο, το Μιχαϊλόφσκι στην Αγία Πετρούπολη. Αιτία όπως φημολογούταν τότε, ήταν οι αγεφύρωτες διαφορές με τον Φιλίν.
Η εκπρόσωπος του Μπολσόι Κατερίνα Νοβίκοβα παραδέχθηκε ότι υπάρχει ένταση στο θέατρο, αλλά είπε ότι η ιδέα πως έχει ξεσπάσει πόλεμος ανάμεσα σε αντίζηλες ομάδες χορευτών είναι υπερβολική. «Εχουμε 220 χορευτές. Τρεις χιλιάδες άνθρωποι εργάζονται στο θέατρο. Φυσικά όταν παίρνεις αποφάσεις κάποιοι θα δυσαρεστηθούν, αλλά αυτό είναι φυσιολογική απογοήτευση. Την επίθεση στον Σεργκέι την έκανε ένας άνθρωπος τρελός από μίσος...», είπε.
Η Νοβίκοβα και άλλες πηγές στο θέατρο επιμένουν ότι ο Φιλίν δεν είχε προσωπικά ή οικονομικά προβλήματα, και είπαν ότι είναι βέβαιοι ότι πίσω από την επίθεση βρίσκονται επαγγελματικές αντιζηλίες.
πηγη
πηγη
