Ο Χερνάντο Γκουανλάο μετέτρεψε την οικία του σε δημόσια βιβλιοθήκη
Ο Χερνάντο Γκουανλάο μόλις μπήκε στην έβδομη δεκαετία της ζωής του και δεν έχει άλλα πάθη, μόνο ένα και καλό: τα βιβλία. Ο 60χρονος από τις Φιλιππίνες διαθέτει ...
... μια τεράστια συλλογή βιβλίων. Κι επειδή δεν θέλει να τα κρατάει για τον εαυτό του, πήρε μία μεγάλη και ασυνήθιστη απόφαση: μετέτρεψε το σπίτι του σε ανοικτή, δωρεάν, δημόσια βιβλιοθήκη.
... μια τεράστια συλλογή βιβλίων. Κι επειδή δεν θέλει να τα κρατάει για τον εαυτό του, πήρε μία μεγάλη και ασυνήθιστη απόφαση: μετέτρεψε το σπίτι του σε ανοικτή, δωρεάν, δημόσια βιβλιοθήκη.
Η ιδέα είναι απλή: όποιος θέλει, πάει σπίτι του Γκουανλάο, στο κέντρο της πρωτεύουσας Μανίλα, δανείζεται ένα οποιοδήποτε βιβλίο (ή πολλά μαζί) και μπορεί να το/τα φέρει πίσω όποτε θελήσει – ή ακόμη και… καθόλου, καθότι, όπως λεει ο ίδιος ο συλλέκτης «ο μόνος κανόνας στη βιβλιοθήκη μου είναι πως δεν υπάρχουν κανόνες!».
Διόλου άσχημο, αν αναλογιστούμε πως το όλο σχέδιο ξεκίνησε πριν από 12 χρόνια σαν… «τάμα» απέναντι στους γονείς του που είχαν πεθάνει εκείνο τον καιρό. «Ηθελα με κάποιο τρόπο να τιμήσω τη μνήμη τους και μου ήρθε η ιδέα να κρατήσω την ανάμνησή τους ζωντανή μαζεύοντας βιβλία», λέει ο Χερνάντο ή «Νάνι», όπως τον αποκαλούν χαϊδευτικά οι φίλοι του.
Η συλλογή του ξεκίνησε με λιγότερα από 100 βιβλία, όμως στη πορεία γιγαντώθηκε και πλέον ο Νάνι μετράει περί τους 3.000 τίτλους στα ράφια του, δηλώνοντας με περηφάνια -και χιούμορ- πως: «Δεν έχω ιδέα πώς πολλαπλασιάζονται τα βιβλία μέσα στον μήνα, μάλλον επειδή τα βιβλία μού “μιλάνε”, λέγοντάς μου πως θέλουν απεγνωσμένα να διαβαστούν και από κάποιον άλλον, εκτός από μένα».
Τώρα τελευταία, η ιδιότυπη αυτή «δημοτική» βιβλιοθήκη δεν είναι σταθερή, αλλά απέκτησε και μεταφορικό μέσο: ένα ποδήλατο. Πολλές φορές, ο Νάνι το καβαλάει έχοντας φορτώσει πάνω του κάμποσα βιβλία που τα πηγαίνει ο ίδιος σε άλλες συνοικίες της Μανίλα, δωρίζοντάς τα σε απλούς περαστικούς ή παιδιά.
«Δεν συμπεριφέρεσαι δίκαια απέναντι σε ένα βιβλίο, αν το φυλάς σε ένα ράφι»,ισχυρίζεται ο βιβλιοφάγος Φιλιππινέζος. «Ενα βιβλίο πρέπει να διαβάζεται ξανά και ξανά γιατί περιέχει ένα μήνυμα» επισημαίνει και καταλήγει: «Μόνο όταν σύστησα αυτή τη βιβλιοθήκη κι έγινα βιβλιοθηκάριος, ένιωσα ολοκληρωμένος ως άνθρωπος».
