 |
Ιστορίες μετανάστευσης διηγούνται τα ντοκιμαντέρ «Εβρος Η άλλη όχθη» |
Η μετανάστευση, η κρίση, η ανεργία και το περιβάλλον είναι τα πιο δημοφιλή θέματα των Ελλήνων σκηνοθετών στο 14ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ
Η κρίση, η μετανάστευση, η ανεργία, οι σχέσεις του ανθρώπου με το περιβάλλον κυριαρχούν στα 75 ελληνικά ντοκιμαντέρ τα οποία θα προβληθούν στο ελληνικό και το διεθνές πρόγραμμα του 14ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης - Εικόνες του ...... 21ου Αιώνα, το οποίο θα διαρκέσει από τις 9 έως τις 18 του μήνα.
Με επίκεντρο την Ελλάδα, οι δημιουργοί αποτυπώνουν με τόλμη μια πραγματικότητα που αναδιαμορφώνεται και δεν διστάζουν να ακολουθήσουν τα θέματά τους από την Ιταλία έως την Παλαιστίνη και από την Γκάνα έως την Αφρική.
Πλάι στο αφιέρωμα στον Ελληνα της διασποράς Αγγελο Αμπάζογλου, η 14η διοργάνωση πραγματοποιεί δυο spotlights, το «Συναντήσεις με αξιοσημείωτους ανθρώπους», σε σκηνοθεσία Μενέλαου Καραμαγγιώλη, που εστιάζει σε πρόσωπα που κάνουν τη διαφορά, ενώ η σειρά ντοκιμαντέρ «Docville» καταγράφει χωρίς σχόλιο τη ζωή στις ελληνικές πόλεις σήμερα.
«Νουρ φως υπάρχει παντού»
Μεταξύ των ταινιών που έχουν ως θέμα τους την κρίση είναι οι: «Krisis» των Νίκου Κατσαούνη και Μίνας-Μαρίας Πασχαλίδου, «155 SOLD» του Γιώργου Παντελεάκη, «Τα παιδιά των ταραχών» του Χρίστου Γεωργίου και «Ελλάδα είμαι σε δύσκολη θέση» του Σεραφείμ Ντούσια, ενώ η «Ολιγαρχία» του Στέλιου Κούλογλου εξερευνά την παγκόσμιας κρίσης.
Η μουσική συναντά την ιστορία στο «Encardia, η πέτρα που χορεύει»
Με το περιβαλλοντικό ζήτημα ασχολούνται οι ταινίες «Toxic Crisis» του Ομηρου Ευαγγελινού, «Απαλλοτρίωση» του Μάνου Παπαδάκη και «Γαύδος, Εκεί στον Νότο» της Ανθής Νταουντάκη, ενώ παραδόσεις που απειλούνται καταγράφονται στις ταινίες «Ξερολιθιές. Στηρίγματα στο Αιγαίο» των Αμαλίας Ζέπου και Λυδίας Καρρά και «Οικολογικά Ημερολόγια - Σιγή Ιχθύων» του Χάρη Ραφτογιάννη.
Συγκλονιστικές ιστορίες μετανάστευσης εκτυλίσσονται στα ντοκιμαντέρ «Εβρος, η άλλη όχθη» του Χρόνη Πεχλιβανίδη, «Νουρ ? φως παντού υπάρχει» του Νίκου Σούλη, «Αύριο θα ήταν μια άλλη μέρα» του Στέφανου Μονδέλου, «Περιμένοντας τους βαρβάρους» του Κώστα Σταματόπουλου και «Η αντίπερα όχθη» του Μορτέζα Τζαφαρί, ενώ ένα μουσικό οδοιπορικό επιχειρεί ο Πάνος Καρκανεβάτος με το Μεσόγειος: Σικελία και παράλληλα μουσικές και ιστορία συνενώνονται στο «Encardia, η πέτρα που χορεύει «του Αγγελου Κοβότσου».
Τη συλλογική μνήμη ανιχνεύουν τα ντοκιμαντέρ «Εκτός ιστορίας» της Φωφώς Τερζίδου, Μέγαρο Εξαρχόπουλου του Χρήστου Καλλίτση και «Το νησί που μοιραζόμαστε» της Δανάης Στυλιανού.
Ιστορικοί δεσμοί και πολιτικά ορόσημα διερευνώνται στις ταινίες «25ος μεσημβρινός» των Χρύσας Τζελέπη και Τάνιας Χατζηγεωργίου, μια ταινία έρευνας και συγχρόνως ντοκουμέντο για την Ιμβρο, «Τα κορίτσια της βροχής της Αλίντας Δημητρίου», «Μαρτυρίες ξεσηκωμού» του Μανώλη Δημελλά, «The King's Garden» (Ο κήπος του βασιλιά) της Φοίβης Φρονίστα και «Παγωμένος χρόνος» του Ηλία Ιωσηφίδη. Η δύναμη της ανθρώπινης ψυχής κυριαρχεί στις ταινίες «Ο τυφλός ψαράς» των Στρατή Βογιατζή και Θέκλας Μαλάμου, «Με λένε Στέλιο» του Γιάννη Κασπίρη, «Το αρχαίον όστρακον» του Νίκου Αλευρά, «Χριστίνα» του Χάρη Ξυδιά και «Επιζώντες» της Μαρίας Γιαννούλη. Η ταινία «ΜΕΤΑΧΑ, ακούγοντας τον χρόνο» του Σταύρου Ψυλλάκη παρακολουθεί την ηρωική καθημερινότητα της ομάδας καρκινοπαθών γιατρών του αντικαρκινικού νοσοκομείου Μεταξά. Σύγχρονοι ήρωες πρωταγωνιστούν στα ντοκιμαντέρ «Σαγιόμι» του Νίκου Νταγιαντά, «Ξύπνησε ο Σουλτάν Αχμέτ» του Νίκου Λυγγούρη, «Κατινούλα» της Μύρνας Τσάπα, «Σταυρούλα» της Ηρας Ντίκα και «Αφανείς ήρωες» του Παναγιώτη Κουντουρά.
