11 Δεκ 2012

Πέθανε ο ποιητής και στιχουργός Άλκης Αλκαίος

Ο Άλκης Αλκαίος με τον Θάνο Μικρούτσικο

Η ποίηση δεν μπόρεσε να κρυφτεί πίσω από τον στίχο του. Χώρεσε στον στίχο του κι έδωσε στο ελληνικό τραγούδι ...
πολύ σημαντικές αποτυπώσεις. Ο ποιητής Άλκης Αλκαίος, διά χειρός του οποίου το ελληνικό τραγούδι ευτύχησε σε λόγο ποιοτικό και ποιητικά διασυνδεδεμένο με την κοινωνικοπολιτική συγχρονία, άφησε την τελευταία του πνοή προχθες στη 1.30 το βράδυ. 

Αιτία, μεταστατικός καρκίνος στο συκώτι. Η αφορμή εντοπίζεται στα χρόνια της χούντας και όσα του κληροδότησαν τα βασανιστήρια στο ΕΑΤ-ΕΣΑ. Από τότε ξεκινούν τα προβλήματα της υγείας του, με μια σακατεμένη σπονδυλική στήλη, που, παρά την χειρουργική αντιμετώπιση στο Ανατολικό Βερολίνο τη δεκαετία του '80, ουδέποτε έγινε καλά. Έφυγε από τη ζωή στα 63 του χρόνια. Κηδεύεται σήμερα το μεσημέρι στην Πάργα.

Αναζητώντας μια φωτογραφία του στο Ίντερνετ τα αποτελέσματα δείχνουν μόνο μία, από τον καιρό του "Εμπάργκο" με τον Θάνο Μικρούτσικο. Έκτοτε το πρόσωπό του δεν εμφανίζεται πουθενά. Οι φίλοι του μόνο τον γνωρίζουν. Δεν δίνει ποτέ συνεντεύξεις. Αποτραβηγμένος από τα φώτα, αποστρέφεται την κοινωνία του θεάματος, όχι την ίδια την κοινωνία. Αφουγκράζεται όσα συμβαίνουν γύρω του και αποτυπώνει στους στίχους του την εικόνα της σήμερον με ευθυβολία. Ήταν η δική του θέση απέναντι στη ζωή. Ολιγογράφος, αλλά με υψηλό επίπεδο γραφής, αναδείχτηκε σε έναν από τους σημαντικότερους ποιητές του ελληνικού τραγουδιού αφήνοντας εμβληματικούς στίχους όπως αυτοί στο "Ερωτικό" (Πιρόγα), τη "Ρόζα" ή το "Πρωινό τσιγάρο".

Ο Βαγγέλης Λιάρος, αυτό ήταν το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε κοντά στα ελληνοαλβανικά σύνορα και από μικρή ηλικία πολιτογραφήθηκε κάτοικος Πάργας. Στα ελληνικά γράμματα εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1967, με την έκδοση ενός μικρού δοκιμίου πάνω στον ποιητή Κ. Γ. Καρυωτάκη. Το 1983 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΕΤ.ΝΕ.Μ. -ιδρυτής της οποίας ήταν ο Θάνος Μικρούτσικος- το βιβλίο του Εμπάργκο - Ποιήματα, απ' όπου και το εμβληματικό ποίημα "Πρωινό τσιγάρο", αφιερωμένο στη μνήμη του τότε πρόωρα χαμένου Μάνου Λοΐζου. Από τα τέλη της δεκαετίας του '70 χρονολογείται η γνωριμία του με τον συνθέτη Θάνο Μικρούτσικο, από την οποία προέκυψαν δίσκοι - ορόσημα για το ελληνικό τραγούδι, όπως το "Εμπάργκο" (1982) και "Στου αιώνα την παράγκα" (1996).

"Ο Αλκαίος ήταν το άλλο μου μισό στο τραγούδι πέραν πάσης αμφιβολίας. Συνεπώς η ζωή μου κόπηκε στα δυο. Νομίζω όμως πως, παρά τον αφόρητο πόνο, τα τελευταία 35 χρόνια ο Αλκαίος άλλαξε την πορεία του στίχου στο ελληνικό τραγούδι. Ήταν ένας ποιητής που υποδυόταν τον στιχουργό τραγουδιών και βεβαίως όπως όλοι οι μεγάλοι προφητικός. 'Πάντα γελαστοί και γελασμένοι' έλεγε. 'Πώς η ιστορία γίνεται σιωπή' έλεγε και εγώ ένα 'Πεδίο βολής που ασκούνται ξένοι φαντάροι" μας λέει ο Θάνος Μικρούτσικος χωρίς να μπορεί να σταματήσει τον κόμπο που "σπάει" τη φωνή του. Η συνεργασία των δυο τους άλλωστε ξεπερνάει τα όρια μιας καλλιτεχνικής συνάντησης και γίνεται μια γόνιμη ζύμωση δυο δημιουργών. Γόνιμη για τους δυο, για το ελληνικό τραγούδι, οδήγησε σε μια από τις μακροβιότερες και σπουδαιότερες συνεργασίες δημιουργών στο ελληνικό τραγούδι.

Στον χώρο της δισκογραφίας, συνεργάστηκε επίσης με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, τον Νότη Μαυρουδή, τον Σωκράτη Μάλαμα, τον Μίλτο Πασχαλίδη, τον Μάριου Τόκα, τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, τον Χρήστο Θηβαίο κ.ά.

Σε ανακοίνωσή του για τον θάνατο του Άλκη Αλκαίου το Τμήμα Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ αναφέρει: "Τιμάμε τον ποιητή και στιχουργό Άλκη Αλκαίο από την Πάργα, όπου η πρώτη του εμφάνιση στα Γράμματα χρονολογείται το 1967 με την έκδοση ενός δοκιμίου πάνω στον ποιητή Κ.Γ. Καρυωτάκη. Είχε μακρά συνεργασία με τον Θάνο Μικρούτσικο, αρχής γενομένης από το 1977. Τα έργα που υπέγραψε με τον Θ. Μικρούτσικο είναι: 'Τα τραγούδια της Λευτεριάς', 'Δελτίο Καιρού', 'Εμπάργκο', 'Αραπιά για λίγο πάψε να χτυπάς με το σπαθί', 'Αυτά τα βράδια', 'Η αγάπη είναι ζάλη', 'Όσο κρατάει ένας καφές', 'Στου αιώνα την παράγκα'. Επίσης, συνεργάστηκε με τους συνθέτες: Νότη Μαυρουδή, Σωκράτη Μάλαμα, Μίλτο Πασχαλίδη, Μάριο Τόκα, Χάρη και Πάνο Κατσιμίχα, Διονύση Τσακνή, Δημήτρη Παπαδημητρίου, Δημήτρη Ζερβουδάκη, Μιχάλη Κουμπιό. Ο τίτλος της ποιητικής του συλλογής (1983) ήταν Εμπάργκο - Ποιήματα. Οι δημόσιες εμφανίσεις του ήταν σπάνιες. Το έργο του άνοιξε δρόμους συμπόρευσης με τα οράματα της Αριστεράς, μα πάνω απ’ όλα ήταν ο Αγωνιστής της ζωής και σταθερά προσηλωμένος στο ποιοτικό καλλιτεχνικό έργο".

Π.Κρ.

Αντιστοιχισμένο περιεχόμενο

Η Ενημέρωση στην Ελλάδα και τoν Κόσμο