Με αφορμή την ανακοίνωση των επιχορηγήσεων του Ελεύθερου Θεάτρου από το Yπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού, ο Θανάσης Παπαγεωργίου, ιδρυτής και ιδιοκτήτης του θεάτρου «Στοά», αρνείται την επιχορήγηση των 20.000 ευρώ, που εγκρίθηκαν για το θέατρό του.
Με μια σύντομη, αλλά ιδιαιτέρως σκληρή επιστολή, η οποία απευθύνεται στον πρόεδρο της γνωμοδοτικής επιτροπής του ΥΠΠΟΤ για τις επιχορηγήσεις των θεατρικών ομάδων, Δημήτρη Τσατσούλη, ο Θανάσης Παπαγεωργίου καυτηριάζει τον προσανατολισμό της Επιτροπής.
Όλο το κείμενο της επιστολής έχει ως εξής:
«Αγαπητέ κύριε, ...
... αντιλαμβανόμενος τη δυσκολία στην οποία βρίσκεται τα τελευταία χρόνια η νοοτροπία «να τελειώνουμε με τους παλιούς», νοοτροπία που υπηρετείτε με ιδιαίτερο ζήλο και που τώρα δεχτήκατε να υπηρετήσετε και επισήμως χάριν ενός αδιάφορου και αδαούς υπουργού και των άσχετων περί αυτόν, επιθυμώ να σας συμπαρασταθώ σε αυτήν τη δύσκολη θέση που σας φέρνουν αιτήσεις θεάτρων σαν και το δικό μου που, για κάποιο δικό σας λόγο, σας είναι κάρφος στο μάτι σας. Η ηρωική απόφασή σας να με επιχορηγήσετε με είκοσι χιλιάδες ευρώ, εκτός των άλλων είναι και προσβλητική. Αν ήσασταν σχετικός με τα πρακτικά του θεάτρου θα γνωρίζατε -και αν όχι θα μπορούσατε να το μάθετε διαβάζοντας την αίτησή μου- ότι για το Θέατρο ΣΤΟΑ αυτήν την εποχή, είκοσι χιλιάδες είναι τα έξοδα είκοσι πέντε ημερών.Δεν θα σας δώσω την ικανοποίηση να αισθανθείτε ότι δεν «αφήσατε κανέναν απόξω». Θα βγω μόνος μου. Θα αρνηθώ αυτά τα χρήματα και θα σας τα επιστρέψω. Επειδή είμαι αξιοπρεπής και έτσι πορεύτηκα σε όλη μου την καριέρα. Ετσι θα μπορέσετε να χρησιμοποιήσετε αυτές τις είκοσι χιλιάδες σε ένα σχήμα που με αυτά τα λεφτά θα μπορούσε πιθανόν να ξεκινήσει κάτι. Η ΣΤΟΑ όμως είναι ένας οργανισμός που απασχολεί κόσμο, έχει υψηλό ενοίκιο και έχει το ελάττωμα να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις της.
Θα σας ευχαριστήσω για τη γαλαντομία σας, αλλά θα σας θυμάμαι για την προσβολή σας. Όχι μόνο αυτή των είκοσι χιλιάδων, αλλά κι εκείνη που δηλώσατε ότι είστε η μοναδική επιτροπή που δεν σιτίζεται από τους επιχορηγούμενους. Θα το σκεφτώ αν αξίζει τον κόπο να σας κάνω μήνυση. Απλώς υποψιάζομαι ότι ειπώθηκε πάνω στον ενθουσιασμό σας για το σπουδαίο έργο που επιτελέσατε, και πιθανόν να αναφέρεστε σε περιπτώσεις που γνωρίζετε αλλά δεν κατονομάζετε. Όμως όταν γενικολογούμε αντί να έχουμε τον ανδρισμό να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, κινδυνεύουμε να γίνουμε γελοίοι».