Οι πάλλευκες μαρμάρινες κόρες του Μουσείου Ακρόπολης αποκαλύπτουν κάτω από τις σκούρες – οξειδωμένες – στάμπες των ρούχων τους μια πλούσια και φωτεινή παλέτα
«Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια / μόνο τρόπο να κοιτάνε», μπορεί να ...
... έγραφε ο Μιχάλης Γκανάς. Και τα μάτια των αγαλμάτων στο Μουσείο Ακρόπολης θα μπορούσαν να αποτελέσουν την απόδειξη. Αλλαξαν χρώμα.
... έγραφε ο Μιχάλης Γκανάς. Και τα μάτια των αγαλμάτων στο Μουσείο Ακρόπολης θα μπορούσαν να αποτελέσουν την απόδειξη. Αλλαξαν χρώμα.
Για την ακρίβεια, το έχασαν: την καφετιά τους ίριδα, το μαύρο χρώμα της κόρης, όπως και το μαύρο περίγραμμά τους. Και το βλέμμα τους πλέον δεν έχει την ίδια ζωντάνια που είχε την εποχή που γεννήθηκαν, πριν από 27 αιώνες.
«Πολλοί πιστεύουν πως το χρώμα δεν ανήκε στην ελληνική αντίληψη και πως καταστρέφει τη φόρμα. Ομως ήταν στο DNA των Ελλήνων καθώς θεωρούσαν πως το μαύρο, το άσπρο, το κόκκινο και η ώχρα γεννήθηκαν μαζί με τα τέσσερα βασικά στοιχεία της φύσης στην κοσμογονία», εξηγεί ο πρόεδρος του Μουσείου που διαθέτει την καλύτερη συλλογή έργων αρχαίας τέχνης που διασώζουν χρώματα, Δημήτρης Παντερμαλής.
Για να το αποδείξει, αποφάσισε να γυρίσει τον χρόνο πίσω, τότε που φιλοτεχνήθηκε το δάσος των αγαλμάτων της αρχαϊκής εποχής, και να τα ξαναντύσει με χρώμα. Και αφού ουδείς μπορεί να αγγίξει τα πολύτιμα εκθέματα, επιστρατεύτηκαν γύψινα αντίγραφα, κομμάτια μαρμάρου, ακόμη και αληθινά λουλούδια, για να πείσουν τους επισκέπτες πως οι σημερινές καφέ-μαύρες ξεθωριασμένες στάμπες κάποτε ήταν λαμπερά χρώματα που στόλιζαν τα μαρμάρινα αγάλματα.
Νέες έρευνες με φασματοσκοπική μέθοδο, σχέδια των γλυπτών από την εποχή που ανακαλύφθηκαν - με τα χρώματα να είναι ακόμη φρέσκα - αλλά και μελέτες που έχουν γίνει στο εξωτερικό συνδυάστηκαν για να λουστεί στο χρώμα η διάσημη Πεπλοφόρος της Ακρόπολης - για την ακρίβεια, το γύψινο αντίγραφό της -, γαλάζιο, κόκκινο και πράσινο. Και να αποτελέσει το επίκεντρο της νέας δράσης που ξεκίνησε αυτές τις ημέρες στο Μουσείο - από σήμερα και θα διαρκέσει έναν χρόνο - με ξεναγήσεις, διαλέξεις και εκπαιδευτικά προγράμματα που θα αλλάξουν την εικόνα που έχουμε για τα πάλλευκα αρχαία ελληνικά γλυπτά, ενώ δυνατότητα να παίξουν με το χρώμα έχουν και όσοι μπουν στην ιστοσελίδα http://www.theacropolismuseum.gr/peploforos.
Κι αν ο γύψος - από τον οποίο έχει φτιαχτεί το αντίγραφο της Πεπλοφόρου - δεν αποδίδει το σωστό αποτέλεσμα στα χρώματα καθώς τα απορροφά, κομμάτια παριανού μαρμάρου έχουν τοποθετηθεί δίπλα σε άλλες κόρες δείχνοντας στους επισκέπτες τα εντυπωσιακά χρώματα που έβγαιναν από ορυκτά και φυτά - υπήρχαν και χρώματα όπως το κόκκινο που εξαγόταν από φύκια ή το μαύρο που προέκυπτε από την καύση οστών και κληματόβεργων - και κοσμούσαν ρούχα, παπούτσια, κοσμήματα, ακόμη και τα πρόσωπα ως μακιγιάζ.
Χαρακτηριστική είναι η κόρη 682 που μοιάζει να έχει ένα ξεθωριασμένο τατουάζ στην πλάτη της. Το υπέρκομψο σχεδιάκι που βρίσκεται στη μέση της μπορεί να είναι μελανό και να περνά αδιάφορο, όμως στα νιάτα του - πριν από 2.537 χρόνια - δεν ήταν παρά ένα υπέροχο κόσμημα του χιτώνα της σχεδιασμένο σε δυο αποχρώσεις: μπλε σκούρο - τεχνητό, γνωστό και ως αιγυπτιακό - και μπλε ανοιχτό που προερχόταν από αζουρίτη, καθώς «το χρώμα δεν ήταν η εξαίρεση, αλλά ο κανόνας», λέει ο Δημήτρης Παντερμαλής.
